Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny

Wiadomości, wydarzenia, kalendaria​, literatura, samouczki, Radio...

PostPaweł Baran | 26 Sie 2014, 08:28

Niebo w ostatnim tygodniu sierpnia 2014 roku
Wakacje zbliżają się do końca, a wraz z nimi praktycznie kończy się widoczność Marsa i Saturna z dalekich północnych szerokości geograficznych. Obie planety, mimo sporej odległości kątowej od Słońca w Polsce we wrześniu będą zachodziły niewiele po nim i będą widoczne słabo. Na pożegnanie planet wieczornych pod koniec tygodnia w bliskiej odległości minie je Księżyc w fazie przed I kwadrą. Przez większą część nocy można obserwować dwie ostatnie planety Układu Słonecznego, czyli Urana z Neptunem oraz wędrującą kilkadziesiąt stopni nad nimi kometę Jacquesa (C/2014 E2). Nad ranem dalej pogarsza się widoczność planety Wenus i jednocześnie polepsza widoczność planety Jowisz. Można już próbować obserwować krążące wokół Jowisza księżyce galileuszowe.

Na wieczorne niebo powraca Księżyc, który przeszedł przez nów w poniedziałek 25 sierpnia po południu. Jednak, inaczej niż na przełomie zimy i wiosny, o tej porze roku nachylenie ekliptyki do wieczornego horyzontu jest bardzo małe i dlatego na obserwacje naturalnego satelity Ziemi trzeba będzie poczekać prawie do końca tygodnia, gdy oddali się on trochę od Słońca. To samo tyczy się będących w tym samym rejonie nieba planet Mars i Saturn, które mimo tego, że na niebie są jeszcze oddalone od Słońca o ponad 70°, to w Polsce widoczne są słabo, zachodząc już 2,5 godziny po Słońcu. Ale o więcej o tym napiszę za chwilę.

Teraz skoncentrujmy się na Księżycu. Pierwsza szansa na dostrzeżenie Srebrnego Globu po zmierzchu będzie dopiero w piątek 29 sierpnia. Tego wieczoru będzie on chował się pod horyzont około godziny 20:50, a o godzinie podanej na mapce (20:25 dla tego dnia) Księżyc będzie miał fazę 15% i będzie zajmował pozycję jedynie 3° nad horyzontem WSW. Zatem, aby go dostrzec, trzeba dysponować odsłoniętym widnokręgiem w tym kierunku. Dobrze też mieć ze sobą lornetkę. Jak widać na mapce bardzo blisko Księżyca będzie Spika, czyli najjaśniejsza gwiazda Panny. W tym momencie będzie ona oddalona od Srebrnego Globu o 2,5 stopnia, ale bez lornetki raczej nie uda się jej dostrzec, ze względu na jasną jeszcze zorzę wieczorną.

Ciekawie będzie ostatniego dnia sierpnia, czyli w niedzielę. Tego wieczora Księżyc zwiększy już swoją fazę do 32% i będzie zachodził już ponad 2 godziny po Słońcu. O godzinie podanej na mapce Srebrny Glob będzie się znajdował na wysokości ponad 10°. Blisko z nim będą sąsiadowały wspomniane we wstępie dwie planety Układu Słonecznego, czyli Mars i Saturn. Obie planety na północnoeuropejskim niebie świecą słabo (im dalej na północ, tym gorzej).

O godzinie podanej na mapce Księżyc będzie się znajdował na wysokości 11°, tak samo, jak Saturn, natomiast Mars będzie 2° niżej. Saturn będzie zajmował pozycję niecały stopień na lewo i w górę od Księżyca, a do zachodu obu ciał niebiańskich odległość między nimi zmniejszy się do 0,5 stopnia (brzeg Księżyca będzie się znajdował tylko 15' od Saturna!). W tym samym momencie Mars będzie się znajdował prawie 5° na lewo od Księżyca, zaś 2,5 stopnia na prawo i w dół znajdowała się będzie gwiazda Zuben Elgenubi. Niestety w Europie do zakrycia Saturna nie dojdzie, żeby być świadkiem tego zjawiska trzeba się udać do jednego z krajów Afryki Środkowej lub Zachodniej.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Animacja pokazuje położenie Jowisza i Wenus w ostatnim tygodniu sierpnia 2014 roku.gif
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 26 Sie 2014, 08:29

Obie planety świecą bardzo podobnym blaskiem, po około 0,6 wielkości gwiazdowej. Średnica tarczy Czerwonej Planety zmalała już do 7", natomiast tarcza Saturna ma obecnie średnicę 16", co też nie jest dużo, jak na niego. Niestety niskie położenie nad horyzontem spowoduje, że dostrzeżenie pierścieni Saturna nie będzie proste, zwłaszcza w mieście, gdzie jest dużo źródeł ciepła i atmosfera bardzo faluje. Trzeba czekać na chwile, w których atmosfera się nieco uspokoi. Na pewno nie będzie to trwało długo.

W tym tygodniu Mars wyprzedza Saturna na niebie. We wtorek 26 sierpnia odległość między planetami zmaleje poniżej 3,5 stopnia i potem zacznie rosnąć, aby w niedzielę 31 sierpnia osiągnąć 5°. Jednocześnie we wtorek odległość między Saturnem a gwiazdą Zuben Elgenubi będzie wynosiła prawie dokładnie 3°, zaś odległość między Zuben Elgenubi a Marsem - 3,5 stopnia. A więc te 3 ciała niebiańskie będą tworzyły trójkąt równoramienny, bardzo bliski równobocznemu. Potem ten układ zacznie się psuć.
Przez większą część nocy, po zachodzie Marsa z Saturnem i Księżycem, widoczne są dwie ostatnie planety Układu Słonecznego, czyli Neptun z Uranem. W piątek 29 sierpnia Neptun znajdzie się w opozycji do Słońca, zatem najbliższy czas to okres najlepszej widoczności tej planety w ciągu roku. Oczywiście, jak zawsze w okresie około opozycji Neptun porusza się ruchem wstecznym i robi to teraz najszybciej w ciągu całego okresu poruszania się ruchem wstecznym (drugim takim okresem szybkiego ruchu, ale tym razem ruchu prostego to moment koniunkcji ze Słońcem), lecz jego prędkość nie imponuje: w ciągu tygodnia planeta przesuwa się o 11 minut kątowych, czyli mniej, niż połowa średnicy tarczy Księżyca. Niemniej jednak jest to ruch wyraźnie zauważalny, zwłaszcza, gdy planeta przechodzi blisko jakiejś gwiazdy. Tak jest właśnie teraz, gdyż Neptun przechodzi około 43' na północ od świecącej z jasnością +4,8 magnitudo gwiazdy σ Aquarii, która może służyć jako niebowskaz do Neptuna. Sam Neptun ma jasność +7,8 wielkości gwiazdowej, zatem do jego dostrzeżenia jest potrzebna co najmniej lornetka i ciemne niebo.

Kilkadziesiąt stopni na północny wschód znajduje się druga z omawianych planet, czyli Uran. Do jego opozycji zostało półtora miesiąca i też porusza się on ruchem wstecznym, ale mimo tego, że jest bliżej Słońca i Ziemi, to porusza się z taką samą prędkością co Neptun: 11'/tydzień. Ale planeta dopiero się rozpędza i w okresie opozycji będzie się poruszała sporo szybciej. Uran jest dużo łatwiejszy do odnalezienia od Neptuna, ponieważ jego jasność to +5,7 wielkości gwiazdowej, a ponadto wędruje on niedaleko dość jasnych gwiazd Ryb δ i ε Piscium, których jasności obserwowane to odpowiednio: +4,4 i +4,3 magnitudo. W tym tygodniu Uran będzie się znajdował 2,5 stopnia na południowy zachód od jaśniejszej z gwiazd. Jednocześnie siódma planeta Układu Słonecznego będzie zajmowała pozycję niecałe 2° na zachód od widocznej na mapce, choć nie podpisanej trójki gwiazd 73, 77 i 80 Psc, tworzących trójkąt prawie równoboczny, dobrze widoczny przez lornetkę. Wszystkie 3 gwiazdy mają jasność od +5,5 do +6,3 wielkości gwiazdowej, zatem można z nimi porównywać blask samej planety.
W tym samym rejonie nieba, ale ponad 50° na północ wędruje Kometa Jacquesa (C/2014 E2). Kometa wędruje obecnie na pograniczy gwiazdozbiorów Kasjopei i Cefeusza, około 7° na północ od świecącej z jasnością +2,1 magnitudo gwiazdy Cih (γ Cas) oraz 6° na północ od świecącej o 0,1 mag słabiej gwiazdy Caph (β Cas). Kometa znajduje się zatem w jednym polu widzenia lornetki 7x50 z dwoma łatwo widocznymi gołym okiem gwiazdami Kasjopei.

Sama kometa ma obecnie jasność około +6,8 magnitudo, a więc do jej dostrzeżenia potrzebna jest co najmniej lornetka. Gołym okiem się jej nie zobaczy. W piątek 29 sierpnia kometa przejdzie najbliżej Ziemi (w odległości [prawie 84,5 mln km), zatem porusza się ona obecnie bardzo szybko, z prędkością prawie 3,5 stopnia (7 średnic kątowych Księżyca) na dobę. Zwolni dopiero w drugiej połowie września, gdy już się oddali nieco od naszej planety.
Nad samym ranem coraz szerszą parę tworzą planety Jowisz i Wenus. W ciągu tygodnia odległość między planetami zwiększy się od 7° w poniedziałek 25 sierpnia do 13° w niedzielę 31 sierpnia. Wenus coraz bardziej zbliża się do Słońca i w ciągu tygodnia jej wysokość nad widnokręgiem na godzinę przed świtem spadnie do 3°. Zupełnie inaczej jest z Jowiszem, który każdej kolejnej doby świeci coraz wyżej i w niedzielę 31 sierpnia o tej samej porze będzie się znajdował na wysokości prawie 15° nad widnokręgiem.

Obie planety wyróżniają się blaskiem: Wenus jest trzecim po Słońcu i Księżycu pod względem jasności obiektem na niebie, jej blask to -3,9 wielkości gwiazdowej. Natomiast Jowisz z jasnością -1,8 wielkości gwiazdowej zajmuje tylko jedną pozycję niżej. Jowisz wyprzedza za to Wenus pod względem średnicy kątowej, jego tarcza ma obecnie 32", przy 10" tarczy Wenus. Jedyne, w czym niewiele się różnią obie planety, to faza. Tarcza Wenus jest oświetlona w 97%, natomiast tarcza Jowisza - w 100%.

We wtorek 26 sierpnia Jowisz minie gwiazdę δ Cancri, czyli południowo-wschodnią i najjaśniejszą gwiazdę z trapezu gwiazd otaczających znaną gromadę gwiazd M44 (zwaną również Asellus Australis) w odległości zaledwie 20' i do końca tygodnia oddali się od niej na odległość ponad 1°. Jednocześnie Jowisz oddali się już od gromady Żłóbek na ponad 2,5 stopnia.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Urana i Neptuna w ostatnim tygodniu sierpnia 2014 roku.png
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 26 Sie 2014, 08:30

Można już próbować obserwować wędrówkę księżyców galileuszowych Jowisza wokół swej planety macierzystej. W tym tygodniu z terenu Polski będzie można dostrzec:
• 25 sierpnia, godz. 3:30 - od wschodu Jowisza IO i jej cień na tarczy planety,
• 25 sierpnia, godz. 4:16 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 25 sierpnia, godz. 4:48 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 28 sierpnia, godz. 3:21 - od wschodu Jowisza Europa i jej cień na tarczy planety,
• 1 września, godz. 3:52 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 1 września, godz. 4:30 - wejście Io na tarczę Jowisza.


Dodał: Ariel Majcher - 2014-08-26 02:42:41+02
Uaktualnił: Ariel Majcher - 2014-08-26 02:44:33+02
http://news.astronet.pl/7483
Mapka pokazuje położenie Marsa, Saturna i Księżyca w ostatnim tygodniu sierpnia 2014 roku.
Mapka pokazuje położenie Urana i Neptuna w ostatnim tygodniu sierpnia 2014 roku.
Mapka pokazuje trajektorię komety C/2014 E2 Jacques (różowa linia przez środek mapy) w dniach od 25 sierpnia do 30 września 2014 roku. Mapkę wykonano w programie Nocny Obserwator.
Animacja pokazuje położenie Jowisza i Wenus w ostatnim tygodniu sierpnia 2014 roku
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje trajektorię komety C2014 E2 Jacques.jpg
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Marsa, Saturna i Księżyca w ostatnim tygodniu sierpnia 2014 roku.png
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 01 Wrz 2014, 18:58

Niebo w pierwszym tygodniu września 2014 roku
Zaczął się wrzesień, a wraz z nim na wakacjach są już tylko studenci uczelni wyższych. Od przesilenia letniego minęło już ponad 2 miesiące i dzień się szybko skraca, jest już ponad 3 godziny krótszy niż w czerwcu i do końca miesiąca skróci się o kolejne prawie dwie godziny. W najbliższych dniach Księżyc minie I kwadrę i będzie dążył do pełni, oddalając się od coraz szerszej pary Mars - Saturn i zbliżając się do Neptuna. Dwie ostatnie planety Układu Słonecznego można obserwować prawie przez całą noc, ale w drugiej części tygodnia w ich dostrzeżeniu będzie przeszkadzał coraz większy blask Srebrnego Globu. Nad ranem coraz lepiej widoczny jest Jowisz, a coraz słabiej - Wenus, którą wkrótce pożegnamy na prawie 3 miesiące.

W najbliższych dniach najlepiej widocznym na nocnym niebie ciałem niebieskim będzie Księżyc. Naturalny satelita Ziemi oddalił się już od Słońca i nachylenie ekliptyki do wieczornego widnokręgu przestało uniemożliwiać jego obserwacje. Pierwszego dnia tego tygodnia na godzinę po zachodzie Słońca (na tę porę wykonana jest mapka) Księżyc będzie miał fazę 43% i będzie zajmował pozycję na wysokości około 12° nad południowo-zachodnim widnokręgiem. Najbliższą jasną gwiazdą w jego pobliżu będzie Graffias (β Skorpiona), która świeci z jasnością obserwowaną +2,5 magnitudo i w chwili pokazanej na mapce będzie oddalona od niego o ponad 3° w kierunku wschodnim. Jednocześnie odpowiednio 10 i 12° od Księżyca, ale w drugim kierunku będą znajdowały się planety Mars i Saturn.

Mars wyprzedził już Saturna na swojej drodze i zaczął się wyraźnie od niego oddalać. W poniedziałek 1 września odległość między tymi planetami będzie jeszcze dość mała i będzie wynosiła nieco ponad 5°, ale już w niedzielę 7 września urośnie ona do ponad 8°. Obie planety świecą już słabo, Mars ma obecnie jasność +0,7, natomiast Saturn - +0,6 magnitudo, zatem jasność Marsa jest już mniejsza od jasności Saturna i tak będzie przez najbliższe kilkanaście miesięcy, aż do lutego 2016 roku, gdy Czerwona Planeta ponownie będzie blisko opozycji. Dodatkowo obie planety są już bardzo nisko, o godzinie podanej na mapce znajdują się na wysokości mniejszej niż 10° i na północnych szerokościach geograficznych zachodzą praktycznie zanim zrobi się ciemno (im bardziej na północ, tym planety są niżej i zachodzą wcześniej). Dlatego ich obserwacje z Polski są już bardzo trudne i coraz bardziej się ograniczają jedynie do zanotowania ich obecności na niebie.

Drugiego dnia tego tygodnia Księżyc przesunie się na pogranicze gwiazdozbiorów Skorpiona i Wężownika, zwiększając swoją fazę do 53% (I kwadra będzie miała miejsce dokładnie o godzinie 13:11). Srebrny Glob będzie się znajdował na linii łączącej Antaresa, czyli najjaśniejszą gwiazdę Skorpiona, z gwiazdą Sabik, czyli drugiej co do jasności gwiazdy Wężownika. Od Antaresa Księżyc będzie dzieliło prawie 9°, natomiast gwiazda Sabik będzie 3° bliżej.

Kolejnym ciekawym spotkaniem Księżyca z inną gwiazdą będzie zbliżenie się naturalnego satelity Ziemi do gwiazdy Nunki, czyli drugą co do jasności gwiazdą Strzelca (jaśniejsza od niej jest Kaus Australis, która u nas wznosi się maksymalnie mniej niż 7° nad widnokrąg w południowej Polsce, zatem dostrzec ją jest niezbyt łatwo). O godzinie podanej na mapce Księżyc będzie miał fazę 75% i będzie oddalony od Nunki o prawie 8°.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Animacja pokazuje położenie Wenus i Jowisza w pierwszym tygodniu września 2014 roku.gif
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 01 Wrz 2014, 18:59

W weekend faza Księżyca będzie się już niedużo różniła od pełni. W sobotę 6 września tarcza Srebrnego Globu będzie miała fazę 92%, dobę później - już 98% (pełnia wypada we wtorek 9 września, o godzinie 3:38). Stąd w tych dniach obserwacje słabiej świecących obiektów będą utrudnione. W sobotni wieczór Księżyc będzie świecił na tle gwiazdozbioru Wodnika, ale blisko niego będą dość jasne gwiazdy konstelacji Koziorożca. Nieco ponad 8° na zachód od niego znajdowały się będą gwiazdy Deneb Algedi i znajdująca się pod nią Dabih.

Dobę później Księżyc zbliży się do Neptuna, który 3 dni temu, 29 sierpnia znalazł się w opozycji do Słońca. Przed północą odległość między Księżycem a Neptunem będzie wynosiła ponad 8°. Oczywiście Neptun, świecący z jasnością +7,8 wielkości gwiazdowej, będzie wtedy ginąć w blasku Srebrnego Globu i jego dostrzeżenie tej nocy będzie bardzo trudne. Dlatego na polowanie na Neptuna lepiej się wybrać na początku tego tygodnia, lub pod koniec tygodnia przyszłego, gdy faza Księżyca będzie dużo mniejsza i będzie on daleko od ósmej planety Układu Słonecznego.

Poszukiwania Neptuna warto zacząć od znalezienia gwiazdy σ Aquarii, świecącej z jasnością +4,8 wielkości gwiazdowej, która z sąsiednimi słabszymi gwiazdami tworzy charakterystyczny, pokazany we wstawce, układ. Znajdujący się pół stopnia nad nią Neptun również jest na przedłużeniu charakterystycznego, widocznego w lornetkach i teleskopach łuku gwiazd o jasnościach podobnych do jasności Neptuna. Cały ten układ gwiazd z Neptunem powinien zmieścić się w jednym polu widzenia szukaczy teleskopów. W poszukiwaniach można posiłkować się np. tą mapką.

Znajdujący się około 40° na północny wschód od Neptuna Uran również będzie ginąć w księżycowym blasku, ale blask Księżyca nie będzie miał aż tak dużego wpływu na widoczność Urana, ponieważ siódma planeta Układu Słonecznego nie będzie aż tak blisko naturalnego satelity Ziemi. W niedzielę 7 września o tej samej porze odległość między tymi ciałami niebieskimi będzie wynosiła prawie 50° i Księżyc będzie potrzebował trzech dni, aby dogonić Urana. Do tego czasu jego blask nieco osłabnie, ponieważ faza księżycowej tarczy spadnie do 95%.

Sam Uran świeci z jasnością +5,7 wielkości gwiazdowej, a więc 2 magnitudo jaśniej od Neptuna, dzięki czemu do jego dostrzeżenia wystarczy nieduża lornetka, a na ciemnym niebie nawet ona nie będzie potrzebna, wystarczy dobry wzrok, choć na pewno lornetka ułatwi sprawę. Uran znajduje się około 15° na południowy wschód od dobrze widocznego, nawet podczas pełni Księżyca, kwadratu Pegaza, odpowiednio mniej więcej 2° od gwiazdy ε Psc i 3° od δ Psc. W lornetce, albo szukaczu teleskopu 2° na wschód od Urana znajduje się charakterystyczny, prawie równoboczny trójkąt gwiazd 80 (najjaśniejsza, 5,5 mag), 73 i 77 (najsłabsza, 6,3 mag) Psc, których jasności są porównywalne z jasnością Urana i można je wykorzystywać do oceny blasku siódmej planety Układu Słonecznego. W szukaniu Urana pomocna może być ta mapka.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Urana, Neptuna i Księżyca w pierwszym tygodniu września 2014 roku.jpg
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Księżyca, Marsa i Saturna w pierwszym tygodniu września 2014 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 01 Wrz 2014, 19:01

Przed świtem można obserwować dwie najjaśniejsze na ogół na naszym niebie planety Układu Słonecznego, czyli Jowisza i Wenus. Pierwsza z planet jest widoczna coraz lepiej: pod koniec tygodnia, na 45 minut przed wschodem Słońca (na tę porę wykonane są mapki) Jowisz znajduje się już na wysokości 20° i jest już łatwo widoczny na porannym niebie, na którym pojawia się około godziny 3 w nocy. Jowisz świeci z jasnością -1,8 wielkości gwiazdowej, zdecydowanie wyróżniając się blaskiem na tle okolicznych gwiazd Raka. Do końca tygodnia Jowisz oddali się od M44 już na odległość ponad 4°, zaś od gwiazdy δ Cnc - na odległość ponad 2°.

W układzie księżyców galileuszowych będzie można zaobserwować następujące zjawiska:
• 1 września, godz. 3:52 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 1 września, godz. 4:30 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 2 września, godz. 3:56 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
• 4 września, godz. 4:32 - wejście cienia Europy na tarczę Jowisza,
• 5 września, godz. 3:02 - od wschodu Jowisza cień Ganimedesa na tarczy planety,
• 5 września, godz. 3:24 - zejście cienia Ganimedesa z tarczy Jowisza,
• 6 września, godz. 3:58 - wyjście Europy zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia).


Druga i jaśniejsza z planet, czyli Wenus porusza się w przeciwnym kierunku do Słońca, niż Jowisz, czyli się do niego zbliża. W niedzielę 7 września o tej samej porze Wenus będzie się znajdowała na wysokości zaledwie niecałe 4° nad wschodnim widnokręgiem i mimo większej o całe 2 magnitudo jasności (-3,9 wielkości gwiazdowej), będzie ona trudniejsza do dostrzeżenia od Jowisza. Pod koniec tygodnia odległość między planetami urośnie do ponad 20°. Wenus powoli żegna się z porannym horyzontem, będzie widoczna gdzieś do trzeciej dekady września, a potem zniknie w zorzy porannej, dążąc do koniunkcji górnej ze Słońcem w dniu 25 października br. Planeta pojawi się na niebie wieczornym dopiero na początku przyszłego roku. Będzie zatem zupełnie inaczej, niż na początku tego roku, gdy planeta była widoczna wieczorem prawie do samej koniunkcji dolnej i zaczęła być widoczna rano niedługo po tej koniunkcji.

Jednak zanim to nastąpi Wenus w małej odległości minie Regulusa, czyli najjaśniejszą gwiazdę Lwa i będzie to widoczne w tym tygodniu. Do zbliżenia się obu ciał niebieskich dojdzie pod koniec tygodnia. W piątek 5 września Wenus będzie oddalona od Regulusa o troszkę ponad 1°, w sobotę 6 września (maksymalne zbliżenie) - o 54', zaś w niedzielę - prawie 2°. W następnych dniach Wenus podąży w kierunku Słońca i wkrótce przestanie być widoczna.
Kometa Jacquesa (C/2014 E2) powoli oddala się od Ziemi, ale wciąż jest dobrze widoczna na naszym niebie. Kometa świeci z jasnością około +7 magnitudo, dlatego jest widoczna przez większe lornetki lub nieduże teleskopy. Przy obserwacjach tej komety lepiej mieć małe powiększenie, ponieważ wtedy kometa będzie widoczna w całej okazałości, z wciąż dość długim warkoczem.

W tym tygodniu kometa przejdzie z gwiazdozbioru Cefeusza do gwiazdozbioru Łabędzia, przecinając ten ostatni gwiazdozbiór prawie pionowo z północy na południe i prawie dokładnie wzdłuż osi tego gwiazdozbioru. Zatem kometa najlepiej widoczna będzie około godziny 22:00, gdy będzie górowała w pobliżu zenitu. W piątek 5 września kometa przejdzie zaledwie 2,5 stopnia na zachód od Deneba, czyli najjaśniejszej gwiazdy w tej konstelacji, natomiast w niedzielę 7 września w podobnej odległości minie drugą pod względem jasności gwiazdę Sadr i powędruje w kierunku gwiazdy Albireo.
http://news.astronet.pl/7487
Mapka pokazuje położenie Księżyca, Marsa i Saturna w pierwszym tygodniu września 2014 roku (kliknij w miniaturkę, aby powiększyć).
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Mapka pokazuje położenie Urana, Neptuna i Księżyca w pierwszym tygodniu września 2014 roku (kliknij w miniaturkę, aby powiększyć).
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Animacja pokazuje położenie Wenus i Jowisza w pierwszym tygodniu września 2014 roku (kliknij w miniaturkę, aby powiększyć).
Animację wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Mapka pokazuje trajektorię komety C/2014 E2 Jacques (różowa linia przez środek mapy) w dniach od 25 sierpnia do 30 września 2014 roku. Mapkę wykonano w programie Nocny Obserwator (http://astrojawil.pl/blog/moje-programy ... bserwator/).
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje trajektorię komety C 2014 E2 Jacques  różowa linia przez środek mapy w dniach od 25 sierpnia do 30 września.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 08 Wrz 2014, 17:57

Niebo w drugim tygodniu września 2014 roku
We wtorek 9 września Księżyc przejdzie przez pełnię, zatem początek tygodnia będzie silnie zaświetlony jego blaskiem. W środku tygodnia Księżyc w bliskiej odległości minie Urana i zakryje dość jasną gwiazdę ο Psc, a następnie powędruje w kierunku gwiazdozbioru Byka. Wieczorem słabo widoczne są planety Mars i Saturn, natomiast nad ranem dość wysoko jest już Jowisz, zaś Wenus szybko zbliża się do widnokręgu i w praktyce przestaje być widoczna. Przez całą noc można obserwować Kometę Jacquesa, ale w tym tygodniu będzie ona trudna do dostrzeżenia ze względu na przeszkadzający Księżyc.

W najbliższych dniach Księżyc odwiedzi gwiazdozbiory Wodnika, Ryb, Barana i Byka. Dwa pierwsze gwiazdozbiory nie zawierają jasnych gwiazd, a dodatkowo we wtorek o godzinie 3:38 naszego czasu Srebrny Glob przejdzie przez pełnię, stąd należące do tych konstelacji gwiazdy będą bardzo trudne do dostrzeżenia gołym okiem. Pomoże w tym zasłonięcie Księżyca ręką, lub jakąś przeszkodą terenową.

Pierwsze ciekawe spotkanie Księżyca z innym ciałem niebieskim będzie miało miejsce w nocy ze środy 10 na czwartek 11 września, gdy naturalny satelita Ziemi zbliży się do Urana. Tej nocy Księżyc będzie miał fazę 95% i o godzinie podanej na mapce oba ciała niebieskie będą oddalone od siebie o 2,5 stopnia. Jednocześnie 25' na północ od Księżyca znajdowała się będzie świecąca z jasnością +5,7 wielkości gwiazdowej gwiazda 96 Psc, ale ze względu na wciąż silne światło Srebrnego Globu do jej odnalezienia potrzebny będzie teleskop. Niecałe 5 godzin później Księżyc minie Urana w odległości niecałe 0,5 stopnia (brzeg księżycowej tarczy będzie oddalony o zaledwie 10 minut kątowych).

Kolejnej nocy Księżyc przesunie się kilkanaście stopni na wschód, docierając na wschodni kraniec głównej figury konstelacji Ryb. Do tego czasu jego faza zmniejszy się do 88%. Na sam koniec czwartku 11 września, około godziny 23:00 Księżyc zakryje jedną z gwiazd tej konstelacji, o Psc. Świeci ona z jasnością +4,3 wielkości gwiazdowej i będzie ginąć w powodowanej przez Księżyc poświacie, jednak w teleskopach będzie ona widoczna. Zakrycie zajdzie przy jasnym brzegu i będzie mniej atrakcyjne od odkrycia. W Polsce zakrycie będzie prawie centralne, a więc Księżyc zakryje gwiazdę prawie środkiem swojej tarczy. Poza Polską zjawisko będzie widoczne m.in. w całej Europie, ale na Półwyspie Iberyjskim tuż po wchodzie obu ciał niebieskich. W Polsce zakrycie zajdzie od mniej więcej godz. 22:50 w Bieszczadach, do ok. godz. 23:00 na Mazurach, zaś odkrycie - od godz. 23:54 w Polsce południowej, do 0:02 w Polsce północnej.

Przez weekend (a nawet jeszcze w poniedziałek 15 września) naturalny Satelita Ziemi będzie gościł w konstelacji Byka. W nocy z soboty 13 września na niedzielę 14 września Księżyc będzie miał fazę 72% i będzie wędrował ponad 9° na południe od Plejad. Dobę później faza Srebrnego Globu zmaleje już do 62%, a wieczorem będzie się on znajdował wewnątrz Hiad. Niestety Księżyc nie zakryje jednej z jasnych gwiazd tej gromady, ale o godzinie podanej na mapce będzie się on znajdował mniej więcej 1° na południe od grupy gwiazd δ 1, 2 i Tauri i na północ od gwiazd θ1 i 2 Tauri. Jednocześnie trochę ponad 2° na południowy wschód od Księżyca będzie się znajdował Aldebaran, czyli najjaśniejsza gwiazda Byka. Srebrny Glob minie go około godziny 2 w nocy, już w poniedziałek 15 września w odległości około 40 minut kątowych.
Po obserwacjach Księżyca można poczekać na pojawienie się Jowisza i Wenus. Pierwsza z planet pokazuje się nad widnokręgiem już przed godziną 3:00 i świeci na tle gwiazdozbioru Raka z jasnością -1,8 wielkości gwiazdowej, a przez teleskopy można obserwować jej tarczę o średnicy 33". 45 minut przed świtem Jowisz znajduje się już na wysokości ponad 25° i wyraźnie przewyższa blaskiem wszystkie okoliczne gwiazdy, zatem nie powinno być kłopotów z jego identyfikacją.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Księżyca i Urana w drugim tygodniu września 2014 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 08 Wrz 2014, 17:59

W układzie księżyców galileuszowych będzie można dostrzec następujące zjawiska:
• 9 września, godz. 2:52 - Io chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 9 września, godz. 5:56 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
• 10 września, godz. 2:48 - od wschodu Jowisza Io na tarczy planety,
• 10 września, godz. 3:18 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 12 września, godz. 3:44 - wejście cienia Ganimedesa na tarczę Jowisza,
• 12 września, godz. 5:26 - wejście cienia Kalisto na tarczę Jowisza.


Szczególnie ciekawie zapowiada się piątek 12 września, gdy po jowiszowej tarczy będą wędrować cienie dwóch największych księżyców planety.

Natomiast druga planeta wschodzi już zaledwie na godzinę przez wschodem Słońca i szybko zbliża się do niego. Na początku tygodnia o godzinie podanej na mapce Wenus znajdowała się niecałe 4° nad wschodnim widnokręgiem, natomiast w niedzielę 14 września będzie to już niecałe 2,5 stopnia. Zatem Wenus, mimo dużej jasności -3,9 wielkości gwiazdowej dostrzec będzie bardzo trudno, a w przyszłym tygodniu będzie to już praktycznie niemożliwe. W jej szukaniu na pewno przyda się lornetka. Pod koniec tygodnia planeta oddali się już od Regulusa na ponad 10°.
Wieczorem, jeszcze zanim blask Księżyca zacznie bardzo przeszkadzać, bo jeszcze zanim zrobi się ciemno, można próbować dostrzec przebywające na tle gwiazdozbioru Wagi planety Saturn i Mars. Godzinę po zmierzchu obie planety znajdują się około 7° nad południowo-zachodnim widnokręgiem, zatem nie można liczyć na wiele, nawet obserwując je przez teleskop. Obecnie Mars ma już mniejszą jasność od Saturna (odpowiednio 0,7 i 0,6 magnitudo) i z biegiem czasu ta różnica będzie się pogłębiać. Tarcza Saturna ma średnicę 16", natomiast tarcza Marsa jest o 10" mniejsza, jednak obie planety są tak nisko, że nawet dostrzeżenie pierścieni Saturna jest wyzwaniem.

Czerwona Planeta pod koniec tygodnia przejdzie już do sąsiedniego Skorpiona, zbliżając się do charakterystycznego łuku gwiazd w północno-zachodniej części tego gwiazdozbioru. W niedzielę 14 września Mars będzie zajmował pozycję nieco ponad 2° od Dschubby. Natomiast Saturn oddalił się już do linii łączącej gwiazdy Zuben Elgenubi i Zuben Eschamali na 2,5 stopnia, a od pierwszej z wymienionych gwiazd - już na ponad 4°.

W tym tygodniu niedaleko Saturna przejdzie planetoida Westa, o której pisałem wiosną. Pod koniec tygodnia oba ciała niebieskie będzie dzielił dystans nieco ponad 1° (dokładnie 72 minuty kątowe). Ale ze względu na mały już blask planetoidy (+6,9 magnitudo) na próby jej odnalezienia trzeba poczekać, aż się dość mocno ściemni, czyli tuż przed zachodem obu ciał niebieskich. Co jeszcze utrudni ich obserwacje.
Przez całą noc można obserwować wciąż dość jasną kometę Jacquesa (C/2014 E2), która w tym tygodniu będzie wędrowała wzdłuż szyi gwiazdozbioru Łabędzia, mijając w małej odległości sporo ciekawych obiektów z tego bogatego gwiazdozbioru. Jednak w tym tygodniu jej obserwacje będą mocno utrudnione przez będący w pobliżu pełni Księżyc, mimo tego, że naturalny satelita Ziemi będzie daleko od niej (w poniedziałek 8 września w odległości prawie 60°, w następnych dniach - jeszcze dalej). Trochę to osłabi jego wpływ na widoczność komety, ale i tak nie będzie ją łatwo wyłowić z jasnego tła nieba.

Kometa Jacquesa świeci obecnie z jasnością około 7 magnitudo, a jej odnalezienie może ułatwić jej bliskie sąsiedztwo z innymi ciałami niebieskimi. Kometa góruje na niebie około godziny 21:20. Na początku tygodnia będzie ona przechodziła wtedy prawie przez zenit, w następnych dniach - nieco na południe od niego. W poniedziałek 8 września kometa będzie zajmowała pozycję prawie 5° na południowy zachód od gwiazdy Sadr i jednocześnie około 2° od znanej astrofotografom Mgławicy Półksiężyc.

Dobę później o godzinie podanej na mapce kometa będzie się znajdowała nieco ponad 2° na północny zachód od świecącej z jasnością +3,9 magnitudo gwiazdy η Cygni. Około godziny 4 rano kometa minie tę gwiazdę w odległości mniejszej, niż 1°. Natomiast w niedzielę 14 września kometa minie znaną gwiazdę podwójną Albireo w odległości mniejszej, niż 1°, wkrótce potem opuszczając gwiazdozbiór Łabędzia. Dokładniejsza mapka z położeniem Komety Jacquesa pośród gwiazd jest dostępna tutaj.
http://news.astronet.pl/7494
Mapka pokazuje położenie Księżyca i Urana w drugim tygodniu września 2014 roku.
Animacja pokazuje położenie Jowisza i Wenus w drugim tygodniu września 2014 roku.
Mapka pokazuje położenie Marsa i Saturna w drugim tygodniu września 2014 roku.
Animacja pokazuje położenie Komety Jacquesa (C/2014 E2) w drugim tygodniu września 2014 roku.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: 1.gif
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Animacja pokazuje położenie Jowisza i Wenus w drugim tygodniu września 2014 roku.gif
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Marsa i Saturna w drugim tygodniu września 2014 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 15 Wrz 2014, 18:27

Niebo w trzecim tygodniu września 2014 roku
We wtorek 16 września Księżyc przejdzie przez III kwadrę i podąży ku nowiu, zatem każdej kolejnej nocy jego światło będzie coraz mniej przeszkadzać w obserwacjach i tylko w drugiej połowie nocy. W czwartek 18 września Księżyc zakryje dość jasną gwiazdę λ Geminorum, a dwa dni później minie Jowisza. Wenus praktycznie przestanie już być widoczna, choć można ją jeszcze próbować złapać przez lornetkę tuż przed wschodem Słońca. Wieczorem słabo widoczne są planety Mars i Saturn, zaś przez całą noc można obserwować Urana z Neptunem oraz kometę Jacquesa.

Właśnie nadszedł ostatni tydzień tegorocznego lata. I jak na razie pogoda również nie zapomniała, że jeszcze trwa ta pora roku. W przyszłym tygodniu (dokładnie we wtorek 23 września) Słońce minie równik niebieski i przeniesie się na południową półkulę nieba, rozpoczynając tym samym wiosnę na południowej półkuli Ziemi i jesień na półkuli północnej. Jesień potrwa do 22 grudnia, gdy Słońce osiągnie najbardziej na południe wysunięty punkt na ekliptyce i rozpocznie się astronomiczna zima.

W najbliższych dniach Księżyc odwiedzi gwiazdozbiory Byka, Oriona, Bliźniąt, Raka i Lwa, przez cały czas zmniejszając swoją fazę i powoli zbliżając się do nowiu. A ponieważ na przełomie lata i jesieni ekliptyka tworzy duży kąt z porannym widnokręgiem, dlatego Srebrny Glob będzie widoczny prawie do samego nowiu. Tydzień zaczął się od spotkania z Aldebaranem, czyli najjaśniejszą gwiazdą Byka, świecącą z jasnością obserwowaną +0,8 magnitudo. W godzinach przedpołudniowych (na początku tygodnia nawet nieco po południu) można dojrzeć Księżyc w ciągu dnia, natomiast o godzinie podanej na mapce odległość między tymi ciałami niebieskimi wynosiła niecałe półtora stopnia, a księżycowa tarcza miała fazę 60%. Dobę później naturalny satelita Ziemi wciąż będzie gościł w gwiazdozbiorze Byka i w fazie 50% będzie świecił nieco ponad 3° na południe od gwiazdy ζ Tauri (jasność +3 magnitudo), czyli południowego rogu Byka.

Następne dwie noce Księżyc spędzi w gwiazdozbiorze Bliźniąt, przechodząc do nich tuż po swoim wschodzie w środę 17 września odwiedzi Oriona (wcześniej na kilka godzin zajrzy do gwiazdozbioru Oriona). W środę 17 września tarcza Srebrnego Globu zmniejszy swoją fazę do 40% i o godzinie podanej na mapce będzie się znajdowała trochę ponad 3° na zachód od Alheny, świecącej z jasnością +1,9 magnitudo trzecią co do jasności gwiazdą Bliźniąt. O wschodzie Słońca odległość między tymi ciałami niebieskimi zmniejszy się o dodatkowe pół stopnia.

Najciekawszym zdarzenie związanym z Księżycem w tym tygodniu będzie zakrycie gwiazdy λ Geminorum, które będzie miało miejsce w czwartek 18 września. λ Gem świeci z jasnością +3,6 wielkości gwiazdowej, a więc jest dobrze widoczna gołym okiem Zjawisko będzie widoczne w całej Europie Zachodniej oraz w północno-zachodniej Afryce i atlantyckich wyspach na zachód od tych miejsc. W Polsce zakrycie będzie miało miejsce nieco ponad pół godziny przed wschodem Słońca (od ok. 5:39 w Polsce południowo-zachodniej do ok. 5:50 na Suwalszczyźnie, im bardziej na południowy zachód - tym lepiej). I w tym momencie Księżyc będzie miał fazę 30% i wraz z λ Gem będą zajmowali pozycję na wysokości ponad 40° nad horyzontem ESE. Odkrycie nastąpi mniej więcej o godzinie 6:57 (dla środka Polski), czyli już po wschodzie Słońca i z tego powodu będzie widoczne tylko przez dość duże teleskopy.
Dodał: Ariel Majcher
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Księżyca i Jowisza w trzecim tygodniu września 2014 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 15 Wrz 2014, 18:29

Piątek 19 września i sobotę 20 września Księżyc spędzi w gwiazdozbiorze Raka. W piątek o godzinie podanej na mapce faza naturalnego satelity Ziemi zmniejszy się już do 22%, a będzie on zajmował pozycję prawie w połowie drogi między Procjonem z Małego Psa (od którego będzie oddalony o ponad 11°) a znaną gromadą gwiazd M44 (do której Księżycowi będzie brakowało 10°). Dobę później Księżyc przesunie się kolejne kilkanaście stopni na południowy wschód i w fazie 15% będzie świecił 6° na południe od Jowisza. Jednocześnie od M44 Księżyc będzie oddalony o prawie 8°. Ale ciekawsze będzie spotkanie z drugą gromadą w Raku, czyli M67, której północna część będzie zakryta przez Księżyc (środek zakrycia ok. godz. 4:20).

Sam Jowisz jest już widoczny znacznie lepiej, niż kilka tygodni temu. Wschodzi już mniej więcej o godzinie 2:20, czyli cztery godziny przed Słońcem i o świcie znajduje się już na wysokości 35° nad wschodnim horyzontem (o godzinie podanej na mapce - na wysokości niecałe 20°). Największa planeta Układu Słonecznego powoli zbliża się do Ziemi i powoli zwiększa swoją średnicę kątową i jasność. W tym tygodniu będą one wynosić odpowiednio 33" i -1,9 wielkości gwiazdowej.

W układzie księżyców galileuszowych planety z Polski będzie można dostrzec następujące zjawiska:
• 16 września, godz. 4:46 - wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia),
• 17 września, godz. 2:08 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 17 września, godz. 3:00 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 17 września, godz. 4:26 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 17 września, godz. 5:16 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 18 września, godz. 2:26 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
• 20 września, godz. 4:50 - Europa chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 21 września, godz. 2:08 - wyjście Kalisto zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
• 22 września, godz. 2:11 - od wschodu Jowisza Europa na tarczy planety,
• 22 września, godz. 3:44 - zejście Europy z tarczy Jowisza.


Watro zauważyć, że obecnie cienie księżyców wchodzą na tarczę przed swoimi właścicielami (i to prawie godzinę przed). Można obserwować, jak w miarę zbliżania się Jowisza do opozycji (ta będzie miała miejsce 6 lutego przyszłego roku) ta różnica będzie się zmniejszać, w okresie około opozycji księżyce i ich cienie będą wchodziły na tarczę Jowisza jednocześnie, a potem ta różnica ponownie zacznie rosnąć.

Ostatniej nocy tego tygodnia faza Księżyca będzie miała zaledwie 9% (do nowiu zostaną tylko 3 dni), a Księżyc dotrze już do gwiazdozbioru Lwa i zbliży się do Regulusa, czyli najjaśniejszej gwiazdy tej konstelacji. O godzinie podanej na mapce oba ciała niebieskie będą zajmowały pozycję na wysokości mniejszej niż 10° nad wschodnim widnokręgiem i będą oddalone od siebie o 8°.

Gdyby ktoś chciał zapolować na Wenus, to będzie miał bardzo trudne zadanie, ponieważ planeta na początku tygodnia na 45 minut przed świtem (ok. godz. 5:30) będzie się znajdowała na wysokości zaledwie 2° nad wschodnim widnokręgiem, a w niedzielę 21 września wysokość ta będzie już mniejsza niż 1° (o wschodzie Słońca będzie to niecałe 9°). Jej duża jasność,-3,9 wielkości gwiazdowej, trochę ułatwi sprawę, ale tarcza planety ma średnicę 10" i fazę 99%, zatem nie jest atrakcyjnym celem dla posiadaczy teleskopów. W poszukiwaniu Wenus oprócz lornetki lub teleskopu - okiem nieuzbrojonym planetę będzie dostrzec trudno - pomoże trochę Księżyc. W niedzielę 21 września Wenus będzie ok. 25° na wschód (w prawo i w dół, na godzinie 7) od niego.
Wieczorem, niewiele po zmierzchu, wciąż widoczne są dwie kolejne planety Układu Słonecznego, Mars z Saturnem, które jednak tworzą coraz szerszą parę. W niedzielę 21 września odległość między tymi planetami urośnie do 16°. Obie planety na godzinę po zachodzie Słońca znajdują się na wysokości zaledwie 6°, a więc nie można liczyć na więcej, niż stwierdzenie obecności planet na nieboskłonie.

Saturn znajduje się w gwiazdozbiorze Wagi, niecałe 5° na wschód (na lewo i w górę) od gwiazdy Zuben Elgenubi, gdzie świeci z jasnością +0,6 wielkości gwiazdowej. Jego tarcza ma średnicę 16", ale niskie położenie planety nad widnokręgiem bardzo utrudnia jej obserwację. Natomiast Mars świeci w sąsiednim gwiazdozbiorze Skorpiona z jasnością o 0,1 magnitudo mniejszą. W pierwszej połowie tygodnia Czerwona Planeta przejdzie przez charakterystyczny łuk gwiazd w północno-zachodniej części Skorpiona. We wtorek 17 września Mars minie Dschubbę w odległości ok. pół stopnia i podąży w kierunku Antaresa, od którego w niedzielę 21 września będzie oddalony o 5,5 stopnia.
Przez większą część nocy można obserwować dwie ostatnie planety Układu Słonecznego. Świecący w Wodniku Neptun jest tuż po opozycji, zaś świecący w Rybach Uran się do niej zbliża. W tym tygodniu Neptun góruje mniej więcej o godzinie 23:15, natomiast Uran - 2,5 godziny później. Neptun świeci obecnie z jasnością +7,8 wielkości gwiazdowej i zajmuje pozycję niecałe pół stopnia prawie dokładnie na północ od gwiazdy &simga; Aquarii, której jasność obserwowana to +4,8 wielkości gwiazdowej. Natomiast Uran jest o 2,1 magnitudo jaśniejszy od Neptuna i jest również łatwiejszy do odnalezienia dlatego, że tworzy obecnie trójkąt równoramienny z gwiazdami δ i ε Psc (odległość między gwiazdami do nieco ponad 3,5 stopnia, zaś Uran jest oddalony od każdej z gwiazd o prawie dokładnie 3°).
Dodał: Ariel Majcher
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Marsa i Saturna w trzecim tygodniu września 2014.jpg
Ostatnio edytowany przez Paweł Baran, 15 Wrz 2014, 18:31, edytowano w sumie 1 raz
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 15 Wrz 2014, 18:30

W poszukiwaniach planet należy posługiwać się mapką nieba z zaznaczonymi odpowiednio jasnymi gwiazdami. Mapki z najbliższymi okolicami planet są dostępne tutaj: Uran, Neptun.
Również przez całą noc, ale znacznie wyżej nad widnokręgiem widoczna jest kometa C/2014 E2(Jacques). Przez prawie cały tydzień kometa będzie wędrowała przez gwiazdozbiór Liska, a pod koniec tygodnia września zawita na chwilę do Strzały. W momencie górowania (około godziny 20:15) kometa znajduje się na wysokości około 60°. Na animacji pokazane jest położenie komety około godziny 22:00, gdy już się dobrze ściemni.

Ten tydzień Kometa Jacquesa zacznie niecałe 2° na południe od Albireo i w następnych dniach będzie wędrowała dalej na południe, zbliżając się do widocznej już gołym okiem jako mgiełka, a w lornetce rozpadającej się na poszczególne gwiazdy, gromady otwartej gwiazd Wieszak (znanej także pod numerem katalogowym Collinder 399, lub w skrócie Cr 399), do której dotrze w drugiej części tygodnia. Jednak wcześniej, we wtorek 16 września kometa minie w odległości 2 minut kątowych gwiazdę 8 Vulpeculae (o jasności obserwowanej +5,8 mag), a kilka godzin później - gwiazdę α Vul (jasność +4,4 mag) w odległości niecałych 3'.

W weekend kometa przejdzie niedaleko gromady Wieszak. W piątek 19 września o godzinie podanej na mapce kometa będzie się znajdowała około 1° na zachód od gromady. Dobę później kometę będzie można dostrzec około 1° 20' na południowy zachód od Wieszaka, zaś w niedzielę 21 września - już ponad 2° na południowy zachód od niego. Tutaj jest do pobrania mapa z dokładną trajektorią komety, wykonana w programie Nocny Obserwator.

Dodał: Ariel Majcher - 2014-09-15 15:20:22+02
Mapka pokazuje położenie Księżyca i Jowisza w trzecim tygodniu września 2014 roku.
Mapka pokazuje położenie Marsa i Saturna w trzecim tygodniu września 2014
Mapka pokazuje położenie Urana i Neptuna w trzecim tygodniu września 2014 roku
Animacja pokazuje położenie Komety Jacquesa (C/2014 E2) w trzecim tygodniu września.
http://news.astronet.pl/7495
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Urana i Neptuna w trzecim tygodniu września 2014 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 19 Wrz 2014, 09:03

Znajdź Urana! Znajdż Neptuna!

Druga połowa września to najlepszy w 2014 roku czas, żeby wśród gwiazd nad południowym horyzontem odszukać dwie najdalsze planety Układu Słonecznego.

Opozycja Neptuna miała miejsca 29 sierpnia. Uran w tej samej konfiguracji względem Ziemi i Słońca znajdzie się 7 października. Jesteśmy w połowie przedziału czasu ograniczonego tymi datami, a Księżyc zbliża się do nowiu.
Uran znajduje się obecnie w Rybach, w pobliżu granicy z Wielorybem. Jego jasność wynosi +5,7 wielkości gwiazdowej, a odległość od Ziemi - 2,85 miliarda kilometrów. O godzinie 1:45 góruje nad wysokości około 43 stopni ponad południowym widnokręgiem. Obliczenia wykonano dla Łodzi.
Odnalezienie Neptuna to trudniejsze wyzwanie. Planeta świeci w Wodniku. Z odległości 4,34 miliarda kilometrów widzimy ją jako świecący punkt o jasności +7,8 magnitudo. O 23:20 Neptun przekracza lokalny południk na wysokości 28 stopni.
Uran teoretycznie może być dostrzeżony gołym okiem. Jednak do obserwacji obu planet radzimy wykorzystać lornetkę. Załączamy mapy, które powinny to zadanie nieco ułatwić. Zaznaczono na nich ruch planet wśród gwiazd w ciągu najbliższych kilku tygodni.

Zachęcamy do obserwacji!

Dodał: Michał Matraszek
Uaktualnił: Michał Matraszek
http://news.astronet.pl/7479
Położenie Urana nad południowym horyzontem 20 września 2014 roku około 1:45. Planeta widoczna jest na tle Ryb i świeci blaskiem +5,7 magnitudo. Dodał: Michał Matraszek
Ruch Urana na tle gwiazd konstelacji Ryb pomiędzy 19 września i 19 października 2014 roku. Planeta przemieszcza się ruchem wstecznym o około 1 stopień.
Dodał: Michał Matraszek
Położenie Neptuna nad południowym horyzontem 19 września 2014 roku około 23:20. Planeta widoczna jest na tle Wodnika i świeci blaskiem +7,8 magnitudo. Dodał: Michał Matraszek
Ruch Neptuna na tle gwiazd konstelacji Wodnika pomiędzy 19 września i 19 października 2014 roku. Planeta przemieszcza się ruchem wstecznym o około 0,5 stopnia.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Położenie Neptuna nad południowym horyzontem 19 września 2014 roku.jpg
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Ruch Neptuna na tle gwiazd konstelacji Wodnika pomiędzy 19 września i 19 października 2014 roku.jpg
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Położenie Urana nad południowym horyzontem 20 września 2014 roku.jpg
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Ruch Urana na tle gwiazd konstelacji Ryb pomiędzy 19 września i 19 października 2014 roku..jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 22 Wrz 2014, 18:05

Niebo w czwartym tygodniu września 2014 roku
We wtorek 23 września zacznie się astronomiczna jesień, a kilka dni później dnie staną się krótsze od nocy. Początek jesieni będzie bezksiężycowy w związku z przypadającym na środę 24 września rano nów Srebrnego Globu. Sam Księżyc można było dostrzec jeszcze dzisiaj rano, a po nowiu zacznie być widoczny dopiero w weekend, gdy będzie mijał Saturna i Marsa. Na ciemnym niebie można obserwować trzy kolejne planety Układu Słonecznego: Neptuna i Urana (prawie całą noc) oraz Jowisza (tę planetę dopiero nad ranem). Przez większą część nocy widoczna jest, choć coraz słabiej, kometa Jacquesa. Jednak podąża ona prawie dokładnie na południe i stąd z każdym dniem jest ona widoczna krócej i coraz niżej nad widnokręgiem.

W dniu jutrzejszym Słońce przetnie równik niebieski i na prawie pół roku (do 20 marca przyszłego roku) przeniesie się na południową półkulę nieba, rozpoczynając tym samym jesień na półkuli północnej i wiosnę na półkuli południowej naszej planety. Dzień ten tradycyjnie nazywa się równonocą, sugerując, że długość dnia jest taka sama, jak długość nocy, ponieważ terminator dzieli Ziemię dokładnie wzdłuż południków. Jednak ze względu refrakcję i niepunktowe rozmiary tarczy słonecznej faktyczne zrównanie dnia z nocą następuje kilka dni później (a wiosną - kilka dni wcześniej).

Jeszcze zanim zacznie się jesień, w poniedziałek 22 września tuż przed świtem można było dostrzec bardzo cienki sierp zdążającego do nowiu Księżyca, do którego zostało 2 dni. Na godzinę przed wschodem Słońca (na tę porę wykonana jest mapka) Księżyc miał fazę 4% i znajdował się na wysokości niecałych 8° nad wschodnim widnokręgiem. Również 8° prawie dokładnie nad Księżycem świecił Regulus, czyli najjaśniejsza gwiazda konstelacji Lwa.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Jowisza i Księżyca w czwartym tygodniu września 2014 roku.png
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 22 Wrz 2014, 18:06

Jednocześnie ponad 22° od Księżyca (na godzinie 1) znajdowała się planeta Jowisz, zaś kolejne 7° dalej w tym samym kierunku - znana gromada otwarta gwiazd M44. Największa planeta krążąca wokół Słońca świeci już z jasnością -1,9 wielkości gwiazdowej, a jej tarcza ma średnicę 33". O godzinie podanej na mapce Jowisz znajduje się już na wysokości prawie 30° nad wschodnim widnokręgiem.

W układzie księżyców galileuszowych w tym tygodniu będzie można dostrzec następujące zjawiska:
• 22 września, godz. 2:11 - od wschodu Jowisza Europa na tarczy planety,
• 22 września, godz. 3:44 - zejście Europy z tarczy Jowisza,
• 23 września, godz. 5:08 - wyjście Ganimedesa zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
• 24 września, godz. 4:00 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 24 września, godz. 4:58 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 24 września, godz. 6:20 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 25 września, godz. 4:24 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
• 29 września, godz. 1:50 - od wschodu Jowisza cienie Kalisto i Europy na tarczy planety(cień Kalisto blisko środka tarczy, cień Europy tuż przy wschodniej krawędzi tarczy),
• 29 września, godz. 3:34 - wejście Europy na tarczę Jowisza,
• 29 września, godz. 4:06 - zejście cienia Kalisto z tarczy Jowisza,
• 29 września, godz. 4:30 - zejście cienia Europy z tarczy Jowisza.


Najciekawiej będzie się działo w nocy z niedzieli 28 na poniedziałek 29 września, gdy Jowisz wzejdzie z cieniami dwóch swoich księżyców na tarczy, a do rana będzie jeszcze można zaobserwować wejście Europy na tarczę Jowisza oraz zejście cieni obu księżyców z jowiszowej tarczy.
W środę 24 września o godzinie 8:14 Księżyc przejdzie przez nów i na wieczornym niebie zacznie się pojawiać dopiero w weekend, jednak warunki jego widoczności będą słabe i poprawią się dopiero w przyszłym tygodniu. W sobotę 27 września około godziny 19:25, czyli prawie dokładnie godzinę po zmierzchu, naturalny satelita Ziemi będzie miał fazę 11% i będzie się znajdował na wysokości zaledwie 2° nad południowo-zachodnim widnokręgiem. Zatem, aby mieć szansę go dostrzec, trzeba dysponować odpowiednio odsłoniętym widnokręgiem, przyda się też lornetka. Tego wieczoru nieco ponad półtora stopnia na lewo i trochę w dół (na godzinie 8) od niego znajdowała się będzie gwiazda Zuben Elgenubi, natomiast 6° na lewo i w górę (na godzinie 10) - planeta Saturn. Dobę później faza Księżyca urośnie do 19%, a będzie on zajmował pozycję ponad 6° na wschód od Saturna i jednocześnie prawie 14° na zachód od Marsa, na wysokości około 6° nad widnokręgiem.

Same planety też są widoczne słabo, choć Mars nieco lepiej, ponieważ przesuwa się on po niebie szybciej od Saturna i Słońce nie dogania go tak szybko. Do końca tygodnia odległość między tymi planetami urośnie już do 20°. Saturn świeci obecnie z jasnością
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Marsa, Saturna i Księżyca w czwartym tygodniu września.png
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 22 Wrz 2014, 18:08

+0,6 wielkości gwiazdowej, zaś Mars jest o 0,2 wielkości gwiazdowej słabszy. Jednak ze względu na niskie położenie nad widnokręgiem (Saturn nieco mniej, Mars - nieco więcej niż 5°) samo odnalezienie planet może być wyzwaniem.

Przez większą część nocy można obserwować kometę Jacquesa (C/2014 E2). Kometa cały czas przesuwa się na południe i jest widoczna coraz krócej. W ciągu tygodnia jej czas przebywania nad widnokręgiem skurczy się prawie o całą godzinę. Jednocześnie kometa oddala się od Słońca i od Ziemi, co ma odbicie w jej obserwowanej jasności. Kometa świeci blaskiem około +9 wielkości gwiazdowej i do jej dostrzeżenia potrzebny jest coraz większy teleskop. Kometa Jacquesa najwyżej nad widnokręgiem znajduje się przed godziną 20, gdy jeszcze nie do końca jest ciemno, ale do zapadnięcia ciemności nie trzeba długo czekać, gdyż noc astronomiczna zaczyna się około godziny 20:20.

Ten tydzień kometa zacznie w okolicach znajdującej się w Lisku gromady otwartej gwiazd Wieszak. W poniedziałek 22 września wieczorem oba ciała niebieskie będą oddalone od siebie o mniej więcej 3°, przy czym kometa będzie się znajdowała na południowy zachód od gromady gwiazd (mniej więcej na godzinie 5). Potem kometa podąży na południowy zachód i w sobotę 27 września zbliży się na odległość niecałych 2° do gwiazdy Deneb el Okab (ζ Aql), świecącej z jasnością obserwowaną +3 magnitudo. Tutaj jest do pobrania mapa z dokładną trajektorią komety, wykonana w programie Nocny Obserwator).
Po tym, jak Słońce schowa się już głęboko pod horyzont można też zapolować na dwie ostatnie planety Układu Słonecznego, choć powinny być one łatwiejszym celem od komety, ponieważ ich jasność nie rozprasza się na duży obszar. Neptun góruje przed godziną 23:00 i obecnie znajduje się prawie na przedłużeniu linii łączącej gwiazdę 58 Aquarii z σ Aquarii. Netpuna znaleźć można przedłużając odległość między tymi gwiazdami 1,5 razy (odległość między gwiazdami to 20', zaś Neptun jest oddalony od σ Aqr o 30'), jako gwiazdę o jasności +7,8 wielkości gwiazdowej.

Znajdujący się w Rybach Uran najwyżej nad horyzontem jest około godziny 1 w nocy. Trójkąt równoramienny, jaki ta planeta tworzyła z gwiazdami ε I δ Piscium już się wyraźnie zepsuł, ponieważ Uran przesunął się na południowy zachód, bliżej drugiej z wymienionych gwiazd. Pod koniec tygodnia Uran będzie się znajdował niecałe 3° od gwiazdy δ Psc i jednocześnie pół stopnia dalej od gwiazdy ε Psc. Uran cały czas zbliża się do mającej porównywalną z nim jasność gwiazdy 96 Psc (+5,7 mag, we wstawce jest ona tuż nad ekliptyką, nad literką "n" w słowie "Uran"). W niedzielę 28 września odległość między tymi ciałami niebieskimi będzie wynosić około 100 minut kątowych.

Dodał: Ariel Majcher
Uaktualnił: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7498
Mapka pokazuje położenie Jowisza i Księżyca w czwartym tygodniu września 2014 roku
Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Mapka pokazuje położenie Marsa, Saturna i Księżyca w czwartym tygodniu września 2014 roku
Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Animacja pokazuje położenie C/2014 E2 (Jacques) w czwartym tygodniu września 2014 roku
Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Mapka pokazuje położenie Urana i Neptuna w czwartym tygodniu września 2014 roku
Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Urana i Neptuna w czwartym tygodniu września 2014 roku.png
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 01 Paź 2014, 08:12

Niebo w pierwszym tygodniu października 2014 roku
Początek tegorocznej jesieni jest wyjątkowo ciepły i pogodny, a dzięki temu warunki atmosferyczne sprzyjają obserwacjom astronomicznym. Księżyc oddala się powoli od Słońca i w środę 1 października przejdzie przez I kwadrę. Wcześniej, bo już w poniedziałek 29 września minie Marsa, zaś w niedzielę 5 października - Neptuna. Wieczorem można obserwować jeszcze planety Saturn i Uran oraz słabnącą kometę Jacquesa, natomiast w drugiej połowie nocy - planetę Jowisz, która wschodzi już 5 godzin przed Słońcem.

Na wieczornym niebie, nieco ponad godzinę po zmierzchu wyraźnie jest już widoczny Księżyc, który jest już daleko od Słońca i na początku tygodnia miał fazę 28%. W następnych dniach faza Księżyca będzie rosła i będzie on coraz bardziej dominował najpierw na wieczornym, a później na nocnym niebie. W poprzedni weekend Księżyc minął Saturna, natomiast w poniedziałek 29 września Księżyc znalazł się w bardzo ciekawej konfiguracji z innymi jasnymi ciałami niebiańskimi. Około 19:30 Srebrny Glob znajdował się niecałe 5° na północ od Czerwonej Planety i jednocześnie prawie 20° na wschód od Saturna. Dodatkowo około 3° na południe od Marsa znajdował się Antares, czyli najjaśniejsza gwiazda Skorpiona. Z trójki obiektów gwiazdowych najjaśniejszy jest Saturn, którego jasność obserwowana to +0,6 wielkości gwiazdowej, drugi w kolejności jest Mars z jasnością +0,8 magnitudo, a najsłabszy Antares świeci z jasnością obserwowaną +1 magnitudo. Jednak poza Księżycem, który znajdował się na wysokości 10° i był łatwo dostrzegalny, wszystkie pozostałe ciała niebiańskie były trudne do dostrzeżenia na jasnym jeszcze niebie, ponieważ ich wysokość nad horyzontem nie przekraczała 7°.

Po minięciu Marsa i Antaresa Księżyc powędruje przez gwiazdozbiór Wężownika do gwiazdozbioru Strzelca. W pierwszych dwóch dniach października Srebrny Glob będzie przechodził przez środkowe i wschodnie obszary Strzelca, mijając m.in. drugą co do jasności gwiazdę tej konstelacji Nunki. W środę 1 października wieczorem tarcza naturalnego satelity Ziemi będzie miała fazę 49% (I kwadra przypada tej nocy o godzinie 21:33), natomiast dobę później - 60%. W środę Księżyc będzie się znajdował około 9° na północny zachód od Nunki, natomiast w czwartek - prawie 12° na północny wschód.

Dużo wyżej na niebie świeci kometa C/2014 E2 (Jacques), która przez cały tydzień będzie wędrowała przez gwiazdozbiór Orła. Na początku tygodnia kometa znajdowała się mniej niż 2,5 stopnia na południowy wschód od gwiazdy Deneb el Okab, czyli jednej z jaśniejszych gwiazd w Orle, świecącej z jasnością +3 magnitudo i oznaczanej na mapach nieba grecką literą ζ. W następnych dniach kometa powędruje prawie dokładnie na południe i pod koniec tygodnia będzie znajdowała się w odległości prawie 5,5 stopnia od wspomnianej gwiazdy.

Kometa coraz bardziej oddala się od Ziemi i od Słońca, przez co coraz bardziej słabnie. Obecnie ma jasność ocenianą na około 7,5 magnitudo, zatem do jej obserwacji potrzebny jest raczej teleskop, ponieważ podana jasność, to jest jasność sumaryczna komety, z całej zajmowanej przez nią powierzchni, a nie punktowa, jak to jest w przypadku gwiazd i planet. Godzinę po zachodzie Słońca znajduje się ona na wysokości ponad 45° nad południowym widnokręgiem, ale jest wtedy zbyt jasno, aby ją dostrzec, ale na szczęście nie trzeba czekać długo na poprawienie się warunków widoczności komety, ponieważ już około godziny 20:00 zapada noc astronomiczna. Początkowo kometa będzie widoczna dobrze (jej odnalezienie ułatwi bliskie sąsiedztwo jasnej gwiazdy), ale pod koniec tygodnia zacznie przeszkadzać Księżyc, którego faza urośnie do tego czasu do 90%.

Animacja pokazuje położenie Księżyca, planet Mars i Saturn oraz komety Jacquesa (C/2014 E2) w pierwszym tygodniu października 2014 roku
Dodał: Ariel Majcher
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Animacja pokazuje położenie Księżyca, planet Mars i Saturn oraz komety Jacquesa.gif
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 01 Paź 2014, 08:15

Początek tegorocznej jesieni jest wyjątkowo ciepły i pogodny, a dzięki temu warunki atmosferyczne sprzyjają obserwacjom astronomicznym. Księżyc oddala się powoli od Słońca i w środę 1 października przejdzie przez I kwadrę. Wcześniej, bo już w poniedziałek 29 września minie Marsa, zaś w niedzielę 5 października - Neptuna. Wieczorem można obserwować jeszcze planety Saturn i Uran oraz słabnącą kometę Jacquesa, natomiast w drugiej połowie nocy - planetę Jowisz, która wschodzi już 5 godzin przed Słońcem.

Na wieczornym niebie, nieco ponad godzinę po zmierzchu wyraźnie jest już widoczny Księżyc, który jest już daleko od Słońca i na początku tygodnia miał fazę 28%. W następnych dniach faza Księżyca będzie rosła i będzie on coraz bardziej dominował najpierw na wieczornym, a później na nocnym niebie. W poprzedni weekend Księżyc minął Saturna, natomiast w poniedziałek 29 września Księżyc znalazł się w bardzo ciekawej konfiguracji z innymi jasnymi ciałami niebiańskimi. Około 19:30 Srebrny Glob znajdował się niecałe 5° na północ od Czerwonej Planety i jednocześnie prawie 20° na wschód od Saturna. Dodatkowo około 3° na południe od Marsa znajdował się Antares, czyli najjaśniejsza gwiazda Skorpiona. Z trójki obiektów gwiazdowych najjaśniejszy jest Saturn, którego jasność obserwowana to +0,6 wielkości gwiazdowej, drugi w kolejności jest Mars z jasnością +0,8 magnitudo, a najsłabszy Antares świeci z jasnością obserwowaną +1 magnitudo. Jednak poza Księżycem, który znajdował się na wysokości 10° i był łatwo dostrzegalny, wszystkie pozostałe ciała niebiańskie były trudne do dostrzeżenia na jasnym jeszcze niebie, ponieważ ich wysokość nad horyzontem nie przekraczała 7°.

Po minięciu Marsa i Antaresa Księżyc powędruje przez gwiazdozbiór Wężownika do gwiazdozbioru Strzelca. W pierwszych dwóch dniach października Srebrny Glob będzie przechodził przez środkowe i wschodnie obszary Strzelca, mijając m.in. drugą co do jasności gwiazdę tej konstelacji Nunki. W środę 1 października wieczorem tarcza naturalnego satelity Ziemi będzie miała fazę 49% (I kwadra przypada tej nocy o godzinie 21:33), natomiast dobę później - 60%. W środę Księżyc będzie się znajdował około 9° na północny zachód od Nunki, natomiast w czwartek - prawie 12° na północny wschód.

Dużo wyżej na niebie świeci kometa C/2014 E2 (Jacques), która przez cały tydzień będzie wędrowała przez gwiazdozbiór Orła. Na początku tygodnia kometa znajdowała się mniej niż 2,5 stopnia na południowy wschód od gwiazdy Deneb el Okab, czyli jednej z jaśniejszych gwiazd w Orle, świecącej z jasnością +3 magnitudo i oznaczanej na mapach nieba grecką literą ζ. W następnych dniach kometa powędruje prawie dokładnie na południe i pod koniec tygodnia będzie znajdowała się w odległości prawie 5,5 stopnia od wspomnianej gwiazdy.

Kometa coraz bardziej oddala się od Ziemi i od Słońca, przez co coraz bardziej słabnie. Obecnie ma jasność ocenianą na około 7,5 magnitudo, zatem do jej obserwacji potrzebny jest raczej teleskop, ponieważ podana jasność, to jest jasność sumaryczna komety, z całej zajmowanej przez nią powierzchni, a nie punktowa, jak to jest w przypadku gwiazd i planet. Godzinę po zachodzie Słońca znajduje się ona na wysokości ponad 45° nad południowym widnokręgiem, ale jest wtedy zbyt jasno, aby ją dostrzec, ale na szczęście nie trzeba czekać długo na poprawienie się warunków widoczności komety, ponieważ już około godziny 20:00 zapada noc astronomiczna. Początkowo kometa będzie widoczna dobrze (jej odnalezienie ułatwi bliskie sąsiedztwo jasnej gwiazdy), ale pod koniec tygodnia zacznie przeszkadzać Księżyc, którego faza urośnie do tego czasu do 90%.
Dodał: Ariel Majcher
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Urana, Neptuna i Księżyca w pierwszym tygodniu października 2014 roku.png
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 01 Paź 2014, 08:17

W drugiej części tygodnia bardzo jasny i świecący przez większą część nocy Księżyc odwiedzi gwiazdozbiory Koziorożca i Wodnika. W Wodniku przebywa planeta Neptun, którą Srebrny Glob odwiedzi w niedzielę 5 października. Natomiast w przyszłym tygodniu jeszcze jaśniejszy Księżyc minie Urana.

W piątek 3 października Księżyc będzie świecił kilka stopni na wschód od jasnych gwiazd Koziorożca Algedi (α Cap, 3,5 mag) i Dabih (β Cap, 3,1 mag). W momencie zachodu Słońca Księżyc będzie miał fazę 71% i będzie się znajdował prawie półtora stopnia na wschód od gwiazdy Dabih i jednocześnie 3° na południowy wschód od gwiazdy Algedi. W następnych godzinach Srebrny Glob będzie przesuwał się na północny wschód i o godzinie podanej na mapce od gwiazdy α Capricorni oddali się już na 4°, zaś od β Capricorni - na 3°. Więcej szczęścia będą mieli mieszkańcy sporej części Azji, którzy będą mogli obserwować zakrycie gwiazdy Dabih przez Księżyc.

Dobę później tarcza naturalnego satelity Ziemi zwiększy swoją fazę do 82% i przejdzie między gwiazdą Sad al Suud, czyli gwiazdę Wodnika, oznaczaną na mapach nieba grecką literą β, a parą gwiazd Deneb Algedi - Nashira z gwiazdozbioru Koziorożca. O godzinie podanej na mapce od pierwszej z wymienionych gwiazd Księżyc będzie oddalony o niewiele ponad 5°, natomiast od gwiazd Koziorożca - o 6,5 stopnia. Jednak tej nocy Księżyc będzie świecił już bardzo jasno o wszystkie trzy gwiazdy będą ginąć w jego blasku, choć powinny przebijać się przez księżycową poświatę.

Ostatni dzień tego tygodnia Srebrny Glob spędzi w gwiazdozbiorze Wodnika, a jego faza urośnie już do ponad 90%. Przed północą w nocy z niedzieli 5 października na poniedziałek 6 października około 4° prawie dokładnie pod Księżycem będzie znajdował się Neptun. Jednak ze względu na tak bliskie sąsiedztwo i bardzo dużą fazę Księżyca nie będzie to dobry czas do obserwowania tej planety, ponieważ bardzo trudno będzie wyłowić Neptuna z powodowanej obecnością Księżyca łuny na niebie. Ostatni z gazowych olbrzymów Układu Słonecznego świeci obecnie z jasnością +7,8 magnitudo i wciąż jeszcze porusza się ruchem wstecznym (będzie tak robił do połowy listopada br.) i schodzi już z linii łączącej gwiazdy 58 i σ Aquarii.

W niedzielę 5 października Księżyc będzie oddalony od Urana o mniej więcej 38°, dzięki czemu tej nocy prawdopodobnie tę planetę da się obserwować, zwłaszcza, że Uran zbliża się do przyszłotygodniowej opozycji (która przypada we wtorek 7 października) i świeci obecnie z jasnością +5,7 wielkości gwiazdowej, czyli ponad 6 razy jaśniej od Neptuna. Uran także porusza się ruchem wstecznym, jednak dalej tworzy trójkąt równoramienny z gwiazdami δ i ε Ryb, ale tym razem podstawa trójkąta łączy Urana z gwiazdą δ Psc, a nie gwiazdy Ryb, jak to było niedawno. Powoli Uran zaczyna tworzyć trójkąt prostokątny z wymienionymi gwiazdami, z kątem prostym przy pierwszej z wymienionych gwiazd. W tym tygodniu Urana od gwiazdy δ Psc dzieli niecałe 3°, zaś od ε - około 3,5 stopnia. Taka sama jest odległość między oboma wspominanymi w tym akapicie gwiazdami.
Dodał: Ariel Majcher
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Jowisza w pierwszym tygodniu października 2014 roku.png
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 01 Paź 2014, 08:20

Bardzo dobrze już widoczny jest Jowisz. Największa planeta Układu Słonecznego wschodzi już grubo przed godziną 2 w nocy, a o świcie znajduje się już na wysokości ponad 45° nad południowo-wschodnim widnokręgiem. W przeciwieństwie do Urana i Neptuna do opozycji Jowisza jest jeszcze daleko i planeta porusza się ruchem prostym (czyli z zachodu na wschód). Jowisz powoli oddala się od znanej, widocznej na ciemnym niebie gołym okiem gromady M44 (w tym tygodniu odległość ta urośnie do ponad 9°) i jednocześnie zbliża się do najjaśniejszego w Lwie Regulusa (w tym tygodniu odległość między tymi ciałami niebiańskimi będzie wynosić 14°). Planeta zaczyna już wyraźniej zwiększać swoje rozmiary i blask. W niedzielę 5 października Jowisz będzie świecił z jasnością -1,9 wielkości gwiazdowej, a jego tarcza będzie miała średnicę 34". Nawet przez lornetki można próbować dostrzec pasy na jowiszowej tarczy, a dla posiadaczy teleskopów nie powinno to sprawiać trudności.

W układzie księżyców galileuszowych Jowisza w tym tygodniu będzie można dostrzec następujące zjawiska:

29 września, godz. 1:50 - od wschodu Jowisza cienie Kalisto i Europy na tarczy planety(cień Kalisto blisko środka tarczy, cień Europy tuż przy wschodniej krawędzi tarczy),
29 września, godz. 3:34 - wejście Europy na tarczę Jowisza,
29 września, godz. 4:06 - zejście cienia Kalisto z tarczy Jowisza,
29 września, godz. 4:30 - zejście cienia Europy z tarczy Jowisza,
30 września, godz. 5:22 - wyjście Ganimedesa z cienia Jowisza (koniec zaćmienia),
30 września, godz. 5:48 - Ganimedes chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
1 października, godz. 1:38 - wyjście Europy zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
1 października, godz. 5:54 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
2 października, godz. 3:02 - wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia),
2 października, godz. 6:22 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
3 października, godz. 1:39 - od wschodu Jowisza Io i jej cień na tarczy planety,
3 października, godz. 2:42 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
3 października, godz. 3:44 - zejście Io z tarczy Jowisza,
6 października, godz. 4:08 - wejście cienia Europy na tarczę Jowisza,
6 października, godz. 6:20 - wejście Europy na tarczę Jowisza.
Dodał: Ariel Majcher
Uaktualnił: Ariel Majcher
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 06 Paź 2014, 19:12

Niebo w drugim tygodniu października 2014 roku
W trakcie najbliższych kilku dni najbardziej znaczącym aktorem nocnego nieba będzie Księżyc, który na początku tygodnia przejdzie przez pełnię i zanurzy się w cieniu Ziemi. Niestety tego zdarzenia nie będzie można obserwować z Europy. Wieczorem można próbować obserwować 4 planety: Marsa z Saturnem tuż po zmierzchu, a Urana z Neptunem - gdy się dobrze ściemni. Jednak dwie pierwsze planety są bardzo nisko nad horyzontem, zaś dwie ostatnie (tak samo, jak Kometa Jacquesa) będą ginąć w blasku Srebrnego Globu. W drugiej części nocy coraz lepiej widoczny jest Jowisz.

Do niedzieli 12 października Księżyc odwiedzi gwiazdozbiory Ryb, Barana i Byka. Na początku tygodnia, w związku z pełnią przypadającą na środę 8 października, godz. 12:50 naszego czasu, naturalny satelita Ziemi będzie widoczny całą noc, natomiast pod koniec tygodnia będzie wschodził przed godziną 20:00. Również w środę 8 października Księżyc minie planetę Uran w odległości niewiele większej, niż 1°, ale także wtedy będzie pod polskim horyzontem. W weekend Księżyc minie w małej odległości Aldebarana, ale ten tydzień jest pod tym względem pechowy, ponieważ znowu największe zbliżenie tych ciał niebieskich będzie wtedy, gdy będą one pod widnokręgiem.

Przejście Księżyca blisko Urana będzie można obserwować we wtorek 7 października i dobę później, w środę 8 października. W obu tych nocach faza Księżyca będzie wynosiła prawie 100%, ponieważ do pełni będzie brakowało kilkanaście godzin (we wtorek), lub będzie kilkanaście godzin po pełni (w środę). O godzinie podanej na mapce we wtorek Srebrny Glob będzie oddalony od Urana o ponad 8,5 stopnia, zaś dobę później - o nieco ponad 6°, ale już po drugiej stronie. W środę 8 października zarówno o wschodzie Słońca, godz. 6:54, jak i o zachodzie - godz. 18:04 - odległość między tymi ciałami niebiańskimi zmniejszy się do niecałych 4°.

W momencie mijania Urana przez Księżyc oba ciała niebiańskie będą prawie dokładnie w opozycji do Słońca. Pełnia Księżyca przypada w środę 8 października o godz. 12:50, zaś opozycja Urana - we wtorek 7 października o godz. 22:54, czyli zaledwie 14 godzin wcześniej. Natomiast największe zbliżenie Księżyca z Uranem będzie miało miejsce 8 października o godzinie 11:52 i będzie to tylko 1° i 8' (widoczne z naszego kraju, a np. mieszkańcy miejscowości Nome, na zachodnim krańcu Alaski będą mogli obserwować Urana, którego brzeg zaćmionego Księżyca minie w odległości zaledwie 3 minuty kątowe; bardziej na północ będzie jeszcze bliżej i gdzieś na północ od równoleżnika 80°N Uran zostanie zakryty przez Księżyc, szkoda, że mało kto będzie mógł to obserwować). Niestety u nas wtedy będzie dzień. Gdyby to była zwykła pełnia, to Urana bardzo trudno byłby wyłowić z powodowanej przez bardzo jasny Księżyc łuny.

Ale to nie będzie zwykła pełnia. Tego dnia naturalny satelita Ziemi będzie bardzo blisko tzw. węzła swojej orbity, będzie to węzeł zstępujący, ponieważ Księżyc przeniesie się wtedy pod ekliptykę, zaznaczaną na mapkach zieloną linią. Natomiast na ekliptyce w miejscu będącym dokładnie za Ziemią, jeśli patrzeć ze Słońca, znajduje się cień naszej planety. A wiadomo, że spotkanie Księżyca z cieniem Ziemi oznacza, że będzie miało miejsce zaćmienie Księżyca! A to oznacza, że w momencie największego zbliżenia się obu ciał niebiańskich Srebrny Glob będzie świecił niezbyt jasno i będzie można wykonać ciekawe ujęcie zaćmionego Księżyca i siódmej planety Układu Słonecznego.

Niestety, jak już pisałem, Europejczycy i Afrykanie będą mieli pecha, ponieważ do zaćmienia dojdzie wtedy, gdy Księżyc będzie dla nich pod horyzontem. Całe, lub prawie całe zaćmienie (i zbliżenie z Uranem) będą mogli za to obserwować w zachodnich USA, Kanadzie i Meksyku, większości wysp na Pacyfiku oraz wschodniej Australii i Rosji.

W czwartek 9 października wieczorem faza Księżyca spadnie już do 97%. Tej nocy Srebrny Glob odwiedzi gwiazdozbiór Barana, ale ze względu na jego przebywanie pod ekliptyką do najjaśniejszych gwiazd tej konstelacji będzie daleko (dzięki temu będą nieco łatwiejsze do wyłowienia z powodowanej przez Księżyc łuny). Oo godzinie podanej na mapce gwiazda Hamal będzie odległa od Księżyca o 12,5 stopnia, gwiazda Sheratan - o niecałe 11°, zaś niepodpisana na mapce gwiazda podwójna Mesarthim - o 9,5 stopnia.

Weekend (a nawet więcej) naturalny satelita Ziemi zarezerwował sobie na odwiedziny konstelacji Byka, a w ich ramach - na niezbyt bliskie spotkanie z Plejadami oraz bardzo bliskie spotkanie z Aldebaranem, czyli najjaśniejszą gwiazdą tej konstelacji. W sobotę 11 października o godzinie podanej na mapce Księżyc będzie miał fazę 86% i będzie zajmował pozycję 9° na południe od Plejad. Jednocześnie Księżyc będzie znajdował się 7,5 stopnia na zachód od Aldebarana i niecałe 3° na zachód od najbardziej na zachód wysuniętej gwiazdy Hiad γ Tauri;. Do wschodu Słońca w niedzielę 12 października Księżyc zbliży się do Aldebarana na odległość niecałych 3,5 stopnia, wkraczając jednocześnie wgłąb Hiad.

Po zachodzie Księżyca naturalny satelita Ziemi będzie dalej zbliżał się do Aldebarana i około południa naszego czasu minie go w odległości prawie 1,5 stopnia (patrząc ze środka Polski). W niedzielę 12 października wieczorem, po ponownym wschodzie Srebrnego Globu, oba ciała niebiańskie będzie dzielił dystans prawie 5,5 stopnia, przy fazie Księżyca 78%.
Dodał: Ariel Majcher
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Księżyca i Urana w drugim tygodniu października 2014 roku.png
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 06 Paź 2014, 19:14

Po wieczornych obserwacjach Księżyca można poczekać kilka godzin do wschodu Jowisza, który w tym tygodniu będzie miał miejsce około godziny 1:15. Największa planeta Układu Słonecznego jest już widoczna bardzo dobrze i w momencie wschodu Słońca znajduje się na wysokości mniej więcej 45° nad południowo-wschodnim widnokręgiem. Jasność Jowisza zwiększyła się już do -2 magnitudo, a jego tarcza urosła do 35" kątowych. I przez ładnych kilka najbliższych miesięcy Jowisz będzie zajmował trzecie miejsce pod względem rozmiarów kątowych ciał Układu Słonecznego na naszym niebie (pomijając komety). Dopiero w przyszłe wakacje wyprzedzi go pod tym względem Wenus. Obecnie Jowisz wciąż porusza się ruchem wstecznym i w tym tygodniu zbliży się do Regulusa na nieco ponad 13°.

W układzie księżyców galileuszowych Jowisza w tym tygodniu będzie można zaobserwować następujące zjawiska:

6 października, godz. 4:08 - wejście cienia Europy na tarczę Jowisza,
6 października, godz. 6:20 - wejście Europy na tarczę Jowisza,
7 października, godz. 5:40 - wejście Ganimedesa w cień Jowisza (początek zaćmienia),
7 października, godz. 5:50 - wejście Kalisto w cień Jowisza (początek zaćmienia),
8 października, godz. 4:20 - wyjście Europy zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
9 października, godz. 4:54 - wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia),
10 października, godz. 2:16 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
10 października, godz. 3:24 - wejście Io na tarczę Jowisza,
10 października, godz. 4:36 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
10 października, godz. 5:42 - zejście Io z tarczy Jowisza,
11 października, godz. 1:15 - od wschodu Jowisza Ganimedes na tarczy planety (blisko jej środka),
11 października, godz. 2:50 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
11 października, godz. 3:46 - zejście Ganimedesa z tarczy Jowisza,
13 października, godz. 6:44 - wejście cienia Europy na tarczę Jowisza.



Najciekawiej będzie się działo we wtorek 7 października, kiedy to początkowo wszystkie cztery księżyce będą widoczne na zachód od jowiszowej tarczy (w kolejności od planety będą to: Ganimedes, Io, Kalisto i Europa), a potem najpierw Ganimedes, a następnie Kalisto schowają się w cieniu swojej planety macierzystej.
Tuż po zmierzchu można próbować dostrzec dwie kolejne planety Układu Słonecznego, czyli Marsa i Saturna. Obie planety są dostępne obserwacjom, zanim jeszcze zacznie przeszkadzać blask Księżyca. W przypadku Saturna będzie to bardzo trudne, ponieważ planeta z najbardziej okazałymi pierścieniami w Układzie Słonecznym o godzinie podanej na mapce znajduje się niecałe 3° nad widnokręgiem. I pomimo jasności 0,6 magnitudo może być ją trudno odnaleźć bez lornetki.

Świecący o 0,2 magnitudo słabiej Mars jest sporo łatwiejszy do odszukania, gdyż o tej samej porze znajduje się około 7° nad widnokręgiem, bardziej w kierunku południowym. W tym tygodniu Czerwona Planeta oddali się od Antaresa na już ponad 10° i będzie przechodziła około 9° na południe od gwiazdy Sabik, czyli η Ophiuchi.
Dodał: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7503
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Marsa i Saturna w drugim tygodniu października 2014 roku (.png
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

Postpasionat nieba | 07 Paź 2014, 08:55

Wielkie dzięki Pawle, że zamieszczasz tu ciągle aktualności astronomiczne :) .
Skorzystałem z nich dzisiaj przy obserwacji porannego Jowisza. Byłem ciekaw zaćmień Ganimedesa i Kalisto jak to wygląda. Obserwacje prowadziłem od godziny 5.20 Newtonami 6'' i 22'', częściej w dużym. Warunki na początku były dostateczne, obraz rzadko ostrzył przy 257 z Ethosem 8. W 22'' na pasach majaczyły postrzępienia, tarcza planety jakby przez mgłę, księżyce Jowisza mocno iskrzyły momentami pokazywały maleńkie tarczki. Zmieniłem powiększenie na 294 Pentaxem xw 7, bo jednak lepiej pokazywał. Ganimedes najjaśniejszy, pierwszy od planety, miał się chować w cień Jowisza o godzinie 5.40. Zauważyłem jak zaczyna słabnąć o 5.44 słabł dosłownie w oczach, po ok. 3 minutach stał się matowy przestał iskrzyć, po ok. 4 zgasł zupełnie, przestał być widoczny.
Następna miała być Kalisto trzecia tego rana od Jowisza. Miała chować się w cień o godzinie 5.50. Czekam, czekam, 5 minut, 10 i nic.. okazała się niewypałem na razie. Za to tarcza Jowisza zaczęła pokazywać coraz więcej detalu. O 6.30 warunki zaczęły być bardzo dobre, często ostrzyło, w dwóch głównych pasach zaczęło się kotłować, zza prawej strony planety zaczęła pojawiać się Wielka Czerwona Plama, ładnie podkreślona na dole białą wstęgą. Pojawiło się kilka drobniejszych pasów. Na grubym pasie poniżej tego z plamą ,,pływały trzy żaglówki'' jak po wzburzonym morzu. Co jakiś czas zerkałem na Kalisto. Zaczynało być jasno, widniało. Równo o 6.50 ,z godzinnym opóźnieniem :wink:, Kalisto zaczęła niknąć, szybko po dwóch minutach przestała być widoczna. Widok był mniej spektakularny jak przy Ganimedesie, bo na jasnym niebie, ale zaliczony :) Obserwowałem do 7.00. pozostałe księżyce Io i Europa dalej były widoczne.
 
Posty: 136
Rejestracja: 01 Lip 2013, 18:34
Miejscowość: Dobroń

 

PostPaweł Baran | 15 Paź 2014, 21:41

Niebo w trzecim tygodniu października 2014 roku
Saturn zdąża do koniunkcji górnej ze Słońcem 18 listopada br. i zniknął już z wieczornego nieba, na którym wciąż można odnaleźć Marsa, wędrującego przez Wężownika w kierunku gwiazdozbioru Strzelca. W tym tygodniu Mars minie kilka gwiazd 3. i 4. wielkości z tej pierwszej konstelacji. Poza Saturnem pozostałe 3 planety olbrzymy, czyli Jowisz, Uran i Neptun, będą widoczne bardzo dobrze. Uran i Neptun wieczorem, ale jak się dobrze ściemni, natomiast Jowisz - po północy. Księżyc przejdzie w tym tygodniu przez ostatnią kwadrę (w środę 15 października) i podąży ku nowiu, mijając po drodze największą planetę Układu Słonecznego.

Na początku tygodnia Księżyc będzie wschodził około godziny 21:15, ale do niedzieli 19 października jego wschód przesunie się na grubo po północy. Przez ten czas Księżyc odwiedzi konstelacje Bliźniąt, Raka, Lwa i Sekstantu, będąc w poniedziałek 13 października w fazie 76% i stopniowo ją zmniejszając do 20% w niedzielę 19 października. Zatem pod koniec tego i w przyszłym tygodniu Księżyc nie będzie przeszkadzał swoim blaskiem w obserwacjach.

Pierwszej nocy tego tygodnia naturalny satelita Ziemi przebywał na tle gwiazdozbioru Byka i można go było dostrzec około 9° na wschód od Aldebrana i jednocześnie ponad 11° na południowy zachód od El Nath, czyli dwóch najjaśniejszych gwiazd tej konstelacji, świecących z jasnościami obserwowanymi odpowiednio +0,8 i +1,6 magnitudo. Tej samej nocy niecałe 7° na wschód od Księżyca znajdowała się gwiazda ζ Tauri, czyli południowy róg Byka. O wschodzie Słońca odległość między tymi ciałami niebiańskimi była o stopień mniejsza.

Następnej nocy Księżyc odwiedzi gwiazdozbiór Oriona, zmniejszy przy tym fazę do 66%, jednak najjaśniejszymi gwiazdami w jego okolicy będą te należące do sąsiedniej konstelacji Bliźniąt. O godzinie podanej na mapce Księżyc będzie zajmował pozycję 5 oraz 6 stopni na południowy zachód od gwiazd odpowiednio Tejat Prior (η Gem) i Tejat Posterior (μ Gem). Jednocześnie Księżyc będzie się znajdował około 7,5 stopnia na zachód od gwiazdy Alhena, czyli trzeciej co do jasności gwiazdy konstelacji Bliźniąt.

Kolejne dwie doby naturalny satelita Ziemi spędzi właśnie w Bliźniętach. W środę 15 października jego faza będzie wynosiła około 56% (ostatnia kwadra będzie miała miejsce tej doby, ale dopiero o godzinie 21:12), natomiast Księżyc będzie zajmował pozycję prawie 5° na wschód od Alheny. W czwartek 16 października faza Srebrnego Globu zmniejszy się do 47%, a przesunie się on na linię łączącą Polluksa z Bliźniąt z Procjonem w Małym Psie. Około godziny 4 rano Księżyc będzie się znajdował na wysokości ponad 40° nad południowo-wschodnim widnokręgiem, około 10° od Procjona i 13° od Polluksa.

Na piątek 17 października Księżyc ma zaplanowane odwiedziny gwiazdozbioru Raka. Tej nocy jego tarcza będzie miała fazę 38% i nad ranem będzie się znajdowała prawie 7°, prawie dokładnie na południe od znanej gromady otwartej gwiazd M44. Jednocześnie Księżyc będzie niecałe 4° od drugiej, trochę słabszej i trochę mniej znanej gromady otwartej gwiazd M67, do której będzie się zbliżał. Do wschodu Słońca odległość między tymi ostatnimi ciałami niebiańskimi zmniejszy się do 2,5 stopnia. A ponieważ faza Księżyca nie będzie już bardzo duża, obecność Srebrnego Globu będzie można wykorzystać do odszukania obu gromad gwiazd.

Dwie ostatnie noce również będą atrakcyjne dla obserwatorów wędrówki Księżyca po niebie. Najpierw, w sobotę 18 października Księżyc odwiedzi Jowisza, natomiast dobę później Srebrny Glob w niedużej odległości minie Regulusa, czyli najjaśniejszą gwiazdę Lwa. W sobotę rano faza naturalnego satelity Ziemi będzie wynosiła 28%, a jego tarczę będzie można dostrzec około 6° na południowy wschód od największej planety Układu Słonecznego. W niedzielę faza Księżyca jeszcze zmaleje do 20% i w podobnej odległości minie on Regulusa.

Jowisz obecnie przebywa w połowie drogi między Regulusem a gromadą gwiazd M44, od których dzieli go po mniej więcej 11°. W tym tygodniu Jowisz świeci z jasnością -2 magnitudo, a jego tarcza ma średnicę 35". W układzie księżyców galileuszowych planety będzie można dostrzec następujące zjawiska: 13 października, godz. 6:44 - wejście cienia Europy na tarczę Jowisza,
15 października, godz. 1:50 - wejście Europy w cień Jowisza (początek zaćmienia),
15 października, godz. 7:02 - wyjście Europy zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
16 października, godz. 4:08 - wejście Kalisto na tarczę Jowisza,
16 października, godz. 6:48 - wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia),
17 października, godz. 0:56 - od wschodu Jowisza Europa na tarczy planety (blisko zachodniego brzegu),
17 października, godz. 1:18 - zejście Europy z tarczy Jowisza,
17 października, godz. 4:08 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
17 października, godz. 5:20 - wejście Io na tarczę Jowisza,
17 października, godz. 6:28 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
18 października, godz. 0:53 - od wschodu Jowisza cień Ganimedesa na tarczy planety (blisko jej środka),
18 października, godz. 1:16 - wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia),
18 października, godz. 3:14 - zejście cienia Ganimedesa z tarczy Jowisza,
18 października, godz. 4:18 - wejście Ganimedesa na tarczę Jowisza,
18 października, godz. 4:48 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
19 października, godz. 0:50 - od wschodu Jowisza Io (blisko środka) i jej cień (tuż przy zachodniej krawędzi) na tarczy planety,
19 października, godz. 0:56 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
19 października, godz. 2:06 - zejście Io z tarczy Jowisza.
Dodał: Ariel Majcher
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Księżyca i Jowisza w trzecim tygodniu października 2014 roku.png
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 15 Paź 2014, 21:43

Na wczesnowieczornym niebie pozostał tylko Mars. Godzinę po zmierzchu (na tę porę wykonana jest mapka) Czerwona Planeta znajduje się na wysokości około 8° nad południowo-zachodnim widnokręgiem i wieczorem można go odnaleźć na niebie, natomiast przebywający ponad 30° na zachód od Marsa Saturn w tym samym momencie znajduje się na wysokości mniejszej niż 1° i z jego odszukaniem na pewno będą kłopoty. Jak już pisałem we wstępie na kolejne obserwacje Saturna trzeba będzie poczekać do pierwszej połowy grudnia, gdy pojawi się on na niebie porannym, wciąż w gwiazdozbiorze Wagi, ale niedaleko charakterystycznego łuku gwiazd w północno-zachodniej części Skorpiona.

Czerwona Planeta świeci obecnie z jasnością +0,9 wielkości gwiazdowej i w najbliższych dniach minie ona kilka dość jasnych gwiazd z konstelacji Wężownika. Na mapce podpisałem tylko jedną, najjaśniejszą z nich, θ Ophiuchi, która świeci z jasnością obserwowaną +3,3 wielkości gwiazdowej. Mars minie ją we wtorek 14 października w odległości około 20 minut kątowych, czyli 2/3 średnicy tarczy Księżyca. Wcześniej, bo w poniedziałek 13 października Czerwona Planeta w podobnej odległości minie gwiazdę ο Oph, której jasność obserwowana to +5,1 magnitudo (na mapce jest ona tuż nad Marsem dla tej daty). W dalszej części tygodnia w czwartek 16 października Mars w odległości niecałych 40' minie gwiazdę 44 Oph (jasność +4,1 mag, na mapce bliższa do θ Oph gwiazd między nią a ekliptyką), zaś dobę później, w piątek 17 października Mars minie w odległości ok. 50' świecącą z jasnością obserwowaną +4,8 mag gwiazdę 51 Oph (na mapce dalsza z gwiazd między θ Oph a ekliptyką).
Dodał: Ariel Majcher
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Marsa w trzecim tygodniu października 2014 roku.png
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 15 Paź 2014, 21:44

Na wczesnowieczornym niebie pozostał tylko Mars. Godzinę po zmierzchu (na tę porę wykonana jest mapka) Czerwona Planeta znajduje się na wysokości około 8° nad południowo-zachodnim widnokręgiem i wieczorem można go odnaleźć na niebie, natomiast przebywający ponad 30° na zachód od Marsa Saturn w tym samym momencie znajduje się na wysokości mniejszej niż 1° i z jego odszukaniem na pewno będą kłopoty. Jak już pisałem we wstępie na kolejne obserwacje Saturna trzeba będzie poczekać do pierwszej połowy grudnia, gdy pojawi się on na niebie porannym, wciąż w gwiazdozbiorze Wagi, ale niedaleko charakterystycznego łuku gwiazd w północno-zachodniej części Skorpiona.

Czerwona Planeta świeci obecnie z jasnością +0,9 wielkości gwiazdowej i w najbliższych dniach minie ona kilka dość jasnych gwiazd z konstelacji Wężownika. Na mapce podpisałem tylko jedną, najjaśniejszą z nich, θ Ophiuchi, która świeci z jasnością obserwowaną +3,3 wielkości gwiazdowej. Mars minie ją we wtorek 14 października w odległości około 20 minut kątowych, czyli 2/3 średnicy tarczy Księżyca. Wcześniej, bo w poniedziałek 13 października Czerwona Planeta w podobnej odległości minie gwiazdę ο Oph, której jasność obserwowana to +5,1 magnitudo (na mapce jest ona tuż nad Marsem dla tej daty). W dalszej części tygodnia w czwartek 16 października Mars w odległości niecałych 40' minie gwiazdę 44 Oph (jasność +4,1 mag, na mapce bliższa do θ Oph gwiazd między nią a ekliptyką), zaś dobę później, w piątek 17 października Mars minie w odległości ok. 50' świecącą z jasnością obserwowaną +4,8 mag gwiazdę 51 Oph (na mapce dalsza z gwiazd między θ Oph a ekliptyką).
Po zapadnięciu ciemności, a przed wschodem Księżyca, czyli po godzinie 19:30, a przed godziną 21:15 na początku tygodnia i przed godziną 2:00 pod koniec tygodnia, jest dobry czas na odszukanie dwóch ostatnich planet Układu Słonecznego. Obie planety poruszają się ruchem wstecznym, czyli ze wschodu na zachód i wciąż utrzymują duże, jak na nie jasności, odpowiednio: Neptun +7,8 magnitudo, zaś Uran - +5,7 magnitudo. Neptun oddalił się od gwiazdy σ Aquarii na odległość ponad 44 minut kątowych i jeszcze się trochę od niej oddali, ale za mniej więcej miesiąc zmieni swój ruch z wstecznego na prosty i zacznie się do niej zbliżać. Natomiast Uran psuje układ trójkąta równoramiennego z gwiazdami δ i ε Piscium, przesuwając się coraz bardziej pod pierwszą z wymienionych gwiazd. W tym tygodniu odległość między Uranem a gwiazdą δ Psc zmniejszy się do niecałych 3°, natomiast w tym samym czasie odległość między nim a gwiazdą ε Psc urośnie do prawie 4°.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Urana i Neptuna w trzecim tygodniu października 2014 roku.png
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

Użytkownicy przeglądający to forum: Brak zarejestrowanych użytkowników oraz 14 gości

AstroChat

Wejdź na chat