Wygląd i opcje programu GuideDog
Program GuideDog charakteryzuje się dość prostym, a co za tym idzie przyjaznym dla użytkownika interfejsem obsługi. Uruchamia się w niewielkim oknie, gdzie górna część wydzielona została dla menu. Spoglądając nieco niżej, po prawej stronie znajduje się okno podglądu. Tutaj na bieżąco wyświetlony zostanie obraz z kamery. Po lewej stronie, spoglądając od góry, umieszczono kolejno przyciski odpowiedzialne za realizowanie takich czynności jak: uaktywnienie podglądu z kamery (Focus), uaktywnienie procedury guidowania (Preview oraz Guide), blokowanie gwiazdy śledzenia (Lock), czy sprowadzanie obiektu do środka okna podglądu (Center). Poniżej tych przycisków znajdują się wskaźniki współrzędnych położenia obiektu (dX, dY), które bezustannie będą zmieniać swoje wartości podczas uaktywnionej procedury Guide. Dwa suwaki (Exposure i Aggressivness), pozwalają ustawić czas ekspozycji kamery, oraz „agresywność”, siłę impulsów z jaką silniki napędowe montażu będą pracować podczas wprowadzania korekt. Ostatnim już, wydzielonym obszarem programu GuideDog są przyciski kierunków (strzałki N, W, S, E) oraz opcje odwracania kierunku pracy silników (Reverse). Po środku przycisków kierunku znajduje się też niewielkie pole, pozwalające wprowadzać parametry uwzględniające m.in. luz zwrotny montażu (backflash), wyrażany w milisekundach czasu działania napędu. Wartość tą najlepiej jest ustawiać eksperymentując. Dla montażu SVP, przedział ten ustaliłem w zakresie od 600 do 1000, co zagwarantowało poprawność działania całości. Oczywiście parametr ten można próbować jeszcze zaniżyć, obserwując ruch gwiazdy na ekranie, niemniej dla ogniskowej guidera wynoszącej 1200 mm i docelowego głównego teleskopu (ogniskowa 1000 mm), okazał się być już w pełni wystarczający.
Okno programu GuideDog:
Przejdźmy zatem do omówienia najważniejszych ustawień dotyczących menu programu. Na wstępie należy wskazać kamerę guidującą, która została uprzednio zainstalowana do systemu Windows. Wybór źródła, czyli naszej kamery możliwy jest po wskazaniu w menu CAMERA i kolejno Source oraz Format, dla ustalenia dodatkowo np. niektórych parametrów przechwytywanego obrazu.
Kolejne menu programu GuideDog – Options, otwiera okno podzielone na 5 zakładek. Pierwsza z nich, Camera pozwala uaktywnić tryb przedłużonych ekspozycji (tylko dla kamery zmodyfikowanej), a także wprowadzić rozmiary poziome i pionowe pojedynczego piksela matrycy CCD (wyrażone w mikronach). Dla kamery Vesta wartość ta powinna wynosić 5.6 Mikrona:
Kolejna zakładka, GuideScope pozwala na wprowadzenie długości ogniskowej wykorzystywanego Guidera. W moim przypadku refraktor PRONTO wzbogaciłem w 3-krotną soczewkę Barlowa, wypadkowa ogniskowa wyniosła więc w zaokrągleniu 1200 mm:
GuidingParameters, czyli 3 już zakładka okna Options, odpowiedzialna za kilka czynników dotyczących dokładności, z jaką odbywać się będzie prowadzenie. Dla opisywanego w niniejszej recenzji układu (montaż/teleskopy), parametry które sprawdziły się w praktyce doskonale, wyglądają następująco:
Na dodatkową uwagę zasługuje parametr celownika prowadzenia (Radius), wyrażany w pikselach. W praktyce parametr ten ustawiony w przedziale od 8 do 10, zagwarantował bezproblemową pracę montażu podczas śledzenia obiektu, przez praktycznie dowolny już czas trwania sesji fotograficznej. Dla SVP jest to więc taka bardzo bezpieczna wartość, a co za tym idzie w tej granicy występuje praktycznie znikoma ilość alertów, wynikających z chwilowych błędów (np. niekorzystny seeing, drgający od przepływających ogrzanych mas powietrza obraz gwiazdy), podczas podążania systemu w ślad za gwiazdą prowadzącą.
Czwarta zakładka RelayBox i jej ustawienia pozostają bez zmian. Pozwala ona zdefiniować sygnały sterujące wykorzystywanego portu LPT komputera, do którego podłączony jest RelayBox:
Tak samo ustawienia piątej zakładki mogą pozostać bez zmian, i odpowiadają one jedynie za to w którym miejscu na dysku PC utworzone zostaną raporty w postaci pliku „log”, dotyczące ewentualnych błędów wynikłych podczas guidowania.
Balkonowe stanowisko obserwacyjne ze stałym źródłem zasilania. W razie pogodnej nocy na balkon będzie trzeba wynieść już tylko laptopa i urządzenia elektroniczne. Ponadto zamontować do MTO lustrzankę cyfrową, zaś do PRONTO kamerę, i można rozpoczynać sesję:
Ażeby skorzystać z dobrodziejstw jakie niesie czarne niebo, należy opuścić dom i pojechać poza miasto. Wtedy też należy dodatkowo zadbać o przenośnie źródło zasilania, jakim może być np. stacja zasilająca z wbudowanym żelowym akumulatorem i szeregiem stabilizatorów.