Odnosnie "teoretycznych" porownan 2" i 1.25" to:
W ognisku glownym obraz ma wymiar liniowy d = a*f gdzie a to kat pod ktorym widac obiekt, natomiast f to ogniskowa teleskopu.
Ale rozmiar d jest w oczywisty sposob ograniczone srednica okularu, czyli a*f = d <= 1,25" lub a*f = d <= 2" odpowiednio dla okularow 1.25" i 2".
Stad wynika, ze maksymalny, mozliwy kat widzenia w okularze to:
a_max = 1.25"/f albo a_max = 2"/f. Ogolnie a_max = d_max/f.
Z drugiej strony wiadomo, ze obszar widziany w okularze to a_ok/p gdzie a_ok to kat widzenia okularu a p = f/f_ok to powiekszenie. f_ok to ogniskowa okularu.
Porownujac obszar widziany przez okular z maksymalnym mozliwym do zobaczenia obszarem dostajemy a_ok*f_ok/f <= a_max, czyli
a_ok*f_ok <= d_max, czyli
f_ok <= d_max/a_ok (*)
Warunek (*) mowi kiedy nalezy sie przesiasc na szersze okulary, aby uniknac winietowania.
Przykladowo dla Naglrow (a_ok = 82* = 1.43 rad) mamy
f_ok <= 22,2 (dla 1,25")
f_ok <= 35,5 (dla 2")
Podsumowujac, maksymalny dostepny do obserwacji obszar zalezy tylko od ogniskowej teleskopu i szerokosci wyciagu (okularu). Okular moze pokazac ten obszar w wiekszym lub mniejszym powiekszeniu. Im wiekszy kat widzenia okularu, tym wieksze powiekszenie, jednak w jakimkolwiek Naglerze nie zobaczymy wiecej niz np w ploslu o dwukrotnie mniejszym polu i dwukrotnie dluzszej ogniskowej. Oczywiscie pomijam jakosc uzyskanego obrazu
.
Producenci okularow znaja te zaleznosci i wiedza np. ze nie ma sensu robic 2" Naglerow 40mm itp.
Powyzsze rozwarzania to tylko prosta teoria. Jesli ktos ma jakies uwagi odnosnie przyjetych przeze mnie zalozen, lub ma wlasne uwagi praktyczne to mysle ze wszyscy chetnie ich wysluchamy.