Astronomiczne wiadomości z Internetu

Wiadomości, wydarzenia, kalendaria​, literatura, samouczki, Radio...

PostPaweł Baran | 14 Paź 2015, 07:51

W czym mogą pomóc zdjęcia Ziemi wykonane z pokładu ISS?
Zdjęcia Ziemi wykonane przez astronautów na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej ISS po raz pierwszy służą naukowcom do badań nad zanieczyszczeniem światłami miejskimi. Dzięki nim możliwe było określenie stopnia tzw. globalnego zanieczyszczenia naszej planety przez sztuczne źródła światła. Nie chodzi tu jednak tylko o znane już od dziesięcioleci, często widywane na kosmicznych fotografiach sygnatury miast i dróg, ale również dobrze widoczną z orbity, rozmytą poświatę, która jest światłem rozproszonym pochodzącym z oświetlonych ulic i budynków. To właśnie ta poświata sprawa, że nocne niebo w pobliżu miast jest znacznie pojaśnione, przez co dramatycznie spada widoczność gwiazd.

Międzynarodowy projekt badawczy rozpoczął się w lipcu 2014 roku. W jego ramach skatalogowano ponad 130 000 zdjęć — czyli całe archiwum fotografii Ziemi w ISS, wykonanych w najwyższej rozdzielczości. Zdjęcia te przetransformowano w mapy konkretnych miejsc na naszej planecie i dodatkowo skalibrowano przy użyciu gwiazd tła oraz znanych jasności nocnego nieba widzianego z Ziemi.

Co ciekawe, jednym z wniosków zaangażowanych w projekt naukowców jest istnienie następującej zależności: europejskie kraje i miasta z wysokim długiem publicznym mają znacznie większe zużycie energii na oświetlenie ulic, a całkowity koszt tak spożytkowanej energii w krajach Unii Europejskiej wynosi aż 6 300 milionów Euro rocznie.

Więcej przeczytasz na stronie astronomy.com.
Elżbieta Kuligowska | Źródło: astronomy.com
http://orion.pta.edu.pl/w-czym-moga-pom ... okladu-iss
Mediolan widziany z okien stacji ISS w roku 2015.
Źródło: NASA/ESA
http://www.astrokrak.pl
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: W czym mogą pomóc zdjęcia Ziemi wykonane z pokładu ISS.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: W czym mogą pomóc zdjęcia Ziemi wykonane z pokładu ISS2.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 14 Paź 2015, 07:56

Tajemnicze zaburzenia przemieszczające się w dysku, w którym powstają planety
Dzięki zdjęciom wykonanym za pomocą teleskopu VLT (należącego do ESO) oraz Kosmicznego Teleskopu Hubble’a (należącego do NASA/ESA) astronomowie odkryli struktury w dysku pyłowym otaczającym pobliską gwiazdę, które nigdy wcześniej nie były obserwowane. Podobne do fal, szybko poruszające się struktury, występują w dysku wokół gwiazdy AU Microscopii i nie przypominają niczego co do tej pory obserwowano lub przewidywano. Pochodzenie i natura tych struktur stanowi zagadkę, nad której wyjaśnieniem skupią się astronomowie. Wyniki badań opublikowano 8 października 2015 r. w czasopiśmie „Nature”.
AU Microscopii, w skrócie AU Mic, jest młodą, nieodległą gwiazdą, otoczoną przez duży dysk pyłowy [1]. Badania tego typu dysków mogą dostarczyć cennych wskazówek na temat tego w jaki sposób powstały planety, które się w nich formują.
Astronomowie poszukiwali w dysku AU Mic jakichkolwiek oznak występowania zgęszczeń lub powichrowanych struktur, gdyż mogą one wskazywać na położenie potencjalnych planet. W roku 2014 wykorzystano potężne zdolności obrazujący z dużym kontrastem, jakie posiada nowo zainstalowany instrument SPHERE, działający w ESO na teleskopie VLT. W ten sposób odkryto coś bardzo nietypowego.
„Nasze obserwacje pokazały coś nieoczekiwanego” wyjaśnia Anthony Boccaletti z Observatoire de Paris, Francja, pierwszy autor publikacji. „Zdjęcia ze SPHERE pokazują zbiór niewyjaśnionych struktur w dysku, które mają strukturę podobną do łuków albo do fal i nieprzypominającą niczego co do tej pory obserwowano.”
Widoczne na nowych zdjęciach pięć podobnych do fal łuków w różnych odległościach od gwiazdy przypomina kręgi na wodzie. Po dostrzeżeniu tych struktur w danych ze SPHERE zespół sprawdził wcześniejsze obrazy dysku wykonane w 2010 i 2011 roku za pomocą należącego do NASA/ESA Kosmicznego Teleskopu Hubble’a, aby sprawdzić czy struktury były widoczne już wtedy [2]. W efekcie nie tylko udało się zidentyfikować struktury na wcześniejszych zdjęciach z Hubble’a, ale na dodatek odkryto, że struktury zmieniają się z upływem czasu. Okazało się, że kręgi poruszają się i to bardzo szybko!

Źródło: ESO | Tłumaczenie: Krzysztof Czart
Więcej na:
http://orion.pta.edu.pl/tajemnicze-zabu ... ja-planety
Dysk wokół gwiazdy AU Microscopii na zdjęciach z teleskopów VLT oraz HST.
ESO, NASA & ESA
www.astrokrak.pl
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Tajemnicze zaburzenia przemieszczające się w dysku, w którym powstają planety.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 14 Paź 2015, 07:57

Konkurs "Fotografia Malowana Światłem"
Konkurs "Fotografia Malowana Światłem" ma na celu zwiększenie świadomości społeczeństwa na temat roli światła i jego wpływu na jednostkę (człowieka) oraz całą cywilizację. Główny nacisk położony jest na praktyczny aspekt życia ludzkiego tj. wykorzystanie zjawisk fizycznych z udziałem światła (z różnych zakresów widma elektromagnetycznego) w technologii i przemyśle, a także prezentacja odkryć naukowych dla których światło stanowi myśl przewodnią. Organizatorzy liczą na twórcze przedstawienie tematu w postaci niebanalnej fotografii.

W konkursie może wziąć udział każdy, kto prześle fotografie (max 3 zdjęcia) tematycznie nawiązującą do myśli przewodniej Konkursu. Na uczestników czekają atrakcyjne nagrody. Najlepsze prace wezmą udział w wystawie pokonkursowej.

Pomysłodawcą konkursu są Koła Naukowe Nicolaus Copernicus SPIE Student Chapter oraz Naukowe Nicolaus Copernicus OSA Student Chapter działające przy Wydziale Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej UMK w Toruniu wraz z Stowarzyszeniem Toruńskie Spacery Fotograficzne. Partnerem Konkursu jest Fundacja Aleksandra Jabłońskiego.

Termin nadsyłania prac mija 15 listopada 2015.

Nagrodami w Konkursie są:

I miejsce: Statyw Manfrotto MK055XPRO3-3W z głowicą 3D MHXPRO-3W

II miejsce: Fujifilm Instax Mini 8 Biały + komplet wkładów

III miejsce: Książki fotograficzne „Światło w fotografii” oraz „Po pierwsze – świtło"

Dodatkowo jury wyróżni 7 prac, których autorzy otrzymają nagrody niespodzianki.


Regulamin konkursu: http://spie_osa.fizyka.umk.pl/Konkurs/Regulamin.pdf

Formularz zgłoszeniowy: http://spie_osa.fizyka.umk.pl/Konkurs/Formularz.pdf
Źródło: http://spie_osa.fizyka.umk.pl/Konkurs/i ... page=about
http://orion.pta.edu.pl/konkurs-fotogra ... a-swiatlem
Plakat Konkursu "Fotografia Malowana Światłem"
SPIE Chapter Torun
www.astrokrak.pl
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Fotografia Malowana Światłem.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 14 Paź 2015, 08:01

Astroteam z Kruszwicy na medal
Kolejny wielki sukces odniosła grupa młodzieży skupiona wokół kruszwickiej Astrobazy. Ósemka uczniów: Jan Stachowiak, Wiktor Szymaniak, Michalina Malczak, Karolina Zdyb, Jakub Ratajczyk, Andrzej Błażewicz, Agnieszka Kazimierska i Justyna Mrówczyńska wraz z opiekunem panią Iloną Dybicz pojadą w nagrodę na wyjazd edukacyjny do Niemiec.

Uczniowie Gimnazjum nr 1 im. Mikołaja Kopernika w Kruszwicy pod opieką pani Ilony Dybicz (koordynatora kruszwickiej Astrobazy) oraz przy wsparciu miłośnika astronomii pana Zbigniewa Rakoczy uczestniczyli w projekcie "„Odkrywamy planety - zajęcia z kompetencji kluczowych"”, który był nadzorowanym przez Urząd Marszałkowski Województwa Kujawsko-Pomorskiego. Projekt ten polegał na organizacji zajęć dodatkowych z zakresu przedmiotów matematyczno-przyrodniczych (matematyka, fizyka, astronomia) i naukowo-technicznych (informatyka, optyka). Elementem dodatkowym były lekcje na internetowej platformie e-learningowej.

Uczniowie kruszwickiego gimnazjum stworzyli zespół "Astroteam", który zmierzył się z fotometrią i astrometrią. Działania te polegały na wyznaczeniu położenia i jasności gwiazd. Posłużyły im do tego obrazy nieba utrwalone na zdjęciach wykonanych w trakcie zajęć w Astrobazie. Uczniowie przez kilka miesięcy prowadzili badania, których zwieńczeniem było napisanie projektu badawczego w formie prezentacji multimedialnej. Rada Programowa Astrobaz wyłoniła grupę zwycięzców projektu. Astroteam z Kruszwicy został wyróżniony za pracę z dziedziny astrometrii i fotometrii i w nagrodę uczniowie będą uczestniczyć w wyjeździe edukacyjnym do Niemiec. Odbędzie się on w dniach od 22 do 27 października 2015 na trasie Jena –Kolonia-Bonn-Frankfurt-Darmstadt-Berlin. Uczniowie odwiedzą m.in. Europejskie Centrum Operacji Kosmicznych w Darmstadt, Muzeum Techniki w Berlinie czy ogromny ok. 100 m radioteleskop, który znajduje się w miejscowości Effelsberg. Jest to już kolejny sukces uczniów Gimnazjum nr 1 im. Mikołaja Kopernika w Kruszwicy.

Koordynator Astrobazy w Kruszwicy
Ilona Dybicz
Źródło: http://astrobaza-kruszwica.com.pl/
http://orion.pta.edu.pl/astroteam-z-kruszwicy-na-medal
Astroteam z opiekunem, panią Iloną Dybicz
Astrobaza w Kruszwicy
Zespół z teleskopem
Astrobaza w Kruszwicy
Opracowanie wyników
Astrobaza w Kruszwicy

http://www.astrokrak.pl
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Astroteam z Kruszwicy na medal.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Astroteam z Kruszwicy na medal2.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Astroteam z Kruszwicy na medal3.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 14 Paź 2015, 08:02

Czy będzie Park Astronomiczny w Poznaniu?
Budżety Partycypacyjne pozwalają mieszkańcom na realizację ciekawych pomysłów. Pan Artur Krawczyk zgłosił 20 maja 2015 projekt budowy Parku Astronomicznego obok Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Zaniedbany park znajduje się tuż obok Obserwatorium. Niewielkim nakładem sił i środków można by uporządkować zieleń i wytyczyć tematyczne ścieżki (np. Układ Słoneczny, Droga Mleczna), które będą poszerzać wiedzę na temat naszego miejsca we wszechświecie. Park znajduje się pomiędzy ulicami Heweliusza, Słoneczną oraz Księżycową na Grunwaldzie, czyli w w południowo-zachodniej części Poznania. Aktualnie park jest strasznie zaniedbany i służy głównie jako toaleta dla psów. Jednym słowem odstrasza. Teren pobliskiego Obserwatorium jest z reguły zamknięty i - zdaniem pana Artura - bardzo rzadko coś tam się dzieje. A tymczasem niewielkim nakładem środków można by stworzyć kawałek wspólnej przestrzeni do zabawy i nauki, z którego skorzystali by okoliczni mieszkańcy oraz uczniowie grunwaldzkich szkół, w tym pobliskiej Szkoły Podstawowej nr 74 im. Mikołaja Kopernika.

Zdaniem pana Artura Krawczyk za ok. 200 tys. zł można by ten teren poddać rewitalizacji, np. zamontować ławki przy nowo wytyczonych ścieżkach, nasadzić rośliny, postawić tablice informacyjne czy stworzyć modele planet np. podobne do tych w Astro-parku w Ełku.

Na projekty z Poznańskiego Budżetu Partycypacyjnego można głosować w wersji elektronicznej od 1 do 13 października 2015r. A już 19 października spodziewane są pierwsze wyniki głosowania.

Mamy nadzieję, że pomysł pana Artura Krawczyka zostanie przegłosowany dla dobra mieszkańców i astronomii. Trzymamy kciuki! :)

Paweł Z. Grochowalski
Źródło: https://budzet.um.poznan.pl/i/pbo-2016/ ... iczny_ob...
http://orion.pta.edu.pl/czy-bedzie-park ... w-poznaniu
Mikołaj Kopernik na ławeczce w Astro-parku w Ełku
Forum Astronomiczne.pl/

Astro-park w Ełku z Mikołajem Kopernikiem na ławeczce
Forum Astronomiczne.pl/

http://www.astrokrak.pl
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Czy będzie Park Astronomiczny w Poznaniu.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Czy będzie Park Astronomiczny w Poznaniu2.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 14 Paź 2015, 08:05

W najnowszym numerze "Nauki dla Każdego" 13 października

Wolniej, wolniej! Czas ucieka!
Czym jest czas? Jeśli nikt mnie o to nie pyta, wiem. Jeśli pytającemu usiłuję wytłumaczyć, nie wiem - pisał w "Wyznaniach" św. Augustyn

Jak objaśnić świat w 60 sekund. Jaki pożytek przyniosą światu stany splątane
O czym opowiem w najbliższy czwartek w Koperniku

Ciekawostki naukowe
W latach 80. łatwiej było być szczupłym, marsjańska psianka

Polak potrafi. Wynalazek. Auto napędzane słońcem
Ten lekki, futurystyczny bolid ma przed sobą trudne zadanie. W najbliższą niedzielę 18 października wystartuje w zawodach World Solar Challenge, w którym ścigać się będzie z kilkunastoma innymi pojazdami w swojej klasie

Spowolnij czas, zyskasz zdrowie
Przeszłość, przyszłość i teraźniejszość to jedynie złudzenia, choć uporczywie nam się narzucające - mawiał Albert Einstein. A jak ty się poruszasz w czasie?

Myślisz, że stoisz w miejscu? Mylisz się. Wszystko się kręci
Jeśli wydaje ci się czasem, że świat zwariował i mknie jak szalony, to masz rację. Wirują Ziemia i Księżyc, planety obracają się wokół Słońca, a i sama gwiazda nie pozostaje w bezruchu, tylko kręci się wokół własnej osi...

Dzieci wrastają w nasze ciała. Komórki płodu zmieniają mózg (i wątrobę) matki
Komórki dziecka, wędrując po ciele matki, docierają do miejsc niedostępnych dla innych intruzów. Pozostają tam nawet kilkadziesiąt lat, potajemnie reperując mamusine zdrowie

Technogadżet
Dziś polecamy grę w komiks, laptop z dwóch części i skuteczne usuwanie danych

Jak fizycy radzą sobie z lustrami
Alicja z Krainy Czarów miała rację - świat po drugiej stronie lustra rządzi się odmiennymi prawami. Jest w ogóle niedostępny dla niektórych atomowych procesów, a dla ludzi - bywa nawet śmiertelny

Ranking naukowy: zapytaliśmy wybitnych ekspertów, jakie jest ich...
ulubione odkrycie dotyczące mózgu

Jak muzyka stała się produktem
Na przełomie XVIII i XIX stulecia kompozytorzy stali się wytwórcami, a ich utwory stały się produktami na rynku sztuki. Nagle się okazało, że muzyka potrzebuje jakiegoś programu. Robert Schumann rozumiał to jak mało kto

Wielkie pytania małych ludzi. Czy drzewa słyszą?
Dzisiaj muszę zacząć od złej wiadomości. Proszę się jednak nie zrażać! Mam też dobrą wiadomość, a nawet bardzo dobrą. I do tego kilka zabawnych

I co by było, gdyby zgasło Słońce?
Nie wiesz? Napisz do Randalla Munroe'a. Ta kujońska gwiazda internetu odpowie nawet na najgłupsze pytania. Głównie na takie, które wymagają ogromnej wiedzy lub mnóstwa obliczeń

Zmiana płci. Jak stać się chłopcem na 12 urodziny
W pewnej wiosce na Karaibach dziewczynki dojrzewają i w wieku 12 lat zamieniają się w... chłopców. Wyrastają im penisy, kształtują się moszny, grubieją głosy. Jaki z tego pożytek? Lek na przerost prostaty

To zwierzę mnie bierze. Strzyżaki mnie obłażą
Jesień jest bardzo przyjemna: las z żółciami i odrobiną czerwieni wygląda ciekawiej niż latem. Poza tym trochę liści już opadło i widać więcej. Wszystko byłoby idealnie, gdyby nie to zwierzę, a raczej te zwierzęta

Co jest grane naukowo
Tegoroczny październik to miesiąc koniunkcji (które widzimy na niebie jako zbliżenia) planet z Księżycem i z innymi planetami

Poprzedni numer "Nauki dla Każdego" - 6 października

http://wyborcza.pl/1,145452,19012422,w- ... rnika.html

www.astrokrak.pl
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Nauka.jpg
Nauka.jpg (24.66 KiB) Obejrzany 4470 razy
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

Posttasti | 14 Paź 2015, 13:11

Polska rakieta poleci w kosmos. Oto "Bursztyn"
Ma 4 metry wysokości, waży 200 kg i ma polecieć na wysokość 100 km - mowa o rakiecie "Bursztyn", nad którą pracują polscy inżynierowie.
Rakieta ILR-33 "Bursztyn" jest flagowym projektem realizowanym przez Centrum Technologii Kosmicznych Instytutu Lotnictwa. Rakieta ma wysokość 4 metrów, średnicę ok. 230 mm i masę początkową ok. 200 kg.
Polski produkt
Jak zapowiada prof. Piotr Wolański z Instytutu Lotnictwa, wkrótce odbędzie się test wszystkich systemów rakiety podczas lotu na wysokości do 10 km. - Przed wysłaniem jej do 100 km chcemy przetestować ją w takich okolicznościach, gdzie jeszcze można wszystko dobrze poobserwować - wyjaśnia prof. Wolański.
- Na przykładzie tej rakiety będziemy zdobywać doświadczenia o budowie silników i rakiet, które mogą być użyte w przyszłości do wynoszenia sztucznych satelitów - dodaje prof. Piotr Wolański.
Pierwsze testy
Prace konstrukcyjne nad "Bursztynem" trwają od roku. Rakieta nie jest jeszcze gotowa. - To, co widzimy, to makieta jeden do jednego. Jest przeznaczona głównie do badań w tunelu aerodynamicznym. Przed nami jeszcze kolejny etap przed osiągnięciem zamierzonego celu, czyli pierwszych wystrzałów na wysokość ponad 10 km - tłumaczy Błażej Marciniak z Instytutu Lotnictwa.
Próba wystrzelenia rakiety na wysokość ponad 100 km odbędzie się prawdopodobnie w 2016 roku.
- Docelowy test na poziomie 100 km zostanie przeprowadzony po testach potwierdzających prawidłowe działanie systemów - twierdzi Dawid Cieśliński z Instytutu Lotnictwa.
Jeśli testy zakończą się sukcesem, to polska rakieta pojawi się w kosmosie po kilkudziesięciu latach przerwy.
http://tvn24bis.pl/tech-moto,80/polska- ... 85713.html
 
Posty: 146
Rejestracja: 03 Maj 2015, 16:24

 

Posttasti | 14 Paź 2015, 23:21

"Dzieje się tam coś naprawdę ekscytującego". Nowe zdjęcia Jowisza
Kosmiczny teleskop Hubble'a wycelowany jest obecnie w kierunku Jowisza. Dzięki najnowszym zdjęciom, które wykonał, naukowcy stworzyli nowe mapy- pierwsze z serii corocznych zdjęć planet zewnętrznych Układu Słonecznego.
Pobieranie corocznych zdjęć planet pomoże obecnym i przyszłym naukowcom zauważyć zmiany na tych planetach w czasie. Obserwacje rejestrują takie szczegóły jak wiatr, chmury, burze, a nawet skład chemiczny atmosfery. Zdjęcia Jowisza z dużą dokładnością zaprezentowały tzw. Wielką Czerwoną Plamę (ogromny antycyklon wiejący na Jowiszu od 350 lat) oraz dziwną "falę", która znajduje się na północ od równika.
Zdjęcia wysokiej rozdzielczości
- Za każdym razem, kiedy spojrzę na Jowisza, widzę, że dzieje się tam coś naprawdę ekscytującego - powiedziała Amy Simon, naukowiec z Goddard Space Flight Center w Maryland w Stanach Zjednoczonych.
Simon i jej współpracownicy stworzyli dwie mapy wysokiej rozdzielczości. Zdjęcia zostały wykonane jedno po drugim, dzięki czemu możliwe jest określenie prędkości wiatru na Jowiszu.
Wielka Czerwona Plama
Najnowsze zdjęcia potwierdzają, że Wielka Czerwona Plama wciąż zmniejsza się i staje się bardziej okrągła. Taki trend trwa od wielu lat. Wymiary Wielkiej Czerwonej Plamy wahają się one pomiędzy 24-40 tys. kilometrów na 12-14 tys. kilometrów. Obecnie szerokość plamy jest o 240 kilometrów mniejsza niż przed rokiem. Środek plamy z czasem staje się też coraz mniej wyraźny. Jak wyliczają naukowcy, wiatry w jej centrum wieją z prędkością dochodzącą do ponad 150 metrów na sekundę.
Dziwna "fala" na północ od równika
Na zdjęciach udało się również zaobserwować "falę", tóra znajduje się w północnym pasie równikowym Jowisza.
Wcześniej naukowcy widzieli ją tylko raz, podczas misji sondy Voyager2. Na najnowszych zdjęciach znów ledwo można ją dostrzec. Znajduje się pomiędzy cyklonami i antycyklonami. Podobne fale, zwane atmosferą baroklinową, pojawiają się na ziemi, w miejscach gdzie tworzą się cyklony.
- Do tej pory myśleliśmy, że "fala" pojawiła się tylko raz - powiedział Glenn Orton, naukowiec z NASA. - Niewykluczone jednak, że uda nam się to jeszcze nieraz zaobserwować - dodaje.
"Fala" może znajdować się pod chmurami. Naukowcy uważają, że można ją zaobserwować w momencie, kiedy chmury się rozchodzą.
Mapy zewnętrznych planet Układu Słonecznego
Naukowcy, poza monitoringiem Jowisza, obserwują też Neptuna oraz Urana. Mapy i zdjęcia tych planet zostaną również opublikowane. Najpóźniej do serii map zostanie dodana mapa Saturna.
- Kolekcja map pomoże naukowcom zbadać atmosferę największych planet w Układzie Słonecznym, ale pozwoli dowiedzieć się więcej o atmosferze Ziemi - powiedział Orton.
http://tvnmeteo.tvn24.pl/informacje-pog ... 7,1,0.html
 
Posty: 146
Rejestracja: 03 Maj 2015, 16:24

 

PostPaweł Baran | 15 Paź 2015, 10:04

Internauci pomogą w rozwikłaniu zagadek Wszechświata
Jak gwiazdy będą wyglądały w przyszłości, a jak wyglądały przed milionami lat, czy Ziemi grozi katastrofa? W odpowiedzi na te pytania mogą pomóc nasze domowe komputery. Naukowcy chcą wykorzystać drzemiące w nich moce do wykonywania obliczeń i symulacji kosmosu.
W swoich komputerowych symulacjach naukowcy z Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Warszawskiego rozwiązują fundamentalne problemy Wszechświata, których badanie w laboratorium jest niemożliwe. Dzięki komputerowym obliczeniom potrafią sprawdzić np., jak w tej chwili funkcjonuje wybrana gwiazda, czy populacje gwiazdowe w całych galaktykach. „Takie modelowanie możemy przeprowadzić dla miliona, 10 czy 100 milionów gwiazd, w zależności od tego, co chcemy badać: jaką galaktykę, jaki system gwiazdowy” – powiedział PAP kierujący zespołem uczonych prof. Krzysztof Belczyński z Obserwatorium Astronomicznego UW.

Co więcej, prace jego zespołu umożliwiają też "powrót do przeszłości". „Możemy przenosić się w czasie aż do momentu, kiedy zaczęły tworzyć się pierwsze gwiazdy aż 12 miliardów lat temu - i sprawdzać, jak wyglądały wtedy” – wyjaśnił prof. Belczyński.

Wykonanie jednego projektu badawczego, np. symulacji jednej galaktyki, trwa około miesiąca. "Wyliczenie ewolucji jednej gwiazdy może zająć zaledwie parę sekund. To niby bardzo krótko, ale jeśli chciałbym na jednym komputerze obliczyć np. ewolucję galaktyki, to z tego zrobiłyby się lata obliczeń. Nasze obliczenia prowadzimy więc na komputerach, które mają po tysiąc, sto tysięcy procesorów” – opisał uczony.

Aby zwiększyć komputerowe moce i szybkość dokonywania obliczeń, naukowcy przygotowali program „Wszechświat w domu”, którym chcą zaangażować w obliczenia zwykłych ludzi, a właściwie ich komputery. Już teraz w projekcie uczestnicy ponad 6 tys. osób. "Chcemy wykorzystać komputery internautów, ponieważ potrzebujemy bardzo dużej mocy do policzenia milionów gwiazd" - powiedział astrofizyk.

"Jeśli osób, które udostępnią nam swoje komputery, byłoby kilka tysięcy, to pozwoliłoby nam na zbudowanie systemu równego pracy maszyny za miliony złotych. Gdyby internauci zechcieliby nam pomóc, to posunęłoby to naukę choć trochę do przodu, dość tanim kosztem" - podkreślił rozmówca PAP.

Zwykły komputer - dodał prof. Belczyński - ma od dwóch do czterech procesorów. Klaster komputerowy ma ich około tysiąca i kosztuje około 2 mln złotych. "Jeśli zyskamy do projektu tysiąc osób w ciągu roku, to otrzymamy moc komputerów wartą 2 mln złotych. Pozwoli ona na policzenie 2-3 modeli np. naszej galaktyki w ciągu roku lub napisanie 2-3 prac naukowych" - opisał naukowiec.

Wedle jego szacunków z dużego, 2-3 milionowego miasta - jak Warszawa - można byłoby zaangażować około tysiąca osób. "Liczymy głównie na polskich użytkowników, ale projekt jest otwarty też na internautów z całego świata" - podkreśla.

Co trzeba zrobić? Wejść na ogólnodostępną stronę internetową: http://universeathome.pl/universe/ pobrać darmowe oprogramowanie i zamontować je na swoim komputerze.

"Kiedy piszemy coś na komputerze, albo szukamy czegoś w internecie, zazwyczaj używamy najwięcej kilku procent jego mocy. Nasz program będzie +patrzył+, jak dużą część mocy komputera używamy i wykorzysta tę nieużywaną część. W tle będzie prowadził nasze obliczenia. Użytkownik nie odczuje spowolnienia komputera, nawet nie zauważy, że coś się dzieje. Gdy obliczenia się wykonają, to automatycznie będą przesyłane do Obserwatorium Astronomicznego UW. Program jest licencjonowany, przetestowany, krzywdy nikomu nie zrobi" - powiedział PAP prof. Belczyński.

Na co mogą liczyć internauci w zamian za użyczenie swoich komputerowych mocy, oczywiście poza satysfakcją z pomocy naukowcom? "Będziemy przedstawiali dane i ciekawe historie, których dowiedzieliśmy się dzięki tym obliczeniom. Dla naszych pomocników będziemy przygotowywali specjalne newsy dotyczące astronomii oraz np. astronomiczne wygaszacze ekranów" - zapowiada prof. Belczyński.

PAP - Nauka w Polsce, Ewelina Krajczyńska

ekr/ agt/
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/ ... wiata.html
www.astrokrak.pl
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Internauci pomogą w rozwikłaniu zagadek Wszechświata.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 15 Paź 2015, 10:08

Konferencja "Polska w Kosmosie" - edycja III
Mamy przyjemność zaprosić Państwa do udziału w trzeciej edycji konferencji "Polska w kosmosie", która odbędzie się w Warszawie w dniach 26-27 listopada w obiektach Instytutu Lotnictwa. Organizatorami tegorocznej edycji są Fundacja Wspierania Polskiej Astronautyki „Pociąg do Gwiazd”, Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk oraz Instytut Lotnictwa. Zachęcamy przy tym do wygłoszenia krótkiego wykładu, bądź zaprezentowanie plakatu, który wpisywałaby się w tematykę jednej z sześciu sesji:

• Korzyści i perspektywy badania kosmosu. Udział i sukcesy polskich naukowców w prestiżowych misjach kosmicznych
• Partnerstwo nauki i biznesu jako szansa na wzrost konkurencyjności polskiej gospodarki
• Wyzwania polskiej polityki kosmicznej
• Organizacje pozarządowe i ich wpływ na kształtowanie sektora kosmicznego w Polsce
• Od kosmicznej zabawy do kosmicznego biznesu. Projekty studenckie jako forma kształcenia przyszłej kadry
• Kosmiczny biznes - jak i w co inwestować, gdzie szukać wsparcia, jak być efektywnym i konkurencyjnym.

Aby zarejestrować się jako uczestnik konferencji w charakterze prelegenta bądź słuchacza należy pobrać i wysłać formularz zgłoszeniowy dostępny pod adresem: http://polskawkosmosie.org/rejestracja na adres: konferencja@polskawkosmosie.org bądź skorzystać z formularza umieszczonego na stronie. Koszt uczestnictwa w konferencji wynosi 100 zł od osoby. Dla studentów 50 zł od osoby. Termin nadsyłania abstraktów referatów mija 31.10.2015, zaś termin rejestracji 20.11.2015. Liczba miejsc ograniczona.

Już od pierwszej edycji w 2013 roku konferencja "Polska w Kosmosie" stała się ważnym miejscem wymiany informacji, dyskusji oraz spotkań przedstawicieli przemysłu, biznesu, nauki, administracji i organizacji pozarządowych związanych z sektorem kosmicznych w Polsce.

Uczestnikami organizowanego wydarzenia są dyrektorzy liczących się polskich instytutów naukowych, naukowcy i inżynierowie, przedstawiciele stowarzyszeń i organizacji związanych z sektorem kosmicznym w Polsce oraz przedstawiciele biznesu i administracji.

W tym roku po raz kolejny dyskutować będziemy na temat kondycji i przyszłości polskiego sektora kosmicznego.

Pierwszy dzień konferencji podzielony zostanie na trzy sesje poświęcone nauce i polityce kosmicznej.

Podczas pierwszej i drugiej sesji zaproszeni goście przybliżą swój udział oraz wyniki w zakresie badań kosmosu oraz obserwacji Ziemi. W trakcie trwania sesji wykazywać będziemy silny związek między astronomią, która dotyka badań podstawowych a astronautyką i technologiami kosmicznymi, które dotyczą zagadnień inżynieryjnych. Ponadto dyskutować będziemy nad stworzeniem odpowiednich warunków wspomagających współpracę środowiska nauki i biznesu, która pozwoli niwelować różnice w innowacyjności gospodarki Polski i Europy Zachodniej.

Trzecia sesja poświęcona polityce kosmicznej będzie mieć kształt forum, w trakcie którego uczestnicy panelu dyskusyjnego wypowiadać się będą na temat najważniejszych zagadnień związanych z rozwojem sektora kosmicznego w Polsce. Przyjrzymy się możliwościom uczestnictwa polskich podmiotów w programach dedykowanych innowacjom. Poznamy plany Polskiej Agencji Kosmicznej oraz podsumujemy pierwszy niepełny rok jej działalności. Postaramy się odpowiedzieć na pytania: Jak będzie wyglądał polski program narodowy obok uczestnictwa w ESA? Jak w sektor kosmiczny zaangażować polski przemysł? Jak zorganizować polską działalność kosmiczną?

Drugiego dnia w trakcie trzech sesji zaprezentują się przedstawiciele biznesu, studenci oraz amatorzy działający w organizacjach pozarządowych związanych z sektorem kosmicznym i około-kosmicznym.

Tego dnia dowiemy się jakie korzyści może przynieść współpraca pomiędzy uczelniami a biznesem oraz jak ją podejmować w obszarach zamawiania prac dyplomowych lub badawczych, szkoleń, kursów, studiów podyplomowych. Zaprezentowane zostaną pierwsze sukcesy w rywalizacji o kontrakty Europejskiej Agencji Kosmicznej na przykładzie konkretnych polskich firm. Poruszymy tematy związane z rynkiem pracy w sektorze kosmicznym.
Studenci i przedstawiciele uczelni technicznych będą mieć okazję do podzielenia się w szerokim gronie swoimi doświadczeniami odniesionymi w czasie realizacji projektów na arenie krajowej i międzynarodowej. Zaprezentowane zostaną również ostatnie sukcesy polskich studentów w międzynarodowych konkursach.

Przedstawiciele organizacji pozarządowych działających w obrębie sektora kosmicznego podzielą się doświadczeniem, zaprezentują najnowsze projekty oraz przedstawią możliwości i źródła ich finansowania.

Ponadto w tym roku by usprawnić współpracę między uczelniami technicznymi, pracodawcami oraz instytutami naukowymi organizatorzy stworzyli Salon Partnerski.

W ramach Salonu Partnerskiego przedstawiciele przedsiębiorstw bądź instytutów związanych z sektorem kosmicznym będą mieli okazje do rozmów z osobami poszukującymi pracy. Studenci zaś spotkają się z ofertami prac, praktyk, staży oraz będą mieć okazję zapoznać się z informacjami dotyczącymi możliwości założenia własnej firmy oraz pozyskiwania funduszy na jej prowadzenie.

Zachęcamy do zgłaszania udziału w konferencji, wraz z możliwością zaprezentowania referatu bądź plakatu. Firmy oraz uczelnie chętne do zaprezentowania się w ramach Salonu Partnerskiego proszone są o wcześniejsze poinformowanie organizatorów w celu zorganizowania stoisk wystawienniczych.

Więcej informacji na stronie: www.polskawkosmosie.org
Cyrkularz konferencji dostępny pod adresem: www.polskawkosmosie.org/images/pliki/cyrkularz.pdf
Źródło: Polska w kosmosie
http://orion.pta.edu.pl/konferencja-pol ... edycja-iii
Plakat konferencji "Polska w Kosmosie" - edycja III
Polska w kosmosie
www.astrokrak.pl
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Konferencja.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 15 Paź 2015, 10:11

Kosmos na Rodzinym Pikniku Naukowym w Grodzisku Mazowieckim
19 września 2015 (sobota) miała miejsce II edycja Rodzinnego Pikniku Naukowego w Grodzisku Mazowieckim, która przyciągnęła tłumy grodziszczan. Obecni w ostatnią sobotę lata przed Centrum Kultury w Grodzisku Mazowieckim mogli poznać naukę od innej, ciekawszej strony, począwszy od chemii, przez fizykę i astronomię, a skończywszy na historii i przyrodzie. Hitem wydarzenia okazał się szklany ul umożliwiający podglądanie pszczół.
Kilkanaście różnych stoisk a w nich eksperymenty chemiczne i fizyczne, warsztaty zastosowania i latania dronami, pokazy pierwszej pomocy medycznej, zwiedzanie wozu strażackiego i spotkanie z Wikingami to tylko część oferty, z której w ostatnią sobotę lata skorzystały setki mieszkańców powiatu grodziskiego.
Wśród atrakcji kosmicznych obecnych na pikniku należy wymienić: symulację tworzenia jądra komety (Paweł Z. Grochowalski), pokazy w mobilnym planetarium, eksperymenty z wykorzystaniem ciśnienia i próżni, sprawdzanie swojej wagi ciała w warunkach marsjańskich, na Venus i na Księżycu poprowadzone przez SKA (Studenckie Koło Astronautyczne Politechniki Warszawskiej), warsztaty z tworzenia i strzelania rakietami na powietrze (Sekcja Rakietowa SKA) czy w końcu trening dla pilotów myśliwskich i przyszłych astronautów na trenażerze lotu.
Skąd pomysł na piknik? – Dzieci razem z rodzicami wspólnie odkrywają sekrety otaczającego nas świata, poznają naukę w niecodzienny sposób, dotykając jej i przeprowadzając różnego rodzaju eksperymenty – powiedział Daniel Prędkopowicz ze Stowarzyszenia Europa i My, organizator pikniku. – Zależy nam na tym, aby pokazać dzieciom i młodzieży, że nauka wcale nie musi być nudna i wiązać się jedynie z obowiązkiem. Podobnie jak na naszych zajęciach w ramach Uniwersytetu Dziecięcego – dodaje.
II Rodzinny Piknik Naukowy odbył się z inicjatywy Stowarzyszenia Europa i My przy współpracy z Centrum Kultury w Grodzisku Mazowieckim. Organizatorzy serdecznie dziękują wszystkim, którzy zaangażowali się w jego przebieg: Willi Radogoszcz, Kołu Pszczelarzy z Grodziska Mazowieckiego, Harcerskiemu Klubowi Ratowniczemu, OSP Grodzisk Mazowiecki, grupie z Koszajca za tablice edukacyjne, patronom medialnym. Wydarzenie współfinansowane było przez Urząd Gminy w Grodzisku Mazowieckim w ramach realizacji zadania publicznego "Uniwersytet Dziecięcy".
Pod linkiem można obejrzeć więcej zdjęć z pikniku:
https://www.facebook.com/media/set/?set ... 741853.1...
Źródło: http://www.europaimy.org
http://orion.pta.edu.pl/kosmos-na-rodzi ... azowieckim
Pokaz tworzenia komety
Stowarzyszenie Europa i My
Trening na trenażerze lotniczym
Stowarzyszenie Europa i My
Eksperymenty z ciśnieniem
Stowarzyszenie Europa i My
http://www.astrokrak.pl
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Pokaz.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Trening na trenażerze lotniczym.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Eksperymenty.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 15 Paź 2015, 10:15

„Astronomia XXI wieku i jej nauczanie” już w piątek
W dniach od 16 do 18 października 2015 roku Młodzieżowe Obserwatorium Astronomiczne w Niepołomicach, organizuje VIII Międzynarodową Konferencję poświęconą nauczaniu i popularyzacji astronomii. Uczestniczyć w niej będą astronomowie z Polski, Słowacji, Ukrainy, Japonii oraz nauczyciele fizyki, przyrody i geografii wraz z uczniami.

Uczestnictwo w wykładach jest bezpłatne dla nauczycieli, uczniów i studentów.
VIII Międzynarodowa Konferencja „Astronomia XXI wieku i jej nauczanie”
Niepołomice 16 – 18 października 2015 r.


16. X. 2015 r. (piątek) - Zamek Królewski - sala im. Lecha Wałęsy
15.00 - Rozmowy kuluarowe
16.00 - Otwarcie Konferencji:
- Dyrektor MOA
- Burmistrz M i G Niepołomice
- Prezesi PTA i PTMA
16.30 - dr hab. Agnieszka Kryszczyńska - " Czy grozi nam Armagedon"
17.15 - prof. dr hab. Jerzy Kreiner - "Współczesne spojrzenie na astrologię"
17.45 - prof. dr hab. I.L. Andronov - "Magnetyzm gwiazd kataklizmicznych"
18.15 - przerwa na rozmowy
18.45 - dr hab. Andrzej Kułak - "Naturalne ziemskie pole EM ELF"
19.15 - prof. dr hab. Piotr Flin - "Amatorskie obserwacje gwiazd zmiennych"
20.15 - Piknik pod gwiazdami w MOA, ul. Mikołaja Kopernika 2, prezentacja i dyskusja przy plakatach, seans
w planetarium.

17. X. 2015 r. (sobota) - Małopolskie Centrum Dźwięku i Słowa, ul. Zamkowa 4
09.00 - dr H. Brancewicz - "Działalność naukowa prof. Tadeusza Jarzębowskiego"
09.30 - mgr Janusz Nicewicz - "Amatorskie obserwacje Słońca"
10.00 - dr Vladyslava Marsakova - "Nauczanie astronomii na Wydziale dziennikarstwa, reklamy i wydawnictwa Narodowego Uniwersytetu Odesskiego"
10.20 - Marta Kotarba - "Wykorzystanie różnych wariantów systemu odbiorczego radioteleskopów RT15 i RT3 w dydaktyce studenckiej i szkolnej".
10.35 - mgr Monika Maślaniec - "Astronomia przedszkolna"
11.00 - przerwa na rozmowy
11.30 - dr Sebastian Soberski - "Seminarium Astronomiczne OMSA w Grudziądzu"
11.50 - dr Daniel Baludanski - "Obserwatorium Astronomiczne Roztoky"
12.10 - dr Bogdan Wszołek - Obserwatorium Astronomiczne im. Królowej Jadwigi"
12.30 - mgr Mieczysław Borkowski – „Kosmici nie obcy, to my”
12.40 - dr Krzysztof Czart - "Europejskie Obserwatorium Południowe - jak wykorzystać w szkole"
13.00 - Wspólne zdjęcie uczestników Konferencji
13.10 - 15.00 - Przerwa obiadowa, lunch w Zamku, zwiedzanie Muzeum
15.30 - prof. I.L. Andronov, dr. Lidiia Chinarova, mgr. Mariia Tkachenko, Anna Andronova - "Fenomenologiczne modelowanie gwiazd zaćmieniowych"
16.00 - dr hab. Agnieszka Pollo – „Wszechświat 3D, czyli kosmiczna sieć"
16.25 - Marcin Nasiłowski - " Odysseus II - projekt edukacyjny dla nauczycieli"
16.35 - Aleksander Trębacz - „Rola inspiracji dla rozwoju zainteresowań astronomią dzieci i młodzieży”
16.50 - dr hab. Maciej Mikołajewski - "Astronarium"
17.15 - przerwa na rozmowy
17.45 - dr Katarzyna Książek - „Wirtualna Akademia Astronomii – propozycja pracy z uczniami”
18.05 - dr Renata Kolivoskova - "Planetarium astronomiczne"
18.20 - dr Waldemar Ogłoza - " Najciekawsze zjawiska astronomiczne jakie widać gołym okiem"
18.50 - Zofia Szczęsna - "Science art - konceptualizacja badań naukowych"
19.00 - Agnieszka Gorycka - "Działalność Stowarzyszenia Klub Wychowanków MOA"
19.10 - dr Waldemar Ogłoza - "Olimpiada Astronomiczna"
20.00 - Uroczysta kolacja w Zamku Królewskim – Sala Rycerska
21.00 - Dyskusja panelowa w MOA, seans w planetarium, ul. Mikołaja Kopernika 2

18. X. 2015 r. (niedziela)
09.00 - wyjazd na wycieczkę do Jędrzejowa do Muzeum Zegarów.
Lunch we własnym zakresie i powrót do Niepołomic około godz.17.00

Źródło: MOA
http://orion.pta.edu.pl/astronomia-xxi- ... z-w-piatek

www.astrokrak.pl
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Astronomia XXI wieku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

Posttasti | 15 Paź 2015, 18:02

Dziwne rzeczy dzieją się na niebie. "Wygląda, jakby stworzyli to kosmici"
Naukowcy z dużym zaciekawieniem przyglądają się gwieździe KIC 8462852, która znajduje się niedaleko granic Drogi Mlecznej. Część astronomów twierdzi, że struktura, która krąży wokół ciała niebieskiego stworzona została przez obcą cywilizację. Pisze o tym u nas fizyk Tomasz Rożek.
Wiecie co to jest Brzytwa Ockhama? To zasada zgodnie z którą przy "wyjaśnianiu zjawisk należy dążyć do prostoty, wybierając takie wyjaśnienia, które opierają się na jak najmniejszej liczbie założeń i pojęć". Trudno obcą cywilizację uznać za najbardziej oczywisty powód niezrozumiałych obserwacji astronomicznych. Oczywiście, nie można jej też całkowicie wykluczyć.
Co konkretnie tak zadziwiło astronomów? W 2009 roku Teleskop Kosmiczny Keplera wśród setek tysięcy gwiazd wypatrzył KIC 8462852. Ta nie świeciła jednak tak jak inne słońca. Coś w sposób nieregularny zakłócało jej obserwację. Tym "czymś" jest duża ilość niewielkich, ale bardzo gęstych obiektów.
- Prawdę mówiąc, światło emitowane przez KIC 8462852 było najdziwniejszą rzeczą, jaką zaobserwował Kepler od początku swojego istnienia - powiedziała badaczka z Yale Tabetha Boyajian.
Obcy?
Kepler pracuje na orbicie od kilku lat. Inny badacz, Jason Wright, astronom z Penn State University powiedział, że był pod wrażeniem tego, jak niesamowicie to wyglądało.
- Obca cywilizacja to ostatnia hipoteza, jaką powinniśmy w takim przypadku rozpatrywać, ale to coś wyglądało tak, jak gdyby stworzyli to właśnie kosmici - powiedział Wright. (oryginał: "I was fascinated by how crazy it looked. "Aliens should always be the very last hypothesis you consider, but this looked like something you would expect an alien civilization to build").
To nie usterka techniczna
Jako że zdjęcia pochodzą sprzed kilku lat, badacze twierdzą, że bardzo dokładnie sprawdzili sprzęt i nie ma mowy o usterce czy pomyłce.
- Tam na prawdę krąży ogromna ilość obiektów, ściśniętej materii - powiedziała Boyajian.
Czym te obiekty mogą być? No właśnie tutaj zaczyna się kłopot. Bo lista naturalnych wytłumaczeń tego fenomenu jest bardzo krótka. W zasadzie, choć i to jest bardzo mało prawdopodobne, podobny efekt dałyby tylko komety. Być może inna gwiazda przyciągnęła w stronę KIC 8462852 sznur komet. Trudno nawet oszacować prawdopodobieństwo takiego zdarzenia, bo nigdy wcześniej niczego podobnego nie zaobserwowano.
Analiza danych
I co teraz? Dane są analizowane, a gwieździe wokół którejś coś krąży od stycznia będzie się przyglądał największy na świecie radioteleskop w Arecibo. Gwiazda KIC 8462852 na nocnym niebie znajduje się pomiędzy gwiazdozbiorami łabędzia i lutni. Patrząc tam można sobie przez chwile pomyśleć, że ktoś patrzy stamtąd w naszym kierunku. Nie, no błagam, musi być jakieś bardziej przyziemne wytłumaczenie.
http://tvnmeteo.tvn24.pl/informacje-pog ... 1,1,0.html
 
Posty: 146
Rejestracja: 03 Maj 2015, 16:24

 

Posttasti | 15 Paź 2015, 23:21

Planeta, na której nikt z nas nie chciałby się znaleźć: 51 Pegasi b

Każde ciepłe i słoneczne miejsce jest dobrym celem październikowego urlopu. Jednak, choć ciepły, na pewno nie jest nim Bellerofont. Ta planeta z konstelacji Pegaza - gdyby możliwe były takie kosmiczne podróże - byłaby raczej kierunkiem dla miłośników śmiertelnych upałów i letniej mżawki z rozpalonego żelaza.
W 1995 roku podczas rutynowej obserwacji konstelacji Pegaza naukowcy spostrzegli dziwną gwiazdę, która zdawała się chwiać. Tą gwiazdą była 51 Pegasi i kołysała się co noc dokładnie w ten sam sposób.To wprawiło w konsternację naukowców, którzy po dokładniejszym badaniu odkryli coś jeszcze dziwniejszego - 51 Pegasi b (potocznie zwaną Bellerofontem) - pierwszą pozasłoneczną planetę, która znajduje się na orbicie gwiazdy niezwykle podobnej do Słońca.
Do Ziemi niezbyt podobna...
Chociaż gwiazda, wokół której krąży, przypomina nasze Słońce, Bellerofont w niczym nie przypomina Ziemi.Planeta ta, nie dość, że jest 150 razy bardziej masywna niż Ziemia, to jeszcze znajduje się bardzo blisko swojej gwiazdy - w odległości mniejszej niż 58 milionów kilometrów. Bellerofont jest tak blisko 51 Pegasi, że okrąża ją w ciągu czterech ziemskich dni. Trzeba wspomnieć, że jest tam też nieco cieplej niż na Ziemi. Temperatura na powierzchni planety dochodzi do 2000 st. C. 51 Pegasi b różni się od innych planet pozasłonecznych tak bardzo, że aż wywołała podejrzenia naukowców co do swojego odmiennego pochodzenia. Według niektórych definicji planeta jest tylko mało masywnym brązowym karłem, gdyż uformowała się w ten sam sposób co gwiazdy: z chmury gazu i pyłu.
...i choć posiada atmosferę...
Zadziwiać może fakt, że, mimo że jest bez przerwy bombardowana intensywnymi wiatrami słonecznymi, udało jej się zachować atmosferę. Oczywiście z powodu bliskości słońca zbudowane z wody chmury nie mogą istnieć. Nie oznacza to jednak, że nie pada tam deszcz. Skoro jednak woda w tak wysokiej temperaturze paruje to z czego on się składa? Według naukowców warunki są idealne, aby z nieba spadł deszcz... żelaza. Dlatego gdyby ktokolwiek chciał odwiedzić to miejsce, przyda mu się bardzo wytrzymały parasol - kilka kropli deszczu na Bellerofoncie waży aż 0,5 kg. Oczywiście, śmiałek musiałby poradzić sobie z wieloma innymi niedogodnościami, jak np. płonąca skóra lub topniejący statek kosmiczny.
...to i tak byłby męczący urlop
Jeżeli ktoś wciąż zastanawiałby się nad wyborem Bellerofonta na swój cel urlopowy, powinien widzieć, że jest on zablokowany w stosunku do 51 Pegasi. Podobnie jak w przypadku Księżyca czas, który planeta potrzebuje na okrążenie swojej gwiazdy jest równy czasowi obrotu wokół własnej osi. To sprawia, że jedna połowa planety zawsze jest oświetlona, a na drugiej panują wieczne ciemności. Dlatego w zależności od tego, na którą część Bellefonta byśmy się udali, spędzimy tam jedynie piekielnie gorący dzień albo niezmiernie długą noc. Poszukiwania układu planet i gwiazd podobnych do naszego trwają nieustannie. Planetę jak dotąd najbardziej podobną do Ziemi odnaleziono w Gwiazdozbiorze Łabędzia i nazwano Kepler-186f. Jest to pierwsza z planet wielkości Ziemi znajdująca się w nadającej się do życia strefie gwiazdy innej niż Słońce:
http://tvnmeteo.tvn24.pl/informacje-pog ... 3,1,0.html
 
Posty: 146
Rejestracja: 03 Maj 2015, 16:24

 

PostPaweł Baran | 16 Paź 2015, 07:07

Kolejna asteroida zbliży się znaczne do Ziemi
admin
Astronomowie wykorzystujący teleskop PAN STARRS odkryli nową asteroidę, która zbliży się wkrótce do Ziemi na odległość zaledwie 488 tysięcy kilometrów. Obiekt oznaczony jako 2015 TB145 został wypatrzony po raz pierwszy 10 października bieżącego roku, a przejdzie ekstremalnie blisko Ziemi już 31 października.
Wielkość tego ciała niebieskiego jest szacowana na 280 do 620 metrów i gdyby było ono na kursie kolizyjnym z Ziemią zderzenie wywołałoby nie lada kataklizm. Na szczęście wyliczenia astronomów wskazują na to, że 2015 TB145 minie nas o około 480 tysięcy kilometrów. To jedynie 1,2 LD czyli niemal na orbicie Księżyca.
Biorąc pod uwagę, że czas od wykrycia tej całkiem przecież sporej kosmicznej skały do jej przelotu w pobliżu naszej planety to jedynie tygodnie, ewentualna kolizja byłaby trudna do uniknięcia. Można by się było jedynie przygotować zarządzając masowe ewakuacje ludności z obszarów zagrożonych zniszczeniem lub zalaniem.
Zapewne spróbowano by metody rosyjskiej z bombardowaniem nuklearnym i to by było na tyle w kontekście naszych możliwości obrony w tak krótkim czasie. Trzeba przyznać, że ten przypadek można traktować jako bardzo duży dzwonek ostrzegawczy dla całej ludzkości.
Dla astronomów amatorów bliski przelot asteroidy 2015 TB145 to grattka do nietypowych obserwacji. Posiadacze teleskopów z większą światłosiłą mogą spróbować namierzyć obiekt. Powinien być znacznie jaśnejszy podczas perygeum. Parametry orbity tego ciała niebeskiego dostępne są tutaj. Eksperci zwracają uwagę, że tak duuża asteroida mże mieć towarzystwo i nie wykluczone, że powierzchnia Księżyca zostanie ostrzelana. To jeszcze jeden powód, aby skierować obiektywy w kierunku Księżyca, tym razem w oczekiwaniu na jasne błyski po zderzeniach.
http://tylkoastronomia.pl/wiadomosc/kol ... czne-ziemi
http://www.astrokrak.pl
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Kolejna asteroida zbliży się znaczne do Ziemi.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Kolejna asteroida zbliży się znaczne do Ziemi2.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 16 Paź 2015, 07:10

KIC 8462852 - dysk protoplanetarny czy sztuczna konstrukcja?

Pewna gwiazda zaobserwowana przez Teleskop Keplera, KIC 8462852, wykazuje bardzo ciekawe i rzadkie zjawisko nieregularnego tranzytu. W nowym artykule opublikowanym na łamach prestiżowego Monthly Notices of the Royal Astronomical Society naukowcy dowodzą, że KIC 8462852 cechuje obecność asymetrycznego i nieokresowego dysku, podobnego nieco do silnie zaburzonych dysków protoplanetarnych.
Gwiazda obserwowana jest od czterech lat. Wykluczono już m.in. błędy instrumentalne. Wiadomo, że obserwowana struktura faktycznie istnieje, co czyni obiekt zupełnie wyjątkowym. Szczegółowe badania wykazały m.in., że KIC 8462852 cechuje się dwoma silnymi spadkami jasności, oznaczonymi jako D800 i D1500. Pierwszy z nich zdaje się być pojedynczym tranzytem, podczas którego jasność gwiazdy spada o 15 procent, natomiast drugi, D1500, przypomina bardziej eksplozję kilku tranzytów naraz, co może wskazywać na istnienie tam kilku obiektów lub jednego obiektu bardziej złożonego - na przykład skupiska materii. Jasność gwiazdy spada wówczas aż o 22 procent, co może wskazywać na to, że obiekt taki musi być naprawdę olbrzymi.
Mówi się o tym, że taka charakterystyka tranzytu może wskazywać na istnienie ogromnej, sztucznej konstrukcji, która miałaby okrążać gwiazdę. Prawdopodobnie jednak wyjaśnienie zagadki jest dużo bardziej zwyczajne. Może nim być duży dysk protoplanetarny, choć z drugiej strony KIC 8462852 jest dojrzałą gwiazdą typu widmowego F, a dyski takie znajduje się najczęściej w przypadku gwiazd młodszych. Istnieje też hipoteza, że za obserwowane, nieregularne spadki jasności odpowiada po prostu kilka komet, które przedostały się w okolice gwiazdy, być może na skutek oddziaływań grawitacyjnych z innymi, bliskami gwiazdami.
Elżbieta Kuligowska | Źródło: discovery.com
http://orion.pta.edu.pl/kic-8462852-dys ... onstrukcja
Czy Kepler faktycznie pokazał nam dowody na istnienie zaawansowanej technicznie cywilizacji? To bardzo ciekawe, choć niezbyt prawdopodobne wyjaśnienie obserwacji tranzytów gwiazdy KIC 8462852.
Źródło: Corbis
www.astrokrak.pl
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: KIC 8462852.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 16 Paź 2015, 07:16

Interstellar Lander – pierwsza polska gra o lądowaniu na egzoplanetach
Popularyzacja astronomii w mediach to niezwykle istotnym zagadnieniem. Aby przyciągnąć młodych i zainteresować ich badaniem kosmosu, należy to robić w sposób ciekawy, choćby poprzez gry, a zwłaszcza gry mobilne. Temat odkrywania planet słonecznych jest idealny do zainteresowania badaniem kosmosu. Zapraszamy Was do poznania pierwszej polskiej aplikacji mobilnej stworzonej przez pana Adama Wiernasza z Wrocławia. Celem tej gry jest nauka poprzez zabawę polegającą na odkrywaniu planet, na których będziemy lądowali. Prace nad grą konsultowane były z naukowcem NASA - dr Natalie Batalha z Ames Research Center, która jest jednym z głównych naukowców misji teleskopu Keplera. O grze pisali już na swoich profilach w portalach społecznościowych naukowcy z Arecibo oraz Pani Batalha z NASA. Czas, aby zapoznali się z nią także młodzi Polacy.
Interstellar Lander
W erze automatów do gier oraz pierwszych komputerów osobistych znana była gra Lunar Lander stworzona przez Atari. Głównym zadaniem gracza było wylądowanie na nierównej powierzchni księżyca. W grze Interstellar Lander mamy do czynienia z podobną rozgrywką z jedną małą różnicą – musimy wylądować na każdej z setek egzoplanet. Wyróżniamy 4 tryby gry: wyzwanie paliwowe, wyzwanie prędkościowe, próba czasu oraz przetrwanie. W każdym z tych trybów (oprócz trybu przetrwania) gracz musi wylądować w określonym miejscu na powierzchni planety. Kryterium oceny przejścia poziomu jest czas, za który gracz dostaje od jednej do trzech gwiazdek. Gwiazdki stanowią wewnętrzną walutę gry, za którą można ulepszać takie części lądownika jak silnik główny, silniki boczne czy zbiornik paliwa.
Aspekt naukowy
Zapewne wielu czytelników zastanawia się teraz po co na łamach „Astronomii” opisywana jest jakaś gra? Przyjrzyjmy się zatem „pod maskę” tej aplikacji. W grze dostępne są setki planet. Nie zostały one wymyślone. Wszystkie zostały wygenerowane na podstawie publicznie dostępnych danych na stronie Archiwum egzoplanet NASA. (http://exoplanetarchive.ipac.caltech.edu/). Na każdej planecie odwzorowana została fizyka jej faktycznej grawitacji na podstawie danych o promieniu oraz masie planety. Powyższe dane pozwalają także na określenie gęstości planety, co pozwoliło zróżnicować rodzaje planet. Posłużył do tego aktualny model podziału planet zaproponowany przez Planetary Habitability Laboratory przy Arecibo, według którego rozróżniamy planety typu:


W grze odwzorowano grawitację egozplanet oraz określono typ każdej z nich zgodnie z aktualnym podziałem proponowanym przez PHL przy Arecibo:
http://www.hpcf.upr.edu/~abel/phl/PT_Confirmed.jpg


Zwiastun:
https://www.youtube.com/watch?v=o0zFAnjQk30

Źródło: Adam Wiernasz
Więcej na:
http://orion.pta.edu.pl/interstellar-la ... oplanetach
Kadr z gry Interstellar Lander
Adam Wiernasz
Przygotowanie do lądowania / Gra Interstellar Lander
I lądujemy / Gra Interstellar Lander
www.astrokrak.pl
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: 2015-10-16_07h03_16.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: 2015-10-16_07h03_53.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: 2015-10-16_07h05_03.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 16 Paź 2015, 07:20

Cienie obcej cywilizacji?
Piotr Cieśliński
Jedna z gwiazd Drogi Mlecznej przygasa w tak dziwny sposób, że astronomowie nie potrafią tego wytłumaczyć żadnym naturalnym zjawiskiem. Pozostaje więc inne, fantastyczne wyjaśnienie.


KIC 8462852 to gwiazda o połowę masywniejsza i nieco jaśniejsza od Słońca. Na niebie znajduje się między gwiazdozbiorami Lutni i Łabędzia, ale dzieli nas 1500 lat świetlnych i gołym okiem z Ziemi jej nie widać. A szkoda, bo w tej chwili jest ona jedną z najciekawszych gwiazd w Galaktyce.

Należy do grupy 150 tys. gwiazd, które przez cztery lata były obserwowane przez kosmiczny teleskop Keplera. NASA wysłała go w 2009 roku na wokółsłoneczną orbitę, aby stamtąd wypatrywał obcych układów planetarnych. Ale nie bezpośrednio. Samych planet nie był w stanie dostrzec, mógł jedynie wykryć spadek jasności gwiazdy, jeśli coś przesłoniło jej blask.

W szczególności blask gwiazdy przygasa za każdym razem, gdy następuje tzw. planetarny tranzyt, a więc planeta na swej orbitalnej drodze defiluje przed tarczą gwiazdy.

Kłopotliwa KIC 8462852

W ten sposób wykryto ponad tysiąc planet. Ich tranzyty - i związane z nimi przygasanie blasku gwiazdy - następują z wielką regularnością, co kilka dni, tygodni czy miesięcy, w zależności do tego, po jak ciasnej orbicie krąży glob. Z reguły spadek jasności jest niewielki - dla największych gazowych gigantów, takich jak Jowisz, wynosi ledwo 1 proc.

Tymczasem z gwiazdą KIC 8462852 był kłopot. Przygasała w zupełnie nieoczekiwany sposób. Bardzo nieregularnie. W 2009 roku zanotowano dwa niewielkie spadki jasności, w 2011 roku - jeden spory, trwający tydzień. Po czym w roku 2013 w ciągu trzech miesięcy nastąpiła seria kilkuset nieperiodycznych przygaszeń, a niektóre były tak mocne, że sięgały 20 proc. jasności gwiazdy.

Potem Kepler uległ awarii i przestał śledzić blask gwiazd, a astronomowie pozostali z wielką zagadką sami.

Za tego typu wahania w jasności gwiazdy nie odpowiadają z pewnością planety. Te chodzą jak w zegarku, z powodu wzajemnych zakłóceń mogą się co najwyżej lekko spóźniać lub przyspieszać. Poza tym trudno sobie wyobrazić planetę tak wielką, by zakryła niemal połowę szerokości tarczy gwiazdy - a tak mocne zakrycie musiałoby nastąpić przy spadku jasności o 20 proc. Co więcej, krzywa spadku blasku nie jest symetryczna, jak to się dzieje w przypadku tranzytów planetarnych.

Obłoki pyłu?

Problem analizowała grupa astronomów pod kierunkiem Tabethy Boyajian z Uniwersytetu Yale, ale badacze nie potrafili sensownie wyjaśnić zmian w jasności KIC 8462852. Najpierw oczywiście wykluczyli wadę aparatury - z teleskopem wszystko było w porządku. Potem kolejno odrzucali inne wyjaśnienia.

Przygasanie nie jest więc związane z plamami słonecznymi, tj. ciemnymi obszarami pojawiającymi się na powierzchni samej gwiazdy. Sprawcą nie jest także gęsty pierścień pyłu ani chmury pozostałości po przypadkowych katastrofach asteroid czy planet. Gdyby gwiazdę zasłoniły odłamki po wielkiej planetarnej kolizji - np. takiej, w wyniku której miliardy lat temu powstał w naszym układzie Księżyc - to w tym układzie krążyłoby mnóstwo pyłu. A pył podgrzany promieniowaniem gwiazdy zazwyczaj jasno świeci w podczerwieni, co byłoby widać w widmie światła KIC 8462852. Tymczasem nic takiego nie dostrzeżono. Poza tym dyski pyłowe są charakterystyczną ozdobą młodych gwiazd, a ta młoda już nie jest.

Więcej na:

http://wyborcza.pl/1,75400,19031331,cie ... zacji.html
www.astrokrak.pl
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

Posttasti | 16 Paź 2015, 20:09

Cassini przeleciała nad północnym biegunem Enceladusa. Zdjęcia zaskoczyły naukowców
NASA opublikowała najnowsze zdjęcia Enceladusa, lodowego księżyca Saturna. Fotografie, wykonane w październiku z wysokości 1839 kilometrów od powierzchni, obejmują północne krańce lodowatego oceanu.
Agencja Kosmiczna będzie otrzymywała w najbliższych dniach więcej zdjęć i danych. Po analizie obrazów niskiej rozdzielczości z misji sondy Voyager naukowcy uznali, że północny biegun księżyca Saturna pokryty jest kraterami. Dzięki najnowszym fotografiom o wysokiej rozdzielczości okazało się jednak, że krajobraz w północnej części Enceladusa jest bardzo zróżnicowany.
- Północne regiony poprzecinane są cienkimi, wyglądającymi jak pajęcza sieć pęknięciami. Wokół widać również kratery - powiedział Paul Helfensteim, członek zespołu pracującego przy misji Cassini. - Te pęknięcia są wszechobecne na Enceladusie - dodaje.
Zbliżenia Cassini do Enceladusa
Następny przelot sondy Cassini w pobliżu Enceladusa planowane jest na 28 października. Maszyna przeleci 49 km od jego południowego bieguna. Cassini pierwszy raz w historii zbliży się do księżyca na tak niedużą odległość. Podczas zbliżenia sonda pobierze próbki z lodowatego pióropusza. Naukowcy mają nadzieję, że pomoże to zdobyć wiedzę o składzie chemicznym podpowierzchniowego oceanu.
Ostatni bliski przelot Cassini nad Enceladusem planowany jest na 19 grudnia. Wtedy sonda będzie mierzyć ciepło pochodzące z wnętrza księżyca.
Bezzałogowa misja kosmiczna
Cassini-Huygens jest bezzałogową sondą kosmiczną, która bada Saturna, jego księżyce i pierścienie.
Przy misji pracują trzy wielkie agencje kosmiczne: amerykańska NASA, europejska ESA, włoska ASI. Dzięki misji odkryto lodowe gejzery na Enceladusie.
http://tvnmeteo.tvn24.pl/informacje-pog ... 4,1,0.html
 
Posty: 146
Rejestracja: 03 Maj 2015, 16:24

 

PostPaweł Baran | 17 Paź 2015, 09:49

"Astronarium" - dziś o 17:30
12 odcinek programu "Astronarium" już dziś o 17:30 w TVP Regionalnej. Najnowszy odcinek pt. "Polski przemysł kosmiczny"

Dotychczasowe odcinki "Astronarium" można obejrzeć na stronie "Astronarium".

Godziny emisji odcinków II serii:

(co dwa tygodnie)

TVP Regionalna - sobota godz. 17.30
TVP Regionalna - niedziela godz. 00.25
TVP Regionalna - środa godz. 8.30
TVP Bydgoszcz - czwartek godz. 19.00
TVP Bydgoszcz - piątek godz. 20.55

We wszystkich powyższych godzinach również emisja w internecie na TVP Stream.

Powtórki odcinków I serii:

TVP Polonia - wtorek godz. 14.20
TVP Polonia - niedziela godz. 8.35
TVP Białystok - czwartek godz. 19.30
TVP Białystok - piątek godz. 21.10
Źródło: http://www.astronarium.pl
http://orion.pta.edu.pl/astronarium-dzis-o-1730

www.astrokrak.pl
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Astronarium.jpg
Astronarium.jpg (11.68 KiB) Obejrzany 4470 razy
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 17 Paź 2015, 10:01

Jak naukowcy siedem razy "odkryli" kosmitów. Wydrążony Fobos, kanały na Marsie, kwazary, pulsary i Wow!

Piotr Cieśliński

Już wiele razy astronomowie natrafiali na coś, czego nie byli w stanie wyjaśnić. Jak się najczęściej okazywało, były to egzotyczne obiekty i nieznane zjawiska, jeszcze nigdy - sygnał od obcej cywilizacji. Ale niektóre z zadziwiających obserwacji wciąż pozostają zagadką.


W ostatnich dniach media na całym świecie rozpisują się o gwieździe KIC 8462852. Przygasa w tak dziwny sposób, że astronomowie nie potrafią tego wytłumaczyć żadnym naturalnym zjawiskiem. Pozostaje więc inne, fantastyczne wyjaśnienie. Naukowcy sugerują, że powodem dziwnych zmian w blasku gwiazdy mogą być wielkie struktury, zbudowane przez zaawansowaną technicznie cywilizację. "Wielkie panele, całe ich grupy, o rozmiarze setek tysięcy kilometrów i dziwnym kształcie, mogą przygaszać światło tej gwiazdy właśnie tak, jak to teraz obserwujemy" - opisują.

Dosłownie wczoraj w serwisie ArXiv ukazała się praca napisana pod kierunkiem astronoma Jasona Wrighta, która analizuje, jak takie sztuczne megastruktury wyglądałyby w obserwacjach teleskopu Keplera.

Dzieje astronomii dowodzą jednak, że bardziej prawdopodobne jest wyjaśnienie naturalne, co wcale nie oznacza, że mniej niezwykłe. Przeczytajcie siedem opowieści o odkryciach, które wprawiły naukowców w zdumienie i kazały im brać pod uwagę kosmitów.

1. Kanały. System nawadniający Marsjan?


Kiedyś w czasie największych zbliżeń Ziemi i Marsa, tzw. wielkich opozycji następujących co 15-17 lat, astronomów ogarniała gorączka. Niemal wszystkie teleskopy na Ziemi kierowano w stronę Marsa. W czasie takiej opozycji w roku 1877 włoski astronom Giovanni Schiaparelli odkrył sieć przecinających się linii pokrywających powierzchnię Marsa. Nazwał je po włosku "canali".

Kanały na wiele dziesięcioleci zdominowały badania Czerwonej Planety. Inni astronomowie, m.in. Quenisset, Revard, Pickering i przede wszystkim amerykański milioner Percival Lowell, nie tylko potwierdzili ich istnienie, ale też znacznie pomnożyli ich liczbę. Sugerowali, że nie są to twory naturalne. Lowell ufundował obserwatorium we Flagstaff w Arizonie z jednym z największych wówczas teleskopów specjalnie po to, żeby je obserwować.

Pod koniec XIX wieku A. Mercier pisał: "Obecnie nie można już wątpić, czy Marsa zamieszkują istoty rozumne. Pogląd, że wykonują one pracę, a więc, że dysponują środkami przemysłowymi, że nieobca jest im nauka, sztuka i astronomia, ma zupełnie racjonalną podstawę opartą na obserwacjach". Zdawały się potwierdzać to obserwacje sezonowych zmian zachodzących na powierzchni planety - z początkiem wiosny wykwitały tam ciemne plamy, rozszerzając się na cały glob. Interpretacja nasuwała się sama. To wegetacja budziła się do życia. Wody miało na Czerwonej Planecie brakować, więc - jak dowodził Lowell - tamtejsza cywilizacja zbudowała kanały doprowadzające drogocenną ciecz z topniejących czap polarnych.

Dużo później okazało się, że kanały są iluzją optyczną, choć były jeszcze zaznaczone na jednych z najdokładniejszych map powierzchni Marsa, jakie stworzył astronom Earl C. Slipher, a którymi posługiwała się NASA pod koniec lat 50., kiedy planowała wysłanie pierwszych sond w kierunku tej planety! Wtedy wciąż też byli astronomowie, którzy je widzieli.

Matematyk Alan Webb przeanalizował je nawet z punktu widzenia topologii. Znalazł kryterium pozwalające odróżnić sieć powstałą w sposób przypadkowy (np. pęknięcia w szybie) od dzieła istot żywych (jak sieć pajęcza czy drogowa). I doszedł do wniosku, że sieć na Marsie nie jest przypadkowa. Iluzja była więc tak wielka, że mąciła nawet absolutne, zdawałoby się, reguły matematyki.

Do dziś bardzo chcielibyśmy wierzyć w Marsjan. Niektórzy zresztą podejrzewają, że NASA coś odkryła, tylko ukrywa prawdę przed opinią publiczną.

2. Wydrążony Fobos. Wielka baza kosmitów?

W 1945 r. Amerykanin Bevan Sharpless pracujący w Morskim Obserwatorium w Waszyngtonie opublikował w "Astronomical Journal" wyniki obserwacji Fobosa, z których wynikało, że jego orbita zadziwiająco szybko się obniża. Wydawało się, że Fobos spiralnym ruchem spada na Czerwoną Planetę, tak że w ciągu kilku milionów lat powinno dojść do zderzenia.

Zaintrygowało to astrofizyka Iosifa Szkłowskiego, członka Akademii Nauk ZSRR. Szkłowski nie potrafił w żaden sposób znaleźć przyczyny, dla której Fobos tak szybko tracił wysokość. Ciśnienie wiatru słonecznego, pole magnetyczne, także siły pływowe planety są na to zbyt słabe. Jedyne wyjaśnienie, jakie mu przychodziło do głowy, to tarcie o zewnętrzne warstwy atmosfery Marsa. Ale bardzo rozrzedzone powietrze potrafiłoby ściągać w dół księżyc tylko pod warunkiem, że jest on lekki niczym piórko. Szkłowski więc obliczył, że wszystko do siebie pasuje, jeśli Fobos ma tysiąc razy mniejszą gęstość niż woda. Ale w takim razie nie może być litym głazem - musi być wydrążony w środku. W 1959 r. Iosif Szkłowski w wywiadzie dla "Komsomolskiej Prawdy" zasugerował, że oba księżyce Marsa to sztuczne satelity.

Więcej na:

http://wyborcza.pl/1,75400,19036451,wyd ... ygnal.html
http://www.astrokrak.pl
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Peryty. Obcy pasażer z... kuchenki mikrofalowej.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Pulsary. Małe zielone ludziki.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Sygnał Wow.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Kanały. System nawadniający Marsjan.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Kwazary. Cywilizacje typu trzeciego.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Szybkie błyski radiowe FRB. Znowu transmisja obcych.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Wydrążony Fobos. Wielka baza kosmitów.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Jak naukowcy siedem razy.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 17 Paź 2015, 10:09

Meteoryt wpadł przez dach. Kosmiczną skałę badają naukowcy
W Urugwaju przed dach domu w Maldonado wpadł meteoryt. Do takich sytuacji, kiedy kosmiczna skała uderza w budynek, dochodzi niezwykle rzadko. W ciągu ostatnich 100 lat takie zdarzenia odnotowano zaledwie 15 razy.
Meteoryt przemieszczający się z prędkością 250 km/h rozbił się o dom w mieście Maldonado w departamencie o tej samej nazwie w Urugwaju. Kosmiczna skała ważyła 712 gramów i rozbiła się o dach, zrobiony z drewna i azbestu. Na skutek uderzenia zniszczone zostały m.in. telewizor i zagłówek łóżka. Na szczęście nikt nie ucierpiał.
• Meteoryty rzadko trafiają w budynki
Rodzina, zamieszkująca dom, przekazała meteoryt stronomowi Gonzalowi Tancrediemu.
- Meteoryt pochodzi z głównego pasa planetoid, który znajduje się pomiędzy Marsem i Jowiszem - powiedział Gonzalo Tancredi. - Część z nich ucieka z tego obszaru i przecina orbitę Ziemi - dodał.
W ostatnim stuleciu sytuacja, kiedy meteoryt uderza w dom, zdarzyła się mniej niż 15 razy.
Badania meteorytu
Naukowcy z Muzeum Nadorowego w Rio De Janeiro w Brazylii oraz astronomowie z Instytutu Astronomii Ziemi i Kosmosu w San Juan zaklasyfikowali meteoryt jako skalistą brekcję. Meteoryty dzieli się na żelazne i kamieniste. Pierwsze mają większą gęstość, składają się przede wszystkim z żelaza i niklu, a drugie w swoim składzie mają więcej krzemianów niż niklu i żelaza.
Badacze obecnie prowadzą badania nas składem meteorytu. Próbują się również dowiedzieć więcej o jego pochodzeniu i wieku.
Źródło: ENEX
Autor: mab/kka
http://tvnmeteo.tvn24.pl/informacje-pog ... 9,1,0.html
http://www.astrokrak.pl
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Meteoryt wpadł przez dach.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Meteoryt wpadł przez dach2.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Meteoryt wpadł przez dach3.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 18 Paź 2015, 09:37

Nowe niesamowite zdjęcia Enceladusa wykonane przez sondę kosmiczną Cassini
admin
Należąca do NASA sonda kosmiczna Cassini od kilkunastu lat znajduje się w okolicy Saturna. Od tego czasu dokonała wielu zapierających dech w piersiach obserwacji. Najnowszym obiektem badań jest szósty co do wielkości księżyc Saturna, Enceladus.
Trzeba przyznać, że jest to bardzo ciekawy obiekt. Mimo, że jest dosyć mały, bo ma średnicę jedynie 512 kilometrów, okazało się, że całą jego powierzchnię pokrywa lodowa skorupa. Gdy w 2005 roku po raz pierwszy zbliżyła się do niego sonda kosmiczna Cassini okazało się, że z jego powierzchni dochodzi do jakiejś nietypowej erupcji.
W okolicach południowego bieguna tego globu zaobserwowano coś, co okazało się wodnym gejzerem. Stało się jasne, że pod powierzchnią lodu znajduje się subglacjalny ocean, który może zawierać pozaziemskie życie. Odkryto, że oprócz wody gejzery Enceladusa emitują amoniak, metan, acetylen, formaldehyd i inne substancje.
Według uczonych, woda w tym subglacjalnym oceanie znajduje się mniej więcej 30 kilometrów pod powierzchnią lodu, a jej warstwa to przynajmniej 10 km. Podejrzewa się, że ten ocean ma skaliste dno. Z pewnością wewnątrz zachodzą jakieś formy przypływów i odpływów spowodowane siłą grawitacji Saturna.
Temperatura powierzchni Enceladusa to -192C, ale na skutek potężnych ciśnień woda znajdująca się w podlodowym oceanie jest w stanie ciekłym. Ustalono to po wpływie, jaki Enceladus wywarł na przelatującą sondę Cassini. Jej dokładne urządzenia pozwalają na wykrycie nawet takich subtelności.
Najnowsza faza eksploracji Enceladusa zaczęła się 14 października bieżącego roku. Ziemski statek kosmiczny przeleciał wtedy 1838 kilometrów od powierzchni tego księżyca. Bardzo możliwe, że wkrótce, gdy nowo zebrane dane zostaną przesłane na Ziemie i przetworzone, znowu dowiemy się o tym niezwykłym ciele niebieskim czegoś niespodziewanego.
http://tylkoastronomia.pl/wiadomosc/now ... na-cassini

http://www.astrokrak.pl
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Nowe niesamowite zdjęcia Enceladusa.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Nowe niesamowite zdjęcia Enceladusa2.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Nowe niesamowite zdjęcia Enceladusa3.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Nowe niesamowite zdjęcia Enceladusa4.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Nowe niesamowite zdjęcia Enceladusa5.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 18 Paź 2015, 09:39

Tajemnica tzw "ciemnej energii" wyjaśniona w 3 minuty, za pomoca OTW Einsteina
Arkadius
Najwieksza zagadka wspolczesnej kosmologii, czyli tak zwana ciemna energia, to coś co wynika z obliczeń. Jednak nie udało się jeszcze zaobserwować tej dziwnej formy oddziaływania. Okazuje się, że można to wyjaśnić za pomoca prostej zasady, tak zwanej OTW .
http://tylkoastronomia.pl/wideo/tajemni ... -einsteina
www.astrokrak.pl
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Tajemnica tzw.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 18 Paź 2015, 09:41

Rosja i Europa wyślą wspólną misję kosmiczną w celu znalezienia wody na Księżycu
admin
Agencje kosmiczne z Europy i Rosji planują zorganizowanie wspólnej misji w celu poszukiwania wody na Księżycu. Jak informuje Europejska Agencja Kosmiczna (ESA), w najbliższej przyszłości zostanie wysłana sonda kosmiczna, której celem będzie odnalezienie śladów wody na południowym biegunie Księżyca.
Jak poinformowano, Europa i Rosja mają nadzieję zrobić razem "krok dla ludzkości" by przybliżyć moment utworzenia stałych osiedli na Księżycu. Łącząc siły, agencje kosmiczne UE i Rosji będą się starały ustalić, czy okolice bieguna srebrnego globu nadają się do zamieszkania. Obecnie do stworzenia własnej bazy na Księżycu przymierza się Rosja i Chiny. Być może do wyścigu włączą się też jakieś komercyjne amerykańskie firmy z branży kosmicznej.
Sonda orbitalna, którą planuje się wykorzystać w pierwszym etapie badania może być odpowiednim narzędziem do znalezienia wody, tak potrzebnej do organizacji przyszłej stałej placówki ludzkości na Księżycu. Niedawno właśnie dzięki porównywaniu zdjęć w czasie odkryto ślady wody na Marsie. Uczeni mają nadzieje na powtórzenie tego sukcesu na znacznie bliższym nam Księżycu
Z czasem planuje się, aby wysłać na naszego satelitę podzespoły potrzebne do stworzenia pierwszej stałej bazy księżycowej. Rozważa się rozmaite technologie takie jak druk 3D z pyłu księżycowego czy też nadmuchiwane kopuły. Bardzo możliwe, że przy okazji eksploracji tego globu powstanie również księżycowa stacja kosmiczna na kształt dzisiejszej ISS. Jej powstanie może być kluczowe nie tylko w kontekście eksploracji Księżyca, ale też innych planet układu słonecznego.
http://tylkoastronomia.pl/wiadomosc/ros ... y-ksiezycu
www.astrokrak.pl
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Rosja i Europa wyślą wspólną misję.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

Użytkownicy przeglądający to forum: Google [Bot] oraz 16 gości

AstroChat

Wejdź na chat