Romantyczny zachód słońca. Na Ziemi czy na Marsie?
Zastanawialiście się kiedyś, czy zachód słońca - widok uznawany za bardzo romantyczny - wszędzie wygląda tak samo pięknie? I dlaczego zachodzące słońce maluje niebo różnymi barwami?
Okazuje się, że nasza gwiazda może wyglądać zupełnie inaczej w zależności od tego, gdzie znajduje się obserwator. Podczas romantycznej randki o zachodzie słońca na Błękitnej Planecie możemy obserwować jak niebo staje się czerwone. Gdybyśmy jednak zdecydowali się obserwować zachód słońca z powierzchni Czerwonej Planety zobaczymy, że jest on błękitny.
Z czego to wynika?
Różnica polega na możliwości dotarcia promieni słonecznych do oka obserwatora. Promieniowanie optyczne obejmuje zakres fal elektromagnetycznych o różnych długościach. Znajdujące się w atmosferze zanieczyszczenia rozpraszają światło, sprawiając, że do naszych oczu docierają fale o wybranych długościach, a co za tym idzie - o wybranych barwach.
To zjawisko jest najlepiej widoczne wieczorem, kiedy światło ma do pokonania dłuższą drogę przez atmosferę.
Czerwony zachód słońca
Efekt obserwowany z powierzchni Ziemi wywołują promienie słoneczne rozproszone w chmurach i zanieczyszczeniach zawieszonych w powietrzu. Padają pod niewielkim kątem do powierzchni ziemi, a krótsze fale niebieskie i fioletowe nie docierają do oka obserwatora patrzącego w kierunku słońca. Największą długość mają fale czerwone i to właśnie je widzimy podczas ziemskiego zachodu słońca.
Błękitny zachód słońca
Na Marsie atmosfera jest dużo rzadsza i ma inny skład chemiczny, a rozpraszanie występuje nie na drobinach wody lecz na drobniutkich cząsteczkach pyłu. Dlatego też światło rozprasza się tam w inny sposób.
- Kolor marsjańskiego nieba bierze się stąd, że bardzo drobny pył unoszący się nad powierzchnią ma odpowiednią wielkość, by umożliwić niebieskiemu światłu skuteczniej penetrować atmosferę - powiedział Mark Lemmon z Uniwersytetu w Teksasie. - Po rozproszeniu niebieskie światło pozostaje bliżej linii pomiędzy Słońcem a obserwatorem niż fale świetlne o innych barwach.
Zdjęcie powstało w okresie pomiędzy burzami piaskowymi i właśnie stąd się wzięły zawieszone wysoko w atmosferze cząsteczki kurzu.
Źródło: TVN Meteo, NASA
Autor: ab/rp
http://tvnmeteo.tvn24.pl/informacje-pog ... 0,1,0.html
www.astrokrak.pl

Noc rozświetlą nietypowe fajerwerki. Bar i stront zaświecą nad USA
Mieszkańcy wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych będą mogli podziwiać darmowy spektakl na niebie. Widowisko zapewni im NASA, która na czwartek wieczorem lokalnego czasu zaplanowała testowy lot na wysokości 210 kilometrów. Rakieta pozostawi po sobie kolorowe smugi na niebie.
Rakieta sondażowa wystartuje z kosmodromu Wallops Flight Facility w Wirginii. Głównym celem lotu jest przetestowanie wydajności zmodyfikowanego silnika rakiety Black Brant oraz sprawdzenie nowych technologii.
Turkusowe i czerwone światła na niebie
Rakieta pozostawi po sobie w atmosferze mieszaninę baru i strontu, co utworzy turkusowe i czerwone smugi. Mieszkańcy stanów środkowoatlantyckich w godz. 19-21 czasu lokalnego będą mieli okazję podziwiać kolorowe światła.
Badania NASA
NASA wykorzystuje metodę baru i strontu do badań od lat pięćdziesiątych. Pomaga ona naukowcom lepiej zrozumieć "przykosmiczne" środowisko.
- Ta mieszanina substancji sprawia, że widoczne są naturalnie występujące strumienie zjonizowanych cząstek, które świecą w różnych długościach fal światła widzialnego i podczerwonego - wyjaśnia NASA.
Bar i stront zwykle używane są do produkcji sztucznych ogni. W tym jednak przypadku zastosowano ich znacznie mniejszą ilość. Efektem będzie pokaz fajerwerków z zerowym zagrożeniem dla ludzi.
Jeśli wszystko pójdzie dobrze, to niewykluczone, że będzie to pierwszy krok do wysyłania mikrosatelitów w kosmos. Opary baru i strontu mogą w przyszłości być wykorzystywane do badań atmosfery i zjawisk typu zorza polarna.
Źródło: mentalfloss.com
Autor: mab/kka
http://tvnmeteo.tvn24.pl/informacje-pog ... 0,1,0.html
www.astrokrak.pl

Poczwórna koniunkcja na nocnym niebie: Księżyc w towarzystwie Wenus, Marsa i Jowisza
Noc dostarczyła nam kolejnych astronomicznych wrażeń. Nad ranem przed wschodem Słońca zobaczyliśmy na niebie naszego satelitę w pobliżu trzech niezwykle jasnych obiektów. U boku Księżyca: Wenus, Mars i Jowisz.
Karol Wójcicki z Centrum Nauki Kopernik po raz kolejny zaprasza wszystkich na wspólne obserwacje nocnego nieba. W piątek rano zobaczyliśmy Księżyc w towarzystwie trzech planet: Wenus, Marsa i Jowisza. Tak będzie również jutro.
Warto wstać wcześnie
By zobaczyć koniunkcję planet, warto wstać przed wschodem Słońca. Planety i nasz satelita będą najlepiej widoczne około godz. 6.00. Zobaczymy je bez problemu. Nie będą potrzebne specjalistyczne przyrządy.
- Najpiękniejszy widok czeka nas krótko przed godz. 6.00, gdy niebo staje się powoli jaśniejsze - zapowiada na swoich fanpage'u Z głową w gwiazdach Wójcicki.
Źródło: Z głową w gwiazdach
Autor: PW/kka/rp
http://tvnmeteo.tvn24.pl/informacje-pog ... 0,1,0.html
www.astrokrak.pl

Deszcz spadających gwiazd w nocy z czwartku na piątek
W nocy z czwartku na piątek czeka nas noc spadających gwiazd. Deszcz Drakonidów to zjawisko, które co roku swoją największą aktywność osiąga pomiędzy 6 a 10 października. NASA informuje, że tej nocy będzie można zobaczyć nawet 20 spadających meteorów na godzinę.
Choć prognozy nie są tak zachęcające, jak te sprzed czterech lat, kiedy w ciągu godziny spadało nawet 500 meteorów na godzinę, to z pewnością spadające gwiazdy będą doskonale widoczne dla wielbicieli zjawisk na niebie.

Warunki są bardzo sprzyjające, bowiem księżyc maleje, co sprawia, że niebo będzie dosyć ciemne. Aby zobaczyć spadające meteory, wystarczy udać się w ciemne miejsce, gdzie nie będzie przeszkadzało nam miejskie oświetlenie. Do obserwacji nie potrzebujemy ani lunety, ani lornetki.

Rój Drakonidów będzie widoczny w północnej części nieba, w gwiazdozbiorze Smoka, który łatwo jest dostrzec nad Polską przez cały rok. Rozciąga się wokół Małego Wozu – począwszy od gwiazdozbioru Cefeusza i Herkulesa, a skończywszy na Wielkim Wozie. To właśnie tam pojawią się spadające meteory. Nie patrzcie w sam środek gwiazdozbioru, bowiem najjaśniejsze spadające gwiazdy będą pojawiały się na jego obrzeżach.
(ah, nat)
http://pogoda.wp.pl/kat,1034985,title,D ... &_ticrsn=3
www.astrokrak.pl

"To było jak sen". Humbaki i zorza polarna na jednym nagraniu
Zorza to piękno samo w sobie. Ale to, co udało się uwiecznić norweskiemu operatowi to naprawdę rzadkość. Na filmie zarejestrował taniec humbaków w świetle "świateł północy".
Norweska ekipa telewizyjna 7 października uchwyciła na nagraniu unikalne momenty. W morzu pod iskrzącą się zorzą polarną skakało stado wielorybów. Całe zdarzenie zostało zarejestrowane u wybrzeży wyspy Kvaloya w pobliżu miasta Tromso.
Wyjątkowe nagranie
Operator wypatrzył humbaki w pobliżu w ciągu dnia. Gdy zapadła ciemność, a na niebie zatańczyła zorza, natychmiast udał się w tamto miejsce.
- Po kilku godzinach miałem zrezygnować - powiedział operator. - Ale wtedy znowu się pojawiły. To było jak sen - dodał.
W ten sposób powstało unikalne nagranie wielorybów, które skaczą pod zorzą polarną.
Źródło: Reuters TV
Autor: mab/kka
http://tvnmeteo.tvn24.pl/informacje-pog ... 6,1,0.html
www.astrokrak.pl

Selfie znad morza... i to dosłownie. Prosto z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej
Moda na selfie opanowała cały świat, a ostatnio dotarła także na orbitę naszej planety. Astronauci, którzy przebywają na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, znów zadziwiają swoimi zdjęciami.
Dobry aparat fotograficzny na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej ISS to podstawa. Dzięki niemu powstają wyjątkowe i niepowtarzalne zdjęcia. Jeden z astronautów wyciągnął nogi przed siebie i sfotografował swoje stopy na tle Ziemi. ISS znajdowała się wtedy nad wodą, dlatego astronauta żartobliwie ostrzega: "To nie jest typowe selfie znad morza".
Nil z kosmosu
Załoga na ISS codziennie wykonuje wiele zdjęć, dla których inspiracją jest Ziemia. Poniższe zdjęcie wykonano 28 sierpnia 2015 roku. Astronauci uchwycili wtedy japoński statek kosmiczny Kounotori 5 H-II, który przez pięć tygodni był przymocowany do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Jego przeznaczeniem jest zaopatrywanie w dostawy sprzętu i żywności. Maszyna wdzięcznie prezentował się na ujęciach z Ziemią w tle. Na fotografii widać wyraźnie oświetloną w nocy deltę Nilu. Rzeka uchodzi do Morza Śródziemnego. Kair na zdjęciu błyszczy niczym diament w "morzu piasku pustyni".
Źródło: International Space Station
Autor: AD/kka
http://tvnmeteo.tvn24.pl/informacje-pog ... 7,1,0.html
www,astrokrak.pl

Ogromna asteroida przeleciała obok Ziemi.
Kolizja byłaby katastrofalna w skutkach
ASTEROIDA 86666 (2000 FL 10) PRZELECIAŁA 25 MLN KM OD ZIEMI

W sobotę 10 października o godz. 7.33 naszego czasu Ziemię "o włos" minęła ogromna asteroida. Zderzenie z naszą planetą mogłoby skończyć się katastrofą, a przepowiednie o końcu świata stałyby się prawdą.
"10 października planetoida 86666 (2000 FL 10) bezpiecznie minęła Ziemię w odległości 25 mln kilometrów. Nie stworzyła zagrożenia" - poinformował na swoim Twiterze serwis Asteroid Watch.
NASA poinformowała o przelocie 48 godzin przed zdarzeniem. Dodatkowo naukowcy dodali, że będzie to największa asteroida, jaka w najbliższym czasie minie Ziemię.
To jeszcze nie koniec świata
W sieci powstało wiele teorii, które mówią o końcu świata. Wcześniej internauci przekazywali sobie, że apokalipsa czeka nas we wrześniu, po tym jak ogromna asteroida rozbije się o ziemię w Portoryko.
NASA jednak uspokaja i informuje, że śledzi wszystkie planetoidy, których kurs znajduje się w odległości 30 mln od Ziemi. Naukowcy twierdzą, że w najbliższym wieku ryzyko kolizji jest znikome - wszystkie znane badaczom potencjalnie niebezpieczne planetoidy mają szansę 0,01 proc. na uderzenie w powierzchnię Ziemi.
Potencjalnie niebezpieczna planetoida
86666 (2000 FL 10) minęła Ziemię z prędkością 64371 km/h. Naukowcy szacują, że ma średnicę 2,6 km. Ciało niebieskie zostało zaobserwowane około 16 lat temu. Uznaje się, że jest potencjalnie niebezpiecznym obiektem, który w przypadku uderzenia spowodowałoby katastrofalne szkody.
http://tvnmeteo.tvn24.pl/informacje-pog ... 1,1,0.html

Na porannym niebie będzie można obserwować paradę planet
W dniu 11 października astronomowie będą mieli okazję obserwować rzadkie zjawisko. Będzie to tak zwana mała parada planet. W sumie cztery z nich - Wenus, Mars, Merkury i Jowisz, ustawią w linii na porannym niebie. Dołączy do nich również Księżyc i najjaśniejsza gwiazda konstelacji Lwa, Regulus.
Charakterystyczne ustawianie się tych obiektów astronomicznych zaczęło się już 8 października. Księżyc zaczyna być już wizualnie zbieżny z planetami. Jednak punkt kulminacyjny tego rzadkiego niebiańskiego nastąpił dzisiaj, 10 października na kilka godzin, przed wschodem Słońca, gdy planety będą widoczne gołym okiem.
Już jutro, tj. 11 października, paradę ciał niebieskich opuści jeden z jej uczestników - Księżyc. W tym dniu, na porannym niebie będzie widoczna tylko niewielka część powierzchni Księżyca, bo jedynie 2% tarczy, co z pewnością ułatwia obserwację ustawionych w linię planet.
W przyszłym tygodniu, główne zainteresowanie astronomów amatorów z pewnością padnie na Merkurego, który będzie widoczny na godzinę przed świtem. Jednak aby był wyraźnie widoczny gołym okiem, we wschodniej części nieba, konieczna jest bezchmurna pogoda. Maksymalną jasność Merkury osiągnie 15 października. Za tydzień mała parada planet będzie właściwie zakończona. Wtedy z naszej perspektywy Merkury zbliży się do Słońca tak bardzo, że prawie zniknie z horyzontu.
Warto też zaznaczyć, że 17 października astronomowie amatorzy będą mogli obserwować Jowisza i Marsa, które znajdą się tak blisko siebie na naszym niebie, że stworzą coś w rodzaju "podwójnej planety". Około 3 te dwie planety będzie wizualnie dzielić odległość mniejsza niż 0,4 stopni. W kolejnych dniach planety te będą się od siebie oddalać.

Należy pamiętać, że ostatnią małą paradę planet, czyli składająca się z co najmniej trzech planet widocznych gołym okiem można było zaobserwować w 2011 roku. Wtedy, oprócz obecnie widocznych czterech planet we wczesnych godzinach można było również zobaczyć Urana. Z kolei tak zwana duża parada planet, czyli składająca się z sześciu lub więcej planet to bardzo rzadkie zjawisko. Ostatni raz zdarzyło się to 10 marca 1982, a następnego takiego przypadku można się spodziewać dopiero w 2161 roku.
http://tylkoastronomia.pl/wiadomosc/por ... ade-planet
www.astrokrak.pl

Czarna dziura w centrum Drogi Mlecznej wykazuje niezwykłą aktywność
admin
Supermasywne czarne dziury zwykle występują w centrach galaktyk. Taka studnia grawitacyjna znajduje się też w centrum naszej galaktyki - Drogi Mlecznej. Obiekt ten zachowuje się jednak zwykle zupełnie inaczej niż przewidują naukowcy. Obecnie czarna dziura zwana Sgr A* stał się bardziej aktywna w paśmie rentgenowskim.
Najnowsze badanie na temat Sagittariusa A* przygotowała grupa autorów zaangażowanych w analizy zdjęć wykonywanych za pomocą kosmicznego obserwatorium rentgenowskiego Chandra. Eksperci połączyli dane uzyskane podczas długotrwałych obserwacji z należącego do NASA obserwatorium rentgenowskiego Chandra i europejskiego odpowiednika XMM-Newton. Naukowcy odkryli, że częstotliwość pojawiania się jasnych rozbłysków rentgenowskich z Sgr* wzrosła dziesięciokrotnie do jednego rozbłysku dziennie.

Naukowcy starają się zrozumieć, czy jest to normalne zachowanie, które wcześniej nie było widoczne z powodu słabej jakości urządzeń monitorujących tą aktywność czy też częstotliwość uległa zwiększeniu na skutek oddziaływania spowodowanego przez ekstremalne zbliżenie do czarnej dziury obiektu zwanego G2. Początkowo uważano, że to obłok gazu, ale potem stało się jasne, że nie była to prawidłowa interpretacja.
Specjaliści komentujący najnowsze dane zwracają uwagę, że astronomowie oczekiwali spektakularnego pochłaniania G2 przez Sagittariusa A*, ale okazało się, że nic takiego nie miało miejsca. To, co początkowo uważano za chmurę gazu i pyłu okazało się prawdopodobnie bynajmniej nie obłokiem, ale rozciągniętą dziwnie gwiazdą rozdzieraną grawitacją o wielkości 4 milionów słońc.
http://tylkoastronomia.pl/wiadomosc/cza ... -aktywnosc

www.astrokrak.pl

Wystartowała strona WWW Polskiej Agencji Kosmicznej
Od 9 października 2015 działa strona WWW Polskiej Agencji Kosmicznej POLSA.

Polska Agencja Kosmiczna została powołana ustawą z dnia 26 września 2014 r. Jej zadaniem jest wspieranie budowy polskiego przemysłu kosmicznego poprzez likwidację barier pomiędzy biznesem a nauką i pośrednictwo w pozyskiwaniu funduszy z Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) dla rodzimych przedsiębiorców. Oznacza to m.in. rozwój technik satelitarnych, obecnych na co dzień w naszym życiu w komunikacji i łączności, nawigacji, monitoringu środowiska czy prognozowaniu pogody.

Na stronie POLSY możemy dowiedzieć się nieco o samej agencji, kiedy powstała, jaki ma statut, jakie zadania, jakie są jej cele i misja. Ponadto można zapoznać się z sześcioma dziedzinami aktywności agencji czyli Współpraca międzynarodowa, Bezpieczeństwo i obronność, Dane dla administracji, Przemysł kosmiczny, Badania kosmiczne oraz Edukacja. Ponadto można zapoznać się z wydarzeniami, w których udział brała Polska Agencja Kosmiczna. I oczywiście dane do kontaktu, w tym adres agencji w Gdańsku i jej oddziału terenowego w Warszawie.

Więcej informacji na temat POLSY na stronie agencji.
http://www.polsa.gov.pl/pl/
Paweł Z. Grochowalski
Źródło: Polska Agencja Kosmiczna

http://orion.pta.edu.pl/wystartowala-st ... kosmicznej
www.astrokrak.pl

Dr inż. Tomasz Barciński – o misjach CBK PAN w ZSM nr 3 w Jaśle
14 września 2015 roku, na zaproszenie pani Jadwigi Moskal, do Zespołu Szkół Miejskich nr 3 w Jaśle przyjechał dr inż. Tomasz Barciński - wybitny automatyk i robotyk, który w Centrum Badań Kosmicznych PAN w Warszawie zajmuje się teorią sterowania. Jest on także jurorem międzynarodowego konkursu łazików marsjańskich – European Rover Challenge oraz przewodniczącym Ogólnopolskiego Konkursu dla gimnazjalistów ASTROBOT, w którym jasielscy gimnazjaliści odnosili w ostatnich latach znaczące sukcesy.
Celem przyjazdu dra inż. Barcińskiego było poprowadzenie warsztatów przybliżających uczniom szkoły podstawowej i gimnazjum realizowane w ostatnich latach misje badawcze CBK PAN. Dzięki zajęciom uczniowie dowiedzieli się m.in., jak zaprojektowano i zbudowano w CBK PAN penetrator MUPUS dla sondy Rosetta, którą wystrzelono w marcu 2004 roku kierunku komety 67P/Czuriumow-Gierasimienko. Dr inż. Barciński w czasie warsztatów skoncentrował się na problemie, jak wbić penetrator w powierzchnię komety przy niskiej grawitacji. Uczniowie ISP 12 wykazali się wyjątkową kreatywnością i szybko wpadli na trop właściwego rozwiązania. Dr inż. Tomasz Barciński zwrócił też uwagę, że przyszli badacze i konstruktorzy muszą koniecznie posiadać doskonałą znajomości języka angielskiego jako języka roboczego w kontaktach z zespołami badawczymi z innych krajów oraz umiejętności pracy w grupie. Warsztaty pozwoliły jasielskim uczniom uzyskać także informacje o bieżących pracach CBK PAN (misja na księżyce Jowisza, misja na Fobosa - księżyc Marsa czy projekt Galago zakładający wysłanie gromady "żabek" na Marsa). Gimnazjaliści dodatkowo obejrzeli film „Ambition” Tomasza Bagińskiego.
W kosmicznym spotkaniu wzięła udział także wiceburmistrz Jasła pani Elwira Musiałowicz-Czech.
Dziękujemy pani Jadwidze Moskal za przesłaną notatkę.

Więcej informacji na stronie ZSM nr 3:
http://www.gim2jaslo.edu.pl/12_isp/wyda ... ok=15&nr=3
Źródło: Jadwiga Moskal, Zespół Szkół Miejskich nr 3 w Jaśle
http://orion.pta.edu.pl/dr-inz-tomasz-b ... -3-w-jasle
www.astrokrak.pl

Space is More z Wrocławia na World Maker Faire 2015
Grupa badawcza Space is More z Politechniki Wrocławskiej odwiedziła Nowy Jork, aby wziąć udział w imprezie World Maker Faire 2015, która odbyła się w dniach 26-27 września. Wyjazd umożliwił nam Urząd Miasta Wrocławia oraz Politechnika Wrocławska.

Przyjazd do USA miał związek z prezentacją naszego projektu koncepcyjno-technologicznego bazy marsjańskiej w ramach finału konkursu NASA Centtenial: 3-D Printed Habitat Challenge. Naszym zadaniem było zaprojektować technologię druku 3d budynków oraz na jej podstawie zaproponować architekturę bazy dla przyszłych astronautów NASA, którzy będą chodzić po Czerwonej Planecie.

Dla tych, którzy nie wiedzą, czym jest World Maker Fair New York, szybko wyjaśniam. Celem imprezy jest promocja ruchu Makersów, czyli osób pasjonujących się tworzeniem. Do takich osób można zaliczyć np. szalonych konstruktorów robotów, dronów czy drukarek 3D, jak również osoby zajmujące się obróbką drewna, pisaniem gier komputerowych, etc. Generalnie każdy kto lubi tworzyć coś z niczego, może uważać się za Makera. Właśnie dlatego World Maker Faire jest tak wspaniała imprezą. Ta mieszanka różnorodności czyni z niej prawdziwy jarmark technologiczno-twórczy, podczas którego każdy znajdzie coś dla siebie!

W tych niesamowitych okolicznościach przyszło nam wystawiać naszą drukowaną makietę bazy marsjańskiej. Organizatorzy konkursu, czyli NASA oraz organizacja America Makes, przygotowały na tą okazję specjalne stoisko, usytuowane w samym centrum wydarzenia, na którym podczas całego czasu trwania jarmarku wystawiane były makiety finalistów. W ciągu pierwszego dnia imprezy w sobotę, organizatorzy umożliwili odwiedzającym głosowanie na poszczególne projekty, a w niedzielę w czasie ceremonii rozdania nagród, oprócz nagród dla zwycięskiej trójki, rozdano również nagrodę publiczności. W tym czasie mieliśmy okazję opowiadać o naszym projekcie i naszym zespole. Padało wiele pytań o naszą macierzystą uczelnię oraz miasto, co było zrozumiałe, ponieważ jako drużyna z Polski, stanowiliśmy nie lada atrakcję dla odwiedzających.

Oprócz Space is More, w projekcie uczestniczyło też ThreeDimensionsLab, wspierając projekt swoim doświadczeniem w pracy z drukiem 3D. Dodatkowo zespół ThreeDimensionsLab ufundował i wybudował elementy makiety habitatu, którą możecie oglądać poniżej. Makieta była częścią naszego zgłoszenia konkursowego, z którego jesteśmy bardzo dumni i które postaram się przedstawić w kolejnym wpisie. Dzisiaj skupię się na Maker Faire.

Wyniki zawodów nie rozczarowały nas, ale pozostawiły też pewien niedosyt. Nie udało się nam się znaleźć w pierwszej trójce, jednakże nie jesteśmy tym faktem przygnębieni, ponieważ grono zwycięzców było na tyle doświadczone, że sam fakt, iż zostaliśmy zaproszeni do udziału w finale jest dla nas ogromnym wyróżnieniem. My sami po rozmowach z jury dowiedzieliśmy się, że uplasowaliśmy się w pierwszej dziesiątce. Pierwsze miejsce zajęła grupa SEArch i Clouds AO, w której skład wchodzą architekci, inżynierowie i naukowcy z takich ośrodków jak uniwersytety Princeton i Columbia oraz grupa 15 ekspertów współpracujących wcześniej z różnymi ośrodkami NASA. Ich projekt o nazwie ICE HOUSE opierał się na wykorzystaniu znajdującej się na Marsie wody, która jest ostatnio na czasie i budowy swojego rodzaju Igloo (temperatury na Marsie są w większości ujemne). Idea była na tyle innowacyjna, iż urzekła zarówno sędziów oraz publiczność i została nagrodzona pierwszym miejscem.

Drugie miejsce przyznano firmie Foster & Partners. Co prawda w świecie inżynierów może nie jest ona bardzo znana, ale dla architektów jest tym, czym dla inżynierów NASA… Firma posiada cały dział zajmujący się tylko architekturą kosmiczną i współpracuje m.in. z Europejską Agencją Kosmiczną, przygotowując projekt przyszłych baz księżycowych.

Trzecie miejsca zajęła grupa LavaHive, złożona z osób na co dzień zajmujących się eksploracją kosmosu, pracujących dla Europejskiej Agencji Kosmicznej w niemieckiej Kolonii. Ich makieta może nie robi dużego pierwszego wrażenia, jednakże pozostała część projektu była mocno techniczna, co zapewniło drużynie miejsce na podium.

Tak jak już wspomniałem, nie wygrać w takim gronie to nie wstyd. Co więcej mamy się czym chwalić! Poniżej dumnie prezentujemy nasze wyróżnienie za uczestnictwo w finale konkursu! Dodam tylko, że każda z osób, z którymi udało się nam porozmawiać znała nasz projekt i chwaliła go za purystyczne podejście do tematu oraz łatwość budowy habitatu w warunkach ziemskich.

Jest i mroczna część tej historii – nasza makieta w trakcie transportu uległa małym zniszczeniom. Odpowiedzialny za całe zamieszanie jest prawdopodobne urząd celny USA, który odbezpieczył makietę w trakcie kontroli celnej i nie zabezpieczył jej z powrotem. Mimo wszystko, dzięki częściom zapasowym oraz przemiłym organizatorom, którzy użyczyli nam odpowiednich narzędzi, udało się doprowadzić makietę do stanu używalności. Wyjazd można uznać za sukces również z powodu zawiązanych kontaktów oraz skutecznej promocji naszej uczelni oraz miasta. Możliwie, że w najbliższym czasie uda nam się gościć niektórych finalistów, którzy przeprowadzą wykłady na temat swoich projektów.

Leszek Orzechowski
Space is More

Dziękujemy za przesłane materiały panu mgr. inż. arch. Leszkowi Orzechowskiemu.

Więcej o Space is More pod linkiem:
http://spaceismore.com/
http://orion.pta.edu.pl/space-more-z-wr ... faire-2015

http://www.astrokrak.pl

To już pewne! W Słupsku będzie obserwatorium astronomiczne!
Przedwczoraj informowaliśmy Was o głosowaniu na obserwatorium astronomiczne w Słupsku. A już wczoraj pan Michał Wyka przekazał nam informację, że zwolennicy budowy obserwatorium w Słupsku wygrali. To wspaniała wiadomość dla miłośników astronomii i badań kosmicznych.
Mieszkańcy Słupska mogli głosować na obserwatorium w ramach Słupskiego Budżetu Partycypacyjnego w kategorii „Zadania infrastrukturalne ogólnomiejskie”. Projekt „Obserwatorium astronomiczne" zajął trzecie miejsce zdobywając 758 głosów! Na jego realizację została przyznana kwota: 260 tys. zł!
Projekt budowy obserwatorium przewiduje, że powstanie obserwatorium z pełnym wyposażeniem: zautomatyzowaną kopułą z dwoma teleskopami (jednym do obserwacji Słońca i drugim do innych obiektów astronomicznych) oraz pracownią komputerową w sali poniżej, w której znajdzie się tablica interaktywna, dzięki którym będą przetwarzane i opracowywane dane z teleskopów. Dodatkowo zostaną zakupione lunety do prowadzenia obserwacji grupowych oraz kamera, która pozwoli przekazywać i zapisywać obraz uzyskany z teleskopów.
Obserwatorium astronomiczne miałoby się znajdować przy ul. Marii Zaborowskiej 2 na terenie należącym do Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 3. Co ważne dostęp do obserwatorium będzie miał każdy zainteresowany astronomią mieszkaniec Słupska. Pomysłodawcy budowy nowego obiektu przewidują, że oprócz wykorzystania obserwatorium w procesie edukacyjnym od przedszkoli po studia na Akademii Pomorskiej, wpłynie on także na kształtowanie świadomości mieszkańców Słupska dotyczącej aktualnej wiedzy o kosmosie.
Paweł Z. Grochowalski
Więcej informacji można znaleźć tu:
Słupsk Wybiera
Wyniki głosowania Budżetu Partypacyjnego w Słupsku
OBSERWATORIUM ASTRONOMICZNE DLA SŁUPSKA
Źródło: Michał Wyka, Słupski Budżet Partycypacyjny 2016
http://orion.pta.edu.pl/juz-pewne-w-slu ... ronomiczne

www.astrokrak.pl

NASA przesyła pozdrowienia z Marsa i potwierdza ślady wody na planecie

Michał Skubik

Łazik Curiosity uwiecznił na zdjęciu okolice krateru Gale z widokiem na Mount Sharp. NASA postanowiła zrobić ze zdjęcia pocztówkę. Widać na niej ślady obecności wody na planecie.
Zdjęcie, które NASA wykorzystała, zostało zrobione przez łazik Curiosity 9 września bieżącego roku. Na pierwszym planie, w odległości około 3 km od łazika, widoczny jest długi grzbiet górski, który swoją kolorystykę zawdzięcza dużej zawartości hematytu w skałach. Zaraz za grzbietem rozciąga się ilasta dolina, a w tle góry..

Cały tekst: http://wyborcza.pl/1,75400,19002180,nas ... z3oF7wbI7m
http://wyborcza.pl/1,75400,19002180,nas ... dy-na.html
www.astrokrak.pl

Rozgwieżdżone niebo widziane z Kasprowego. "Niewiarygodne wrażenia"

Przejrzyste, zachwycające niebo z iskrzącymi gwiazdami uchwycił Reporter 24 mekmek. Zdjęcia, jakie udało mu się zrobić na Kasprowym Wierchu, zamieścił w serwisie Kontaktu 24. - Wrażenia były niewiarygodne - relacjonował autor zdjęć.
Na zdjęciach, które otrzymaliśmy na Kontakt 24, widzimy niebo nad polskimi tatrami, które iskrzyło się tysiącami gwiazd. Zdjęcia zostały zrobione 2 października ok. godz. 23. Mimo, że Reporter 24 przebywał na Kasprowym Wierchu do 4 października, to tylko jednej nocy były odpowiednie warunki atmosferyczne do zrobienia zdjęć.

"Po lewej latarki taterników"
- Nasza Droga Mleczna szybko zachodziła za horyzont, a centrum Gwiazdozbioru Strzelca było jeszcze w zasięgu mojego aparatu. Do centrum naszej Galaktyki w Strzelcu mamy dystans 25 tys. lat świetlnych, a na zdjęciu jest widoczne tuż nad granią gór w stronę południa - opisywał swoje fotografie Reporter 24.
Na drugim zdjęciu widać miasto. - W stronę północy widać rozświetlone Zakopane. Centralnie nieruchoma na niebie to Gwiazda Polarna, po prawej stronie widać stację meteo na Kasprowym Wierchu. Ostatnie zdjęcie pokazuje ruch gwiazd w stronę południowego nieba. Z lewej strony najwyższa góra to Świnica. W oddali po lewej stronie widać latarki taterników schodzących z Kościelca i Świnicy - opisywał autor fotografii.

Wiatr przekraczał 100 km/h
Jak relacjonował, na Kasprowy Wierch zabrał ze sobą specjalistyczny sprzęt do fotografii nocnego nieba, który ważył wraz z plecakiem ok. 40 kg. Niestety na górze panował porywisty wiatr, który momentami przekraczał 100 km/h i nie było możliwości użycia zaawansowanego sprzętu. Fotograf poradził sobie zwykłym aparatem fotograficznym, który zamocował na stacjonarnym statywie.
http://kontakt24.tvn24.pl/rozgwiezdzone ... 82181.html

Uczniowie z Kowar rozmawiali z konstruktorem satelity „Lem” mgr inż. Tomaszem Zawistowskim
Pół wieku po napisaniu przez Stanisława Lema "Cyberiady" 7 października 2015 (środa) zorganizowano w Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Lema w Kowarach specjalne obchody patrona szkół. Uczniowie i zaproszeni goście obejrzeli przedstawienie w wykonaniu szkolnego zespołu teatralnego bez Nazwy, o przygodach Trurla i Klapaucjusza. Po części artystycznej i krótkiej przerwie rozpoczęła się część naukowa, a w niej przygotowane przez uczniów prezentacje historyczne, geograficzne, biologiczne i chemiczne.
Głównym wydarzeniem tego dnia była wideokonferencja z koordynatorem projektu budowy pierwszych polskich satelitów naukowych "Lem" i "Heweliusz" panem mgr. inż. Tomaszem Zawistowskim z Centrum Badań Kosmicznych PAN. Uczestnicy telekonferencji poznali historię projektu BRITE (ang. BRIght Target Explorer Constellation) oraz budowę i wyposażenie tych urządzeń. Pan Tomasz Zawistowski objaśnił, jakie zasługi dla projektu ma polski astronom prof. Sławomir Ruciński, który na co dzień mieszka w Kanadzie. To właśnie jego doświadczenie w budowie mikrosatelitów MOST (ang. Microvariability and Oscillations of STars) zostało wykorzystane w czasie projektu BRITE. Pan Tomasz szczegółowo omówił polskie innowacje, które zostały zastosowane w satelicie naukowym "Heweliusz", a których nie mają pozostałe satelity z konstelacji BRITE (dwa austriackie, jeden kanadyjski i polski "Lem").
W ostatniej części konferencji wywiązała się interaktywna dyskusja na temat współpracy pomiędzy Centrum Badań Kosmicznych PAN a uczniami gimnazjum i LO im. S. Lema w Kowarach. Pojawił się w niej także wątek aksjologiczny o wartości prawdy opartej na badaniach naukowych w kształtowaniu ładu społecznego i indywidualnym rozwoju każdego człowieka.

Źródło: Adam Walesiak / Zespół Szkół Ogólnokształcących w Kowarach
http://orion.pta.edu.pl/uczniowie-z-kow ... wistowskim
Mgr inż Tomasz Zawistowski rozmawia przez Skype'a z uczniami i nauczycielami z Kowar
Źródło: Zespół Szkół Ogólnokształcących w Kowarach
Co zbadają satelity Lem i Heweliusz?
Źródło: Zespół Szkół Ogólnokształcących w Kowarach
Stanisław Lem "Cyberiada" - wizyta robotów
Źródło: Zespół Szkół Ogólnokształcących w Kowarach
http://www.astrokrak.pl

Wykłady popularne w cyklu "Spotkania z Astronomią" - Jesień 2015
Centrum Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika (CAMK) prowadzi w ciągu roku akademickiego serię wykładów popularnonaukowych pt. "Spotkania z Astronomią", które przeznaczone są dla szerokiej publiczności. Informacje na temat wykładów można zaczerpnąć z prasy, plakatów oraz na stronie internetowej i profilu CAMK na facebooku.
Wykłady są wygłaszane w poniedziałki, w okresie od października do czerwca, o godzinie 17:00, w dużej sali wykładowej Centrum Astronomicznego (ul. Bartycka 18, dojazd autobusem 108 z Palcu Trzech Krzyży lub 167 z Woli i Ochoty). Po wykładach w pogodne wieczory odbywają się pokazy nieba organizowane przez Polskie Towarzystwo Miłośnikow Astronomii.
Zapraszamy do zapoznania się z najnowszą jesienną ramówką "Spotkań z Astronomią".
Wstęp wolny!

Program do ściągnięcia w pdf. można znaleźć pod linkiem:
https://www.camk.edu.pl/media/uploads/p ... n_2015.pdf
Źródło: CAMK
http://orion.pta.edu.pl/wyklady-popular ... esien-2015
Program "Spotkań z Astronomią" - Jesień 2015
Źródło: CAMK

www.astrokrak.pl

Dane rentgenowskie dobrze zabezpieczone na przyszłość!
Archiwizowanie danych astronomicznych to nic innego jak zabezpieczanie ich na przyszłość - nie tylko dla przyszłych pokoleń, ale i astronomów, którzy być może zechcą z nich skorzystać już za kilka lat. Troska o takie dane staje się szczególnie istotna w przypadku współczesnych i zarazem bardzo nowoczesnych teleskopów, które gromadzą olbrzymie ilości cennych informacji.

Wie o tym bardzo dobrze agencja kosmiczna NASA zarządzająca m.in. obserwatorium orbitalnym CHANDRA, które bada Wszechświat na falach rentgenowskich. Ten okrążający Ziemię teleskop zbiera dane już od ponad 16 lat! Sfotografował w tym czasie tysiące różnego rodzaju obiektów. Wszystkie tam zebrane dane są najpierw odpowiednio przetwarzane (to jest kalibrowane i pozbawiane szumów i innych zakłóceń), a następnie przesyłane do specjalnego archiwum CHANDRA. Od tej chwili informacje te są publicznie dostępne dla każdego. A dzięki możliwości łączenia danych pochodzących z obserwacji wykonywanych w określonych odstępach czasu i datach można też spojrzeć na różne ciała niebieskie z całkiem nowej perspektywy i dokładnie badań np. ich zmienność długookresową. Przyszłe pokolenia naukowców z pewnością to docenią!

Celem uczczenia amerykańskiego Miesiąca Archiwów pokazano nową kolekcję ciekawych zdjęć z Teleskopu CHANDRA. Więcej na ten temat przeczytasz na stronie astronomy.com.
Elżbieta Kuligowska | Źródło: astronomy.com
http://orion.pta.edu.pl/dane-rentgenows ... przyszlosc
Październik 2015 to oficjalny Miesiąc Archiwów w USA. Z tej okazji archiwum Teleskopu CHANDRA prezentuje nowe zdjęcia pięknych obiektów, takich jak pozostałości po wybuchach supernowych, energetyczne gromady galaktyk czy pulsar. Dane te są już dostępne na potrzeby obecnych i przyszłych badań astrofizycznych.
Źródło: NASA/CXC/SAO
Teleskop CHANDRA na orbicie - wizualizacja. Źródło: Wikipedia.
http://www.astrokrak.pl

"Obserwatorium" w Centrum Astronomii UMK w Piwnicach koło Torunia
W poniedziałek po raz kolejny przywitamy Państwa z Centrum Astronomii UMK w Piwnicach koło Torunia. W OBSERWATORIUM m.in niezwykła historia teleskopu Drapera, jednego z pierwszych na świecie astrografów. Odkryjemy także tajemnicze, ukryte pośród drzew miejsce, w którym wszystko się zaczęło...
Gościem programu będzie astronom, redaktor naczelny czasopisma URANIA - POSTĘPY ASTRONOMII, prof. dr hab. Maciej Mikołajewski.

Premiera OBSERWATORIUM w poniedziałek 12.10.2015 na antenie TVK SM (oraz w internecie http://tvsm.pl/videoteka/obserwatorium/2015.09.28), w kolejnych dniach w TTM oraz na TV Toruń.

ZAPRASZAMY! (każdy filmik ładuje się około 3 minuty)

"Obserwatorium" to program telewizyjny Telewizji Kablowej Spółdzielni Mieszkaniowej w Grudziądzu.
Prowadzący: Małgorzata Radomska-Misiak & Sebastian Soberski

Więcej o "Obserwatorium" pod linkami:

http://tvsm.pl/videoteka/obserwatorium/2015.09.28
https://www.facebook.com/Obserwatorium- ... /timeline/
Źródło: "Obserwatorium". Program telewizyjny
http://orion.pta.edu.pl/obserwatorium-w ... lo-torunia
Astrograf Drapera sprowadzony do Piwnic z Harvard College Observatory w 1947 roku
Źródło: Wikipedia.pl
www.astrokrak.pl

Kosmiczna niedziela w CBK PAN – XIX Festiwal Nauki
20 września 2015 r. w Centrum Badań Kosmicznych miał miejsce Dzień Otwarty w ramach XIX Festiwalu Nauki. Podczas „kosmicznej niedzieli” dopisała nam pogoda oraz pojawiły się tłumy osób z Warszawy i okolic, w tym - co nas cieszy - bardzo wielu najmłodszych miłośników badań kosmicznych.
CBK PAN bierze udział w Festiwalu Nauki (FN) niemal od jego początku (pierwsza edycja FN odbyła się w 1997 roku). Co roku prezentujemy nasze osiągnięcia i zachęcamy do badania kosmosu. Motywem przewodnim tegorocznej edycji festiwalu było światło. Dlatego wpadliśmy na pomysł, aby w pokazach wykorzystać lasery. I był to strzał w dziesiątkę.
W tym roku zaprezentowaliśmy osiągnięcia Zakładu Geodezji Planetarnej, w skład którego wchodzą także jednostki poza Warszawą, m.in. Laboratorium Geodynamiczne w Książu oraz Obserwatorium Astrogeodynamiczne w Borówcu pod Poznaniem. W obu tych placówkach do obserwacji wykorzystywane są urządzenia laserowe. W Borówcu znajduje się satelitarna stacja laserowa z jedynym w Polsce laserem służącym do pomiarów odległości do satelitów (stacja laserowa Borowiec pracuje regularnie od 1988 roku). Natomiast w Książu laser jest źródłem światła dla próżniowego długobazowego ekstensometru (30 m), który służy do pomiarów deformacji tektonicznych górotworu. Ponadto krótkobazowe interferometry, z laserowym źródłem światła, służą w klinometrach hydrostatycznych do bardzo precyzyjnych pomiarów zmian poziomu wody.
Dla młodzieży i dorosłych miłośników badań kosmicznych pracownicy Zespołu Geodezji Planetarnej przygotowali cztery wykłady: dr hab. Marek Kaczorowski: „Badanie zjawisk geofizycznych w podziemnym laboratorium w Książu”, prof. dr hab. Jolanta Nastula: „Dlaczego Ziemia się kołysze?”, dr Anna Świątek: „Na czym polega działanie GPS?” oraz dr inż. Anna Foks-Ryznar: „Europejska Nawigacja Satelitarna Galileo”.
Zakład Geodezji Planetarnej przygotował również pokazy dla dzieci w formie warsztatów: „Jak można zmierzyć zmiany odległości w skorupie ziemskiej?” poprowadzony przez dr hab. Marka Kaczorowskiego, kierownika Laboratorium Geodynamicznego w Książu oraz „Strzelanie laserem do satelitów”, który poprowadził dr Paweł Lejba, kierownik Obserwatorium Astrogeodynamicznego w Borówcu.
Pracowników Zakładu Geodezji Planetarnej wsparli dr. Anna Wawrzaszek z Zespołu Fizyki Układu Słonecznego i Astrofizyki, która przeprowadziła warsztaty pt. „Poznaj z nami Układ Słoneczny” oraz Alicja Głazek i Marcin Rudnicki z Centrum Informacji Kryzysowej, którzy odpowiadali za warsztaty pt. „Kosmiczne gry i zabawy”. Oba warsztaty były zorganizowane dla dzieci w wieku od lat trzech i cieszyły się olbrzymim zainteresowaniem najmłodszych odkrywców.
Szacujemy, że w ciągu kilku godzin odwiedziło nas ponad 200 osób, które przyjeżdżały do nas z całej Warszawy, a nawet z miejscowości pod Warszawą. Ciekawostką jest to, że wiele z tych osób uczestniczyło w Festiwalu Nauki po raz pierwszy i na swoją pierwszą przygodę z Festiwalem wybrali właśnie Centrum Badań Kosmicznych PAN. Bardzo nas to ucieszyło, gdyż wskazuje na to, że przygotowaliśmy dobry i ciekawy program oraz dobrze wróży na przyszłość dla popularyzacji badań kosmicznych.
Koordynatorem tegorocznego pikniku był kierownik Biblioteki CBK PAN, Paweł Z. Grochowalski. Natomiast oprawę graficzną i fotograficzną zapewniła pani Zenona Sawicka, zaś oprawę audiowizualną Michał Sawicki.
Źródło: Paweł Z. Grochowalski, CBK PAN

http://orion.pta.edu.pl/kosmiczna-niedz ... iwal-nauki
Warsztaty z Układu Słonecznego prowadzone przez dr Annę Wawrzaszek były okupowane przez dzieci
Źródło: CBK PAN / Zenona Rawicka
http://www.astrokrak.pl

Media o kosmosie 05-11.10.2015
Temat specjalny: Nobel 2015 z fizyki za neutrino

1. Nobel z fizyki. Dzisiaj się dowiemy, kto go dostał
http://wyborcza.pl/1,75400,18972521,tyd ... znamy-la...
2. Nagroda Nobla z fizyki 2015 za odkrycie, że neutrina mają masę
http://www.crazynauka.pl/nagroda-nobla- ... -ze-neut...
3. Do czego mogą się nam przydać neutrina? Wielkie pożytki z Nobla z fizyki
http://wyborcza.pl/1,75400,18980559,do- ... c-neutri...
4. Nagroda Nobla z fizyki 2015 za odkrycie oscylacji neutrin
http://www.urania.edu.pl/wiadomosci/nag ... -odkryci...
5. W eksperymencie brali też udział Polacy. "Gdybym wiedział, że dostanie Nobla, pozwoliłbym mu zapłacić za kurs"
http://wyborcza.pl/1,75400,18981527,pol ... trina.html
6. Nobel z fizyki za odkrycie oscylacji neutrin
http://wyborcza.pl/1,75477,18977351,nob ... scylacji...
7. Kim są laureaci Nagrody Nobla 2015 z fizyki
http://wyborcza.pl/1,75400,18978269,kim ... a-2015-z...
8. Nobel za cząstki duchy
http://www4.rp.pl/Nauka/310069795-Nobel ... duchy.html
9. Nobel z fizyki: Vera Rubin, wielka pominięta
http://www4.rp.pl/Nauka/310069821-Nobel ... ka-pomin...
10. Polscy łowcy neutrin
http://www4.rp.pl/Nauka/310069824-Polsc ... utrin.html
11. Nobel za badanie neutrin
http://www4.rp.pl/Nagrody-Nobla/3100699 ... utrin.html
12. Nobel 2015 z fizyki za neutrino. Prof. Meissner tłumaczy zawiłości nauki
http://www.polskieradio.pl/23/308/Artyk ... izyki-za...
13. Nobliści otworzyli nową erę w fizyce
http://www.polskieradio.pl/23/266/Artyk ... zyli-now...
14. Takaaki Kajita i Arthur B. McDonald laureatami Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki
http://www.polskieradio.pl/23/3/Artykul ... -Arthur-...
15. Nobel z fizyki. Polscy naukowcy mieli swój wkład w badania
http://www.polskieradio.pl/23/3/Artykul ... olscy-na...
16. "Świetna wiadomość. Nobel za neutrina jest zasłużony"
http://www.polskieradio.pl/23/266/Artyk ... osc-Nobe...
17. Nobel za odkrycie zagadki najbardziej ulotnych cząstek
http://www.rmf24.pl/raporty/raport-nobl ... odkrycie...
18. "To jest coś totalnie abstrakcyjnego". Oscylujące neutrina
http://tvnmeteo.tvn24.pl/informacje-pog ... t-cos-to...
19. Nobel z fizyki za badania nad neutrino
http://www.geekweek.pl/aktualnosci/2437 ... ia-nad-n...
20. Badacze z WEiTI uczestniczą w eksperymencie na miarę Nobla
http://www.pw.edu.pl/Uczelnia/Aktualnos ... nicza-w-...
21. Dowiedli, że neutrino posiada masę. Nobel w dziedzinie fizyki przyznany
http://www.tvp.info/21996007/dowiedli-z ... obel-w-d...
22. Polacy pracowali przy badaniach nagrodzonych Noblem w dziedzinie fizyki
http://innpoland.pl/121631,polski-wklad ... m-z-fizyki
23. Nobel z fizyki za odkrycie masy tam, gdzie miało jej nie być
http://nauka.newsweek.pl/nagroda-nobla- ... ita-i-ar...
24. Nobel z fizyki: Za badanie neutrin
http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka ... fizyki-z...

Polska:

25. To już pewne! W Słupsku będzie obserwatorium astronomiczne!
http://orion.pta.edu.pl/juz-pewne-w-slu ... -astrono...
26. "Obserwatorium" w Centrum Astronomii UMK w Piwnicach koło Torunia
http://orion.pta.edu.pl/obserwatorium-w ... -piwnica...
27. Kosmiczna niedziela w CBK PAN – XIX Festiwal Nauki
http://orion.pta.edu.pl/kosmiczna-niedz ... iwal-nauki
28. Wykłady popularne w cyklu "Spotkania z Astronomią" - Jesień 2015
http://orion.pta.edu.pl/wyklady-popular ... tronomia...
29. Uczniowie z Kowar rozmawiali z konstruktorem satelity „Lem” mgr inż. Tomaszem Zawistowskim
http://orion.pta.edu.pl/uczniowie-z-kow ... orem-sat...
30. Space is More z Wrocławia na World Maker Faire 2015
http://orion.pta.edu.pl/space-more-z-wr ... faire-2015
31. „Meet The Space” - konferencja naukowo-biznesowa
http://orion.pta.edu.pl/meet-space-konf ... -biznesowa
32. Dr inż. Tomasz Barciński – o misjach CBK PAN w ZSM nr 3 w Jaśle
http://orion.pta.edu.pl/dr-inz-tomasz-b ... n-w-zsm-...
33. Wystartowała strona WWW Polskiej Agencji Kosmicznej
http://orion.pta.edu.pl/wystartowala-st ... kosmicznej
34. Podbój kosmosu przez Polaków rozpoczął się we Wrocławiu w 1969 roku
http://orion.pta.edu.pl/podboj-kosmosu- ... ie-we-wr...
35. Zwycięzcy Ogólnopolskiego Konkurs Wiedzy Kosmicznej i konkursu plastycznego w Sieradzu
http://orion.pta.edu.pl/zwyciezcy-ogoln ... -kosmicz...
36. Wojny Światów - przegląd filmów science–fiction i mobilne planetaria
http://orion.pta.edu.pl/wojny-swiatow-p ... ction-i-...
37. Mobilne planetarium na warszawskiej Białołęce
http://orion.pta.edu.pl/mobilne-planeta ... -bialolece
38. Zapraszamy do grudziądzkiego planetarium w paździeniku




Więcej na
http://nt.interia.pl/technauka/news-ste ... ed-kolon...
Źródło:
http://orion.pta.edu.pl/media-o-kosmosie-05-11102015
www.astrokrak.pl

Słynny astronom oskarżony o seksualne molestowanie studentek. Uniwersytet wiedział, ale nie reagował
Piotr Cieśliński
Prof. Geoffrey Marcy - gwiazda amerykańskiej astronomii, łowca planet spoza Układu Słonecznego, kandydat do Nagrody Nobla - został oskarżony o nieprzyzwoite zachowanie. Nie był to jednorazowy wybryk, trwało to latami. Władze Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley w USA go upomniały, ale posady, jak na razie, nie stracił.
Uczelniane dochodzenie w tej sprawie było tajne, trwało sześć miesięcy. Zakończono je w czerwcu, a raport końcowy potwierdził oskarżenia wysunięte przez cztery byłe studentki. Skarżyły się, że prof. Marcy wymuszał na nich pocałunki, dotykał w intymne miejsca, wysyłał nieprzyzwoite maile. Sprawa dotyczy okresu 2001-2010.

Cały tekst: http://wyborcza.pl/1,75400,19007782,sly ... z3oKPGalv6
http://wyborcza.pl/1,75400,19007782,sly ... entek.html

www.astrokrak.pl

Zakończył się konkurs: Na tropach astronomii
Konkurs zorganizowany został przez Polskie Towarzystwo Astronomiczne oraz Instytut Fizyki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Prace na konkurs należało przesłać do 28 lutego br. Za zdobycie I miejsca przewidziano nagrodę główną w postaci bonu na sprzęt astronomiczny o wartości 1000 zł, a dla miejsc drugiego i trzeciego - nagrody książkowe.
Ideą konkursu było nadsyłanie przez uczestników opisu dowolnego miejsca lub obiektu astronomicznego na terenie Polski, które zostało przez nich odkryte w ich najbliższej okolicy lub w czasie ich podróży po Polsce. Mogły to być przykładowo obserwatoria, planetaria, muzea z ekspozycją astronomiczną, pomniki, zegary słoneczne, miejsca upadku meteorytów. Wybór obiektu pozostawiono uczestnikom konkursu.
Zwycięzcą konkursu została Szkoła Podstawowa nr 2 w Płońsku - praca zbiorowa, opiekun: Agnieszka Jabłońska. W nagrodę zwycięzcy otrzymali bon na zakupy sprzętu astronomicznego o wartości 1000 zł w firmie Astrokrak

Nagrody II stopnia (w postaci książek) otrzymało sześć osób: Matylda Bonikowska (Grudziądz), Krzysztof Goliński (Zielona Góra), Konrad Szymendera (Sieroszewice), Jan Szwedo (Jawor), Marta Walczyk (Krynica Zdrój), Tomasz Zając (Kraków)

Dodatkowo jury postanowiło przyznać wyróżnienia dla sześciorga osób: Macieja Bugaja (Chorzów), Aleksandry Kęckiej (Krasnopol), Kacpra Łanoszka (Kraków), Anny Paleczek (Niepołomice), Mikołaja Sabata (Kielce) oraz Adama Tużnika (Ożarów).

Zwycięzcom i wyróżniony serdecznie gratulujemy
Źródło: http://www.as.up.krakow.pl/edu/konkursy/
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/ ... opach-as...
http://orion.pta.edu.pl/zakonczyl-sie-k ... astronomii
Obserwatorium. Grafika ze strony:
http://www.as.up.krakow.pl/edu/konkursy/
www.astrokrak.pl

Myślisz, że stoisz w miejscu? Mylisz się. Wszystko się kręci
Piotr Cieśliński
Jeśli wydaje ci się czasem, że świat zwariował i mknie jak szalony, to masz rację. Wirują Ziemia i Księżyc, planety obracają się wokół Słońca, a i sama gwiazda nie pozostaje w bezruchu, tylko kręci się wokół własnej osi...

To opętańcze wirowanie w Układzie Słonecznym to jeszcze nie wszystko, bo Słońce wraz z Ziemią i pozostałymi planetami porusza się dookoła olbrzymiej czarnej dziury, która znajduje się w centrum Drogi Mlecznej. Naszą galaktykę okrążają zaś niczym chmara much mniejsze galaktyki karłowate, a razem stanowimy mały trybik w kole zamachowym całej lokalnej grupy galaktyk.

O ile nam wiadomo, wszystkie asteroidy, księżyce, planety, gwiazdy, galaktyki i gromady galaktyk we Wszechświecie tańczą wiecznego oberka. Jeszcze nie dostrzeżono takiego odmieńca wśród ciał niebieskich, który by się nie kręcił niczym pies goniący za własnym ogonem.

Co ciekawe, w naszym bezpośrednim sąsiedztwie ten ruch jest wyjątkowo zgodny. Wszystkie planety obiegają Słońce w tej samej płaszczyźnie, w tym samym kierunku i wirują - patrząc z góry - przeciwnie do ruchu wskazówek zegara. Z wyjątkiem Wenus. Ta obraca się w drugą stronę, a więc wschód Słońca następuje tam na zachodzie i na odwrót. To wyjątek, który potwierdza regułę. Wenus - jak sądzą naukowcy - mogło spotkać coś przykrego we wczesnym dzieciństwie. Jakiś kataklizm spowodował całkowite odwrócenie osi obrotu. Uran także został mocno trącony, bo teraz jego oś obrotu jest przechylona niemal pod kątem 90 stopni.

Jaka to jednak reguła każe prawie wszystkim planetom wirować i kręcić się tak podobnie? Przyczyny są dwie, fundamentalne. Pierwszą jest grawitacja, drugą - symetrie praw przyrody. A ponieważ symetrię zwykle kojarzymy z pięknem, można by rzec, że świat się kręci, bo jest... piękny.

Ale zacznijmy od grawitacji.

Co wspólnego ma z tym grawitacja

Widzieliście łyżwiarkę kręcącą piruety na lodzie? Gdy rozkłada ramiona, to zwalnia, a kiedy je ściąga do siebie, wiruje szybciej. Na podobnej zasadzie rozpędzają się wszelkie wiry kosmiczne. W tym wypadku rolę mięśni ściągających ramiona odgrywa siła ciążenia, która zawsze stara się wszystko ściągnąć, skoncentrować i zebrać do kupy.

Każdy układ planetarny powstał kiedyś z obłoku gazu międzygwiazdowego, który pod wpływem grawitacji zaczął się kurczyć, a zmniejszając swoją objętość, jednocześnie się zagęszczał. My żyjemy teraz na jednym z takich zagęszczeń zwanych Ziemią, w innym zagęszczeniu - centralnym - zapłonęły zaś reakcje syntezy jądrowej i rozbłysła gwiazda, z której życie czerpie energię.

Zgodne wirowanie wszystkich planet i gwiazdy to dziedzictwo ruchu tego pierwotnego obłoku, którego one są potomkami, a który w miarę kurczenia się obracał się coraz szybciej i szybciej jak ściągająca ramiona łyżwiarka.

Z tego też powodu najszybciej wirują te obiekty, które siła ciążenia maksymalnie ścisnęła - a więc czarne dziury i gwiazdy neutronowe. Czarne dziury są trudne do badania, skrywają się za horyzontem zdarzeń, ale rozkręcone gwiazdy neutronowe zwane pulsarami widać z bardzo daleka, bo cyklicznie błyskają impulsami radowymi. Najpierw więc je dostrzeżono.
Grawitacja od kuchni. Co nas przyciąga


Tysiąc obrotów na sekundę

Kiedy doktorantka Jocelyn Bell z Uniwersytetu Cambridge natrafiła w 1967 r. na pierwszego pulsara, było to tak zdumiewające odkrycie, że naukowcy miesiącami trzymali je w tajemnicy. Obawiali się ośmieszenia, tygodniami sprawdzali, czy nie jest to błąd aparatury w radioteleskopie. Na taśmie z wydrukiem sygnału Bell zanotowała "śmieci" - były to rytmiczne impulsy radiowe, które nadchodziły co 1,3 s. Żadna ze znanych gwiazd nie pulsowała w tak szybkim rytmie.

Jedna z fantastycznych teorii mówiła, że to odległa cywilizacja, która usiłuje nawiązać kontakt. Ale - jak wspominała Bell - byliby to dość głupi kosmici, bo częstotliwość sygnału nie była modulowana, więc nie niosła żadnej treści. Początkowo jednak to pulsujące źródło promieniowania radiowego badacze z Cambridge nazwali LGM - od angielskiego "little green men" (małe zielone ludziki). Wkrótce się wyjaśniło, że LGM - których w międzyczasie odkryto więcej w różnych punktach nieba - to gwiazdy neutronowe.

Do czasu odkrycia czarnych dziur były to najbardziej egzotyczne obiekty kosmiczne. Przypominają gigantyczne jądra atomowe - mają masę o połowę większą niż Słońce, ale są sto tysięcy razy mniejsze. Mają ledwie 10-20 km średnicy i wypełnione są niezwykle silnie sprasowaną materią. W ich wnętrzu znajduje się przypuszczalnie neutronowa ciecz, której łyżeczka ważyłaby na Ziemi setki milionów ton. Zewnętrzną skorupę prawdopodobnie tworzą jądra atomów żelaza ułożone ciasno niczym pomarańcze w skrzynce. Panuje tam tak silna grawitacja, że upuszczona moneta rozpędziłaby się do połowy prędkości światła przed uderzeniem w powierzchnię.

Taki dziwoląg powstaje u kresu życia zwykłej, ale bardzo ciężkiej gwiazdy. Kiedy jej wnętrze wygaśnie, nic już nie jest w stanie powstrzymać ciężaru zewnętrznych warstw i zapadają się one do środka. Większość materii zostaje chwilę potem odrzucona w potężnej eksplozji, zwanej supernową. Katastrofę przeżywa tylko mocno sprasowany grawitacją środek, który kurcząc się nabiera wielkiej prędkości obrotowej. Potem niczym latarnia morska omiata Wszechświat swoim promieniowaniem radiowym.
Więcej na:

http://wyborcza.pl/1,145452,19011573,my ... kreci.html

www.astrokrak.pl

Jak zachowuje się woda w stanie nieważkości?

Astronauci na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej rozpuszczają tabletki musujące w kulkach wody znajdującej się w stanie nieważkości. Wszystko nagrywają w bardzo wysokiej rozdzielczości.
Astronauci z NASA badają w ten sposób napięcie powierzchniowe wody w warunkach nieważkości. W tym celu wykorzystują kamerę Red Epic Dragon, która pozwala rejestrować obraz w rozdzielczości nawet czterokrotnie większej niż zwykłe kamery HD.
Kamera rejestruje obraz z prędkością 300 klatek na sekundę. Dzięki temu naukowcy mogą dokładnie przeanalizować procesy zachodzące w przeprowadzanych doświadczeniach.
To doświadczenie to zaledwie jedno z kilkuset, jakie Scott Kelly ma przeprowadzić podczas trwającej rok misji na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.
http://wiadomosci.onet.pl/nauka/jak-zac ... sci/cet35x