Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny

Wiadomości, wydarzenia, kalendaria​, literatura, samouczki, Radio...

PostPaweł Baran | 21 Paź 2014, 07:53

Niebo w czwartym tygodniu października 2014 roku
Księżyc, po minięciu Jowisza podąża ku nowiu, przez który przejdzie w czwartek 23 października, przy okazji rzucając na powierzchnię Ziemi swój półcień. Niestety ponownie nie będzie można tego przejścia obserwować z Europy. Pod koniec tygodnia Srebrny Glob przejdzie na wieczorne niebo, a na niebie porannym pojawi się planeta Merkury. Wieczorem można próbować odnaleźć Marsa, zaś jak się dobrze ściemni - dwie ostatnie planety-olbrzymy, czyli Urana i Neptuna. Również po zapadnięciu ciemności, ale nad ranem, widoczne są meteory z corocznego roju Orionidów. W nocy z soboty 25 października na niedzielę 26 października będzie miała miejsce zmiana czasu z letniego na zimowy, czyli cofnięcie wskazówek zegarów z godziny 3:00 na 2:00.

Przed wschodem Słońca ekliptyka tworzy bardzo duży kąt z widnokręgiem i dzięki temu planeta Jowisz na 45 minut przed świtem znajduje się już na wysokości prawie 50°, a naturalnego satelitę Ziemi można obserwować do środy 22 października, czyli do niecałych dwóch dni przed nowiem. Również dzięki dużemu nachyleniu ekliptyki do wschodniego porannego horyzontu pod koniec tygodnia na wschodnim niebie będzie można próbować dostrzec Merkurego. Niestety ta planeta pojawi się na nim kilka dni po tym, jak zniknie z niego Księżyc.

Największa planeta Układu Słonecznego pojawia się nad horyzontem około godziny 0:30 (po zmianie czasu 23:30), jest zatem dostępna obserwacjom już ponad 6 godzin, a warunki obserwacyjne są bardzo dobre, w związku z dużą wysokością nad horyzontem, na jaką wznosi się planeta. W tym tygodniu jasność Jowisza wynosi -2 magnitudo, a jego tarcza ma średnicę 36". Jowisz przebywa prawie w połowie drogi między Regulusem z Lwa i gromadą otwartą gwiazd M44. Od Regulusa Jowisza dzieli niecałe 11°, zaś od M44 - prawie 12°.

W układzie księżyców galileuszowych planety będzie można dostrzec następujące zjawiska:

22 października, godz. 4:24 - wejście Europy w cień Jowisza (początek zaćmienia),
24 października, godz. 0:30 - od wschodu Jowisza cień Europy na tarczy planety (blisko środka tarczy),
24 października, godz. 0:48 - wejście Kalisto w cień Jowisza (początek zaćmienia),
24 października, godz. 1:06 - wejście Europy na tarczę Jowisza,
24 października, godz. 1:34 - zejście cienia Europy z tarczy Jowisza,
24 października, godz. 4:00 - zejście Europy z tarczy Jowisza,
24 października, godz. 5:38 - wyjście Kalisto z cienia Jowisza (koniec zaćmienia),
24 października, godz. 6:02 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
24 października, godz. 7:16 - wejście Io na tarczę Jowisza,
25 października, godz. 3:10 - wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia),
25 października, godz. 3:32 - wejście cienia Ganimedesa na tarczę Jowisza,
25 października, godz. 6:44 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
25 października, godz. 7:14 - zejście cienia Ganimedesa z tarczy Jowisza,
26 października, godz. 0:30 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
26 października, godz. 1:46 (czas letni) - wejście Io na tarczę Jowisza,
26 października, godz. 1:50 (czas zimowy) - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
26 października, godz. 3:02 - zejście Io z tarczy Jowisza,
27 października, godz. 0:12 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia).
W poniedziałek 20 października Księżyc miał fazę 13% i na 45 minut przed wschodem Słońca (na tę porę wykonane są mapki animacji) znajdował się na wysokości mniej więcej 25° nad południowo-wschodnim widnokręgiem. 15° na prawo i w górę od Księżyca (na godzinie 1) świecił Regulus, czyli najjaśniejsza gwiazda Lwa, świecąca z jasnością obserwowaną +1,3 wielkości gwiazdowej. 11° dalej prawie w tym samym kierunku znajdowała się planeta Jowisz. Natomiast 17° na lewo i w górę (na godzinie 9:30) od Księżyca świeciła trzecia co do jasności gwiazda Lwa (jasność obserwowana +2,1 magnitudo), czyli Denebola, najbardziej na wschód wysunięta gwiazda z głównej figury tego gwiazdozbioru, będąca w szpicu "żelazka". Dobę później o tej samej porze faza Księżyca zmniejszy się do 7%, a będzie się on znajdował na wysokości około 17° nad horyzontem ESE, mniej więcej 16° na południe od Deneboli, choć w sąsiednim gwiazdozbiorze Panny.


Dodał: Ariel Majcher
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Animacja pokazuje położenie Księżyca, Jowisza i Merkurego w czwartym tygodniu października 2014 roku.gif
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 21 Paź 2014, 07:57

W środę 22 października Księżyc na dobre wejdzie już do Panny (w tym gwiazdozbiorze wciąż jest Słońce i pozostanie w nim do końca października). 45 minut przed świtem faza Srebrnego Globu będzie wynosiła zaledwie 3% i będzie się on znajdował na wysokości mniejszej niż 10°. W tym momencie do nowiu Księżyca pozostanie około 40 godzin. Nieco ponad 4° na północ od Księżyca znajdowała się będzie Porrima, czyli jedna z jaśniejszych gwiazd Panny. Jednak najprawdopodobniej będzie ona ginąć w zorzy porannej, ponieważ jej jasność to tylko +3,4 magnitudo. Ze względu na małą fazę i niskie położenie nad widnokręgiem Księżyc nie będzie łatwym celem i przy jego szukaniu na pewno warto będzie posiłkować się lornetką.

W tym samym czasie nad horyzontem będzie przebywał Merkury, który jednak na animacji nie zdołał jeszcze wyłonić się spoza horyzontu. Pierwsza planeta od Słońca tego ranka będzie znajdowała się mniej więcej 8,5 stopnia na wschód (na godzinie 7:30) od Księżyca, na wysokości niecałych 2° nad wschodnim horyzontem. Ale jasność Merkurego w tym momencie będzie wynosiła zaledwie +2,1 wielkości gwiazdowej, zatem nie będzie on łatwym celem do obserwacji, a silne turbulencje atmosfery dodatkowo utrudnią obserwacje planety, która będzie wtedy miała tarczę o średnicy ponad 9" i fazie 10%.

Dopiero w weekend pierwsza planeta od Słońca zacznie być jako tako widoczna. W sobotę 25 października na 45 minut przed świtem będzie się ona znajdowała na wysokości prawie 6° nad wschodnim horyzontem. Do tego czasu jasność planety wzrośnie do +0,8 wielkości gwiazdowej, jednocześnie zmniejszy się jej tarcza, do 8,5 sekundy kątowej i urośnie faza, do 22%. Dobę później jasność Merkurego będzie już wynosiła +0,5 magnitudo, jego tarcza wciąż będzie miała średnicę powyżej 8", ale faza zwiększy się do 27%. Merkury będzie również o stopień wyżej nad horyzontem.

Wracając do Księżyca, w czwartek 23 października o godzinie 23:57 polskiego czasu przejdzie on przez nów. Zahaczy przy tym o półcień Ziemi, co na powierzchni naszej planety będzie można obserwować, jako częściowe zaćmienie Słońca. Niestety, podobnie, jak całkowite zaćmienie Księżyca sprzed dwóch tygodni, nie będzie można go obserwować z Europy. Tym razem szczęście będą mieli mieszkańcy Kanady, Stanów Zjednoczonych i Meksyku oraz Kamczatki i Czukotki w Rosji. Maksymalna faza zaćmienia, około 81%, będzie widoczna przy zachodzie Słońca, w pobliżu arktycznej Wyspy Księcia Walii.
Mapka pokazuje położenie radiantu Orionidów w czwartym tygodniu października 2014 roku
Dodał: Ariel Majcher
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie radiantu Orionidów w czwartym tygodniu października 2014 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 21 Paź 2014, 08:00

W drugiej połowie nocy, ale jeszcze zanim zacznie robić się widno, można obserwować meteory z corocznego roju Orionidów. Meteory z tego roju promieniują przez cały październik i na początku listopada, ale maksimum swojej aktywności mają zawsze około 21 października. Radiant roju znajduje się w pobliżu granicy Oriona z Bliźniętami i Bykiem i wschodzi około godziny 21:30, górując około godziny 5:00 na wysokości ponad 50° nad widnokręgiem. Są to szybkie meteory, gdyż ich prędkość zderzenia z atmosferą ziemi wynosi 66 km/s, czyli podobnie do słynnych Perseidów i też mogą za sobą zostawiać smugi. Aktywność roju zmienia się od mniej więcej 14 do 30 meteorów na godzinę, choć zdarzają się lata, że Orionidów jest nawet 70 na godzinę. Niestety według prognoz w tym roku można spodziewać się mniej niż 20 meteorów na godzinę. Warunki obserwacyjne Orionidów są w tym roku bardzo dobre, we wtorek 21 października Księżyc będzie miał malejącą fazę zaledwie 7% i nie będzie przeszkadzał w obserwacjach roju.
Na wieczornym niebie na podobnej wysokości, co Merkury, tylko nad południowo-zachodnim widnokręgiem można odnaleźć Marsa. Czerwona Planeta około godzinę po zmierzchu znajduje się na wysokości ponad 8° nad widnokręgiem, gdzie świeci z jasnością około +0,9 magnitudo. Jej tarcza jest już malutka, ma średnicę mniejszą, niż 6", co w połączeniu z niskim położeniem planety nad widnokręgiem powoduje, że nie jest ona atrakcyjnym celem dla obserwatorów z terenów środkowej i północnej Europy. Mieszkańcy tych obszarów mogą w zasadzie tylko naocznie stwierdzić, że planeta jest tam, gdzie powinna być. Im bardziej na północ, tym jest to trudniejsze. W niedzielę Mars przejdzie około 1° na południe od gwiazd 5. wielkości 4 i 7 Sagittarii.

W niedzielę 26 października do Marsa dołączy Księżyc w fazie 8%. Naturalny satelita Ziemi o godzinie podanej na mapce będzie się znajdował na wysokości niecałych 5°, niewiele mniej, niż 25° na zachód od Marsa (na godzinie 4). W przyszłym tygodniu Księżyc minie Marsa i zacznie dominować na wieczornym niebie.
Dodał: Ariel Majcher
Mapka pokazuje położenie Urana i Neptuna w czwartym tygodniu października 2014 roku
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Urana i Neptuna w czwartym tygodniu października 2014 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 21 Paź 2014, 08:02

Około godziny 19:30 (po zmianie czasu 18:30) panuje już noc astronomiczna, zatem są bardzo dobre warunki do obserwacji dwóch ostatnich planet Układu Słonecznego, czyli Urana i Neptuna. Neptun góruje około godziny 21:00 (20:00), będąc wtedy niecałe 30° nad południowym horyzontem. Ostatnia planeta Układu Słonecznego świeci obecnie z jasnością +7,8 wielkości gwiazdowej i oddaliła się od świecącej z jasnością +4,8 wielkości gwiazdowej gwiazdy σ Aquarii na odległość na 48 minut kątowych.

Druga i jaśniejsza z planet, Uran, góruje około godziny 23:30 (22:30), na wysokości mniej więcej 43°. Jasność Urana to obecnie +5,7 wielkości gwiazdowej, a planeta znajduje się niecałe 3°, prawie dokładnie na południe od gwiazdy 4. wielkości δ Psc. Niecały 1° nad północny zachód od Urana (na godzinie 2) znajduje się gwiazda 96 Psc, która ma prawie taką samą jasność, jak Uran i można go z nią pomylić. Aby nie mieć wątpliwości, który obiekt należy do Układu Słonecznego, warto pamiętać, że Uran tworzy trójkąt prawie prostokątny z gwiazdami δ i ε Psc, z kątem prostym przy δ Psc, natomiast 96 Psc tworzy ze wspomnianymi gwiazdami zdecydowanie trójkąt rozwartokątny, ze znacznie krótszym bokiem łączącym ją z gwiazdą δ Psc i znacznie dłuższym drugim bokiem, łączącym ją z gwiazdą ε Psc.
Dodał: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7507
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 28 Paź 2014, 08:42

Niebo w ostatnim tygodniu października 2014 roku
Mapka pokazuje położenie Księżyca i Marsa w ostatnim tygodniu października 2014 roku.
W ostatnich dniach października i na początku listopada Księżyc na dobre rozgości się na wieczornym niebie. Na początku tygodnia Srebrny Glob minie Marsa, a pod jego koniec minie Neptuna i będzie widoczny przez prawie 8 godzin po zachodzie Słońca. Z pozostałych planet przez większą część nocy można obserwować Urana, natomiast nad ranem - Jowisza i Merkurego. Ta ostatnia planeta w sobotę 1 listopada znajdzie się w maksymalnej elongacji zachodniej, niecałe 19° od Słońca i w następnym tygodniu zacznie się do niego zbliżać. Zatem najbliższe 2 tygodnie będą bardzo dobrą okazją do dostrzeżenia Merkurego, tylko trzeba odpowiednio wcześnie zwlec się z łóżka.

Przez najbliższe kilka dni Księżyc odwiedzi gwiazdozbiory Wężownika, Strzelca, Koziorożca i Wodnika. Wieczorem, w poniedziałek 27 października Srebrny Glob będzie się znajdował w pierwszym z wymienionych gwiazdozbiorów. Około półtorej godziny po zmierzchu (na tę porę wykonana jest mapka) jego faza będzie wynosiła 15% i będzie on zajmował pozycję na wysokości 6° nad południowo-zachodnim widnokręgiem. Bardzo ładnie powinno być widoczne tzw. światło popielate Księżyca, czyli nocna część naturalnego satelity Ziemi, która jest oświetlona światłem słonecznym, odbitym od naszej planety.

Niecałe 4° na północ od Księżyca świecić będzie gwiazda Sabik, zaś 12° na lewo od niego znajdował się będzie Mars. Jeszcze bliżej Marsa Księżyc przejdzie dobę później, gdy o tej samej porze będzie on się znajdował 6° na Czerwoną Planetą. Do tego czasu faza Srebrnego Globu urośnie do 24%.

Sam Mars przez cały czas oddala się od Ziemi, ale nie robi tego już tak szybko, jak późną wiosną i latem. Dlatego jego jasność i rozmiary kątowe zmniejszają się bardzo powoli. Na początku listopada Czerwona Planeta będzie świecić blaskiem +0,9 wielkości gwiazdowej, a jej tarcza będzie miała średnicę 5,5 sekundy kątowej, przy fazie 90%. Zatem, przy wciąż niesprzyjającej obserwatorom na północnej półkuli Ziemi deklinacji Marsa nie jest on atrakcyjnym celem dla posiadaczy teleskopów dla mieszkańców obszarów położonych bliżej bieguna północnego, niż równika.

Ciekawostka związana z Marsem w tym tygodniu jest taka, że na jego początku minie on w małej odległości znane mgławice i gromady otwarte gwiazd z konstelacji Strzelca: M20, M8 oraz NGC 6530 i 6531. Na mapce nie są one podpisane, ale M20 jest na niej widoczna jako mgiełka tuż nad Marsem z dnia 27 października. Najbliżej tych wszystkich obiektów Czerwona Planeta będzie właśnie w dzisiejszy poniedziałek. Około godziny 18:00 Mars będzie oddalony od Mgławicy M8 i gromady otwartej gwiazd NGC 6530 o niewiele ponad pół stopnia, natomiast od Mgławicy M20 i gromady otwartej gwiazd NGC 6531 - odpowiednio o 2° i 2,5 stopnia. Wszystkie te obiekty będą się znajdowały tego dnia prawie dokładnie na północ od Marsa. We wtorek 28 października blisko nich będzie również Księżyc, który od NGC 6531 i M20 będzie oddalony odpowiednio o 4° i niecałe 5°, zaś od M8 i NGC 6530 - o niewiele ponad 5,5 stopnia.

Pod koniec tygodnia Mars zbliży się także do dwóch innych M-ek: M28 i M22. Oba obiekty to są gromady kuliste, zatem powinny dać się odnaleźć przez lornetki. W niedzielę 28 listopada Mars będzie się znajdował niecałe 0,5 stopnia na zachód od M28 i jednocześnie ponad 3° na zachód od M22. Tę ostatnią gromadę Mars minie w czwartek 6 listopada w odległości około 45 minut kątowych na południe od niej.

W czwartek 30 października wieczorem Księżyc będzie miał fazę 45% (I kwadra będzie miała miejsce w piątek 31 października o godzinie 3:48, czyli gdy Księżyc będzie pod widnokręgiem). O godzinie podanej na mapce naturalny satelita Ziemi będzie górował na wysokości około 22°. Niecałe 3° na wschód od niego będzie się znajdowała gwiazda Dabih (β Cap), natomiast stopień dalej - gwiazda Algiedi, czyli α Cap. Do zachodu Księżyca (po godzinie 22:00) odległość między nim a β Cap zmniejszy się do mniej więcej 50', do α Cap - do 2,5 stopnia.

Dalszą wędrówkę Księżyca opiszę pod następną mapką.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: redir.cgiMapka pokazuje położenie Księżyca i Marsa w ostatnim tygodniu października 2014 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 28 Paź 2014, 08:45

Mapka pokazuje położenie Urana, Neptuna i Księżyca w ostatnim tygodniu października 2014 roku
Dodał: Ariel Majcher
Źródło: StarryNight
Weekend Księżyc zarezerwował sobie na spotkanie z Neptunem. Faza naturalnego satelity Ziemi będzie już dość duża, w sobotę 1 listopada - 69%, dobę później - 79%. To niestety oznacza, że Neptun, którego jasność obserwowana to obecnie +7,9 magnitudo, będzie ginął w jego blasku. W sobotę 1 listopada Księżyc będzie oddalony od Neptuna o prawie 5,5 stopnia, dobę później - prawie dokładnie 2 razy dalej. Sam Neptun porusza się wciąż ruchem wstecznym, choć przygotowuje się już do zmiany ruch na prosty, co nastąpi za nieco ponad 2 tygodnie i wciąż oddala się od pary gwiazd σ i 58 Aquarii. Pod koniec tygodnia odległość między tymi ciałami niebiańskimi wynosiła będzie prawie 56 minut kątowych.

Przedostatnia z planet, czyli Uran, w niedzielę 2 listopada będzie oddalony od Księżyca o mniej więcej 28° i naturalny satelita Ziemi będzie potrzebował kolejnych dwóch dni, żeby ją dogonić. Siódma planeta Układu Słonecznego również porusza się ruchem wstecznym i w tym oraz następnym tygodniu będzie tworzyć trójkąt prawie prostokątny z gwiazdami δ i ε Ryb, z kątem prostym przy pierwszej z wymienionych gwiazd. Uran znajduje się około 3° prawie dokładnie na południe od gwiazdy δ Psc, zatem oba te ciała niebiańskie mieszczą się w jednym polu widzenia lornetki. Znacznie bliżej, bo 45' od Urana, znajduje się obecnie gwiazda 96 Psc, której jasność obserwowana jest prawie taka sama, jak jasność Urana, po +5,7 magnitudo. Dlatego trzeba uważać, aby nie pomylić planety i gwiazdy ze sobą.
Animacja pokazuje położenie Merkurego i Jowisza w ostatnim tygodniu października 2014 roku.
Dodał: Ariel Majcher
Źródło: StarryNight
Animację wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Animacja pokazuje położenie Merkurego i Jowisza w ostatnim tygodniu października 2014 roku.gif
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 28 Paź 2014, 08:46

W drugiej połowie nocy i przed świtem dostępne obserwacjom są dwie kolejne planety Układu Słonecznego. Pierwsza nad horyzontem pojawia się największa ze wszystkich planet, czyli Jowisz, która wschodzi niewiele po godzinie 23:00 i o wschodzie Słońca góruje na wysokości ponad 50° nad widnokręgiem. Drugą z widocznych rano planet jest pierwsza planeta od Słońca, czyli Merkury, która pojawia się nad widnokręgiem przed godziną 5 rano i o świcie znajduje się na wysokości około 15° nad horyzontem południowo-wschodnim. Godzinę wcześniej Jowisz zajmuje pozycję już około 50° nad horyzontem, zaś Merkury - niecałe 6° nad horyzontem. W tym tygodniu planety będą oddalone od siebie o prawie 60°.

Jowisz porusza się ruchem prostym, czyli z zachodu na wschód i powoli zbliża się do Ziemi, stopniowo zwiększając swoje rozmiary kątowe i jasność. W tym tygodniu Jowisz zbliży się do Regulusa na mniej więcej 9,5 stopnia i jednocześnie oddali się od gromady otwartej gwiazd M44 na ponad 13°. Na początku listopada Jowisz będzie świecił z jasnością -2,1 magnitudo, a jego tarcza będzie miała średnicę kątową 37".

W układzie księżyców galileuszowych będzie można dostrzec następujące zjawiska:

29 października, godz. 1:16 - wyjście Ganimedesa zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
29 października, godz. 5:58 - wejście Europy w cień Jowisza (początek zaćmienia),
31 października, godz. 0:12 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
31 października, godz. 2:46 - wejście Europy na tarczę Jowisza,
31 października, godz. 3:08 - zejście cienia Europy z tarczy Jowisza,
31 października, godz. 5:40 - zejście Europy z tarczy Jowisza,
1 listopada, godz. 4:04 - wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia),
1 listopada, godz. 6:30 - wejście cienia Ganimedesa na tarczę Jowisza,
1 listopada, godz. 23:05 - od wschodu Jowisza Kalisto na tarczy planety (bliżej wschodniej krawędzi tarczy),
2 listopada, godz. 0:38 - wyjście Europy zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
2 listopada, godz. 1:24 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
2 listopada, godz. 2:40 - wejście Io na tarczę Jowisza,
2 listopada, godz. 2:50 - zejście Kalisto z tarczy Jowisza,
2 listopada, godz. 3:44 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
2 listopada, godz. 4:58 - zejście Io z tarczy Jowisza,
3 listopada, godz. 2:08 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia).



Najciekawiej zapowiada się poranek w niedzielę 2 listopada, gdy około godziny 2:40 przez chwilę na tarczy Jowisza będą się znajdowały 2 księżyce galileuszowe (po przeciwnych stronach tarczy) i cień jednego z nich (prawie w środku tarczy). Osoby nie posiadające teleskopu z dużym powiększeniem będą mogły zaobserwować, jak najpierw będąca na wschód od Jowisza Io zlewa się ze swoją planetą macierzystą, a kwadrans później - jak Kalisto odrywa się od Jowisza na zachód od jego tarczy.

Czas przejść do Merkurego, który w sobotę 1 listopada osiągnie maksymalne oddalenie kątowe od Słońca, niecałe 19°. Kilka dni przed i po tej dacie będzie optymalnych do obserwacji pierwszej planety Układu Słonecznego. Od poniedziałku 27 października do niedzieli 2 listopada na godzinę przed świtem będzie zajmował pozycję od 5 do 7 stopni nad horyzontem ESE, zwiększając w tym czasie jasność z +0,2 do -0,6 magnitudo oraz fazę z 32 do 60% i jednocześnie zmniejszając swoją tarczę z 8 do niecałych 7 sekund kątowych. Osoby posiadające teleskopy o średnicy przynajmniej 8-10 cm i powiększeniu ponad 100x mogą próbować dostrzec fazę tarczy Merkurego, która będzie szybko rosła.

W czwartek 30 października Merkury minie gwiazdę θ Vir w odległości niecałych 14 minut kątowych. Ale owa gwiazda świeci z jasnością obserwowaną +4,4 magnitudo, więc na jasnym tle nieba nie będzie ona łatwa do dostrzeżenia. Natomiast w niedzielę 2 listopada Merkury zbliży się do dużo jaśniejszej i w związku z tym dużo łatwiejszej do odszukania Spiki, czyli najjaśniejszej gwiazdy Panny, na odległość 5°. Spika będzie względem Merkurego na godzinie 5. Na początku przyszłego tygodnia odległość między tymi ciałami niebiańskimi zmniejszy się o kolejne 45 minut kątowych.
Dodał: Ariel Majcher
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 03 Lis 2014, 08:59

Niebo w pierwszym tygodniu listopada 2014 roku
W czwartek 6 listopada Księżyc przejdzie przez pełnię, zatem pierwszego i ostatniego dnia tygodnia faza Srebrnego Globu będzie bardzo podobna, tylko jego ciemny brzeg będzie po drugiej stronie. Na początku tygodnia Księżyc minie planetę Uran i zakryje gwiazdę o Piscium, natomiast po pełni Księżyc minie Aldebarana i gwiazdę ζ Tauri. Na porannym niebie wciąż widoczny jest Merkury, a kilkadziesiąt stopni nad nim - Jowisz. Wieczorem można obserwować Marsa, mijającego gwiazdę Kaus Borealis ze Strzelca.

Pierwszy tydzień listopada będzie zdominowany przez bardzo jasno świecący Księżyc, który w tym czasie odwiedzi gwiazdozbiory Ryb, Barana i Byka, a w czwartek 6 listopada, o godzinie 23:23 przejdzie przez pełnię. W związku z bliską pełnią naturalny satelita Ziemi będzie przebywał na niebie praktycznie przez całą noc.

We wtorek 4 listopada Srebrny Glob minie Urana. Jednak inaczej, niż miesiąc temu tarcza Księżyca będzie miała fazę 94%, czyli na jej zanurzenie się w cieniu Ziemi w tym dniu liczyć nie można. O godzinie podanej we wstawce Księżyc przejdzie prawie dokładnie w połowie drogi między Uranem, a gwiazdą 96 Piscium. Środek Księżyca będzie oddalony od obu ciał niebiańskich o około 24 minuty kątowe, a jego brzeg o mniej niż 7'. Zarówno Uran, jak i 96 Psc świecą z jasnością +5,7 magnitudo, zatem przy tak silnym blasku naturalnego satelity Ziemi będą one trudne do dostrzeżenia.

Dobę później faza Księżyca będzie jeszcze większa, będzie to 98%. Księżyc przesunie się na wschodnią granicę konstelacji Ryb i tej nocy zakryje on gwiazdę o Piscium, której jasność obserwowana to +4,3 wielkości gwiazdowej. Zakrycie będzie widoczne w prawie całej Europie i Rosji oraz w północnej Afryce. W Polsce gwiazda będzie zakrywana mniej więcej od godziny 18:07 w części południowej, do 17:15 w części północnej. Odkrycie nastąpi niewiele ponad godzinę później. Niestety faza bliska pełni oznacza, że nie będzie to zjawisko łatwe do obserwacji, ponieważ i zakrycie, i odkrycie nastąpi przy jasnym brzegu.

Tej i następnej nocy naturalny satelita Ziemi będzie się znajdował dość blisko jasnych gwiazd Barana. W środę 5 listopada o godzinie podanej na mapce gwiazda Hamal będzie oddalona od Księżyca o ponad 15°, gwiazda Sheratan - o 12°, zaś gwiazda Mesarthim - o półtora stopnia mniej. W czwartek 6 listopada Księżyc przesunie się o kilkanaście stopni na północny wschód, zwiększając przy tym fazę do 100%. Wszystkie 3 najjaśniejsze gwiazdy Barana tej nocy będą się znajdowały około 13° nad Księżycem.

Piątek, sobotę i niedzielę Księżyc spędzi w gwiazdozbiorze Byka i jego faza zacznie już spadać. W nocy 7 listopada faza naturalnego satelity Ziemi zmniejszy się do 99%, a będzie on się znajdował w zachodniej części Byka, około 9° na południe od Plejad. W sobotę 8 listopada faza księżycowej tarczy zmniejszy się do 96%. Tej nocy będzie on przebywał w środkowej części Byka, nieco na północ od Aldebarana. O godzinie podanej na mapce środek Księżyca będzie oddalony od najjaśniejszej gwiazdy Byka o niecałe 50 minut kątowych. Ostatniej nocy tego tygodnia Srebrny Glob będzie miał fazę 90% i będzie wędrował mniej niż 4° na południe od gwiazdy ζ Tauri, czyli południowego rogu Byka. W czasie górowania Księżyca, w poniedziałek 10 listopada mniej więcej o godzinie 2:00, odległość między tymi ciałami niebiańskimi zmniejszy się do trochę ponad 3°.
Animację wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Animacja pokazuje położenie Księżyca i Urana w pierwszym tygodniu listopada 2014 roku.gif
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 03 Lis 2014, 09:02

W czwartek 6 listopada Księżyc przejdzie przez pełnię, zatem pierwszego i ostatniego dnia tygodnia faza Srebrnego Globu będzie bardzo podobna, tylko jego ciemny brzeg będzie po drugiej stronie. Na początku tygodnia Księżyc minie planetę Uran i zakryje gwiazdę o Piscium, natomiast po pełni Księżyc minie Aldebarana i gwiazdę ζ Tauri. Na porannym niebie wciąż widoczny jest Merkury, a kilkadziesiąt stopni nad nim - Jowisz. Wieczorem można obserwować Marsa, mijającego gwiazdę Kaus Borealis ze Strzelca.

Pierwszy tydzień listopada będzie zdominowany przez bardzo jasno świecący Księżyc, który w tym czasie odwiedzi gwiazdozbiory Ryb, Barana i Byka, a w czwartek 6 listopada, o godzinie 23:23 przejdzie przez pełnię. W związku z bliską pełnią naturalny satelita Ziemi będzie przebywał na niebie praktycznie przez całą noc.

We wtorek 4 listopada Srebrny Glob minie Urana. Jednak inaczej, niż miesiąc temu tarcza Księżyca będzie miała fazę 94%, czyli na jej zanurzenie się w cieniu Ziemi w tym dniu liczyć nie można. O godzinie podanej we wstawce Księżyc przejdzie prawie dokładnie w połowie drogi między Uranem, a gwiazdą 96 Piscium. Środek Księżyca będzie oddalony od obu ciał niebiańskich o około 24 minuty kątowe, a jego brzeg o mniej niż 7'. Zarówno Uran, jak i 96 Psc świecą z jasnością +5,7 magnitudo, zatem przy tak silnym blasku naturalnego satelity Ziemi będą one trudne do dostrzeżenia.

Dobę później faza Księżyca będzie jeszcze większa, będzie to 98%. Księżyc przesunie się na wschodnią granicę konstelacji Ryb i tej nocy zakryje on gwiazdę o Piscium, której jasność obserwowana to +4,3 wielkości gwiazdowej. Zakrycie będzie widoczne w prawie całej Europie i Rosji oraz w północnej Afryce. W Polsce gwiazda będzie zakrywana mniej więcej od godziny 18:07 w części południowej, do 17:15 w części północnej. Odkrycie nastąpi niewiele ponad godzinę później. Niestety faza bliska pełni oznacza, że nie będzie to zjawisko łatwe do obserwacji, ponieważ i zakrycie, i odkrycie nastąpi przy jasnym brzegu.

Tej i następnej nocy naturalny satelita Ziemi będzie się znajdował dość blisko jasnych gwiazd Barana. W środę 5 listopada o godzinie podanej na mapce gwiazda Hamal będzie oddalona od Księżyca o ponad 15°, gwiazda Sheratan - o 12°, zaś gwiazda Mesarthim - o półtora stopnia mniej. W czwartek 6 listopada Księżyc przesunie się o kilkanaście stopni na północny wschód, zwiększając przy tym fazę do 100%. Wszystkie 3 najjaśniejsze gwiazdy Barana tej nocy będą się znajdowały około 13° nad Księżycem.

Piątek, sobotę i niedzielę Księżyc spędzi w gwiazdozbiorze Byka i jego faza zacznie już spadać. W nocy 7 listopada faza naturalnego satelity Ziemi zmniejszy się do 99%, a będzie on się znajdował w zachodniej części Byka, około 9° na południe od Plejad. W sobotę 8 listopada faza księżycowej tarczy zmniejszy się do 96%. Tej nocy będzie on przebywał w środkowej części Byka, nieco na północ od Aldebarana. O godzinie podanej na mapce środek Księżyca będzie oddalony od najjaśniejszej gwiazdy Byka o niecałe 50 minut kątowych. Ostatniej nocy tego tygodnia Srebrny Glob będzie miał fazę 90% i będzie wędrował mniej niż 4° na południe od gwiazdy ζ Tauri, czyli południowego rogu Byka. W czasie górowania Księżyca, w poniedziałek 10 listopada mniej więcej o godzinie 2:00, odległość między tymi ciałami niebiańskimi zmniejszy się do trochę ponad 3°.
Mapka pokazuje położenie Marsa w pierwszym tygodniu listopada 2014 roku
Dodał: Ariel Majcher
Źródło: StarryNight
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Marsa w pierwszym tygodniu listopada 2014 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 03 Lis 2014, 09:04

Wieczorem, jeszcze zanim Księżyc wzniesie się wysoko nad horyzont, można obserwować Marsa, który jednak wciąż wędruje nisko nad horyzontem. W momencie zachodu Słońca, około godziny 16:00 Mars jest bliski górowania (góruje 45 minut wcześniej) i przebywa mniej więcej 13° nad południowym widnokręgiem. Natomiast o godzinie podanej na mapce przesunie się on wyraźnie na zachód, jednocześnie zmniejszając wysokość nad widnokręgiem do 8°. W tym tygodniu parametry fizyczne marsjańskiej tarczy zmienią się bardzo niewiele, jej jasność to nadal +0,9 magnitudo, jej średnica kątowa jest mniejsza, niż 6", a jej faza, to 91%.

W poniedziałek i wtorek Czerwona Planeta będzie mijała gwiazdę Kaus Borealis, czyli λ Strzelca, której jasność obserwowana, to +2,8 wielkości gwiazdowej. W tych dniach Mars będzie oddalony od niej o niecałe 45 minut kątowych. Następnie Mars podąży dalej na wschód, zbliżając się do gwiazdy Nunki. W przyszłym tygodniu odległość między tymi ciałami niebiańskimi zmniejszy się do 2°, ale w niedzielę 9 listopada będzie to niecałe 3°.
Animacja pokazuje położenie Merkurego i Jowisza w pierwszym tygodniu listopada 2014 roku (kliknij w miniaturkę, aby powiększyć).

Animację wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Dodał: Ariel Majcher
Źródło: StarryNight
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Animacja pokazuje położenie Merkurego i Jowisza w pierwszym tygodniu listopada 2014 roku.gif
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 03 Lis 2014, 09:05

Nad ranem, po drugiej stronie nieba wędrują planety Jowisz i Merkury. Pierwsza z planet przebywa na tle gwiazdozbioru Lwa i pojawia się nad horyzontem już przed godziną 23:00, a najwyżej nad widnokręgiem znajduje się po godzinie 6:00. Natomiast druga z nich wstaje około godziny 5:30 i około godziny 6:00 wznosi się na wysokość mniej więcej 8°, ale zacznie się ona zbliżać do Słońca i w ciągu tygodnia jej wysokość nad horyzontem zmniejszy się o 2°.

Jowisz wciąż porusza się ruchem prostym i pod koniec tego tygodnia zbliży się do Regulusa w Lwie na odległość niecałych 9°. Jasność Jowisza wynosi już -2,1 wielkości gwiazdowej, a jego tarcza ma średnicę 37". Natomiast Merkury minie Spikę w Pannie, przechodząc na początku tygodnia w odległości nieco ponad 4° od niej. W przypadku tej planety jej jasność w trakcie tygodnia wzrośnie z -0,6 do -0,8 magnitudo, jej średnica kątowa spadnie poniżej 6", a faza urośnie z 64 do 81%.

W układzie księżyców galileuszowych Jowisza będzie można dostrzec następujące zjawiska:

3 listopada, godz. 2:08 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
3 listopada, godz. 22:58 - od wschodu Jowisza Io na tarczy planety (blisko zachodniej krawędzi tarczy),
3 listopada, godz. 23:26 - zejście Io z tarczy Jowisza,
5 listopada, godz. 0:14 - wyjście Ganimedesa z cienia Jowisza (koniec zacmienia),
5 listopada, godz. 1:40 - Ganimedes chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
5 listopada, godz. 5:20 - wyjście Europy zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
7 listopada, godz. 2:46 - wejście cienia Europy na tarczę Jowisza,
7 listopada, godz. 5:24 - wejście Europy na tarczę Jowisza,
7 listopada, godz. 5:44 - zejście cienia Europy z tarczy Jowisza,
8 listopada, godz. 5:56 - wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia),
9 listopada, godz. 3:14 - wyjście Europy zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
9 listopada, godz. 3:16 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
9 listopada, godz. 4:34 - wejście Io na tarczę Jowisza,
9 listopada, godz. 5:36 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
9 listopada, godz. 6:52 - zejście Io z tarczy Jowisza,
10 listopada, godz. 0:26 - wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia),
10 listopada, godz. 4:02 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
10 listopada, godz. 5:54 - Kalisto chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia).



Dodał: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7515
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 11 Lis 2014, 13:07

Niebo w drugim tygodniu listopada 2014 roku
W najbliższych dniach wciąż głównym aktorem nocnego nieba będzie Księżyc, który przejdzie przez ostatnią kwadrę i zakryje dwie dość jasne gwiazdy, a pod koniec tygodnia minie Jowisza. W drugiej części nocy można obserwować meteory z corocznego roju Leonidów, których maksimum aktywności przypada zawsze około 17 listopada, czyli na początku przyszłego tygodnia. Księżyc będzie miał wtedy już małą fazę i nie będzie bardzo przeszkadzał w obserwacjach tego roju. Nad samym ranem można jeszcze obserwować Merkurego. Wieczorem, tuż po zmierzchu można obserwować planetę Mars, a przez większą część nocy - dwa gazowe olbrzymy, Urana i Neptuna.

Początek tygodnia nadal będzie rozświetlony przez silny blask Srebrnego Globu. W poniedziałek 10 listopada faza jego tarczy wynosiła jeszcze prawie 90%, a tam, gdzie nie było chmur można było dostrzec, że nieco ponad 3° na północny wschód od niej znajdowała się gwiazda ζ Tauri, czyli południowy róg Byka, świecący z jasnością obserwowaną +3 magnitudo.

Przez dwa następne poranki Księżyc będzie przebywał na tle gwiazdozbioru Bliźniąt. We wtorek 11 listopada jego faza zmniejszy się już do 82%, a o godzinie podanej na mapce będzie się on znajdował niewiele ponad 1° na północ od gwiazdy Alhena, czyli trzeciej co do jasności gwiazdy tej konstelacji. Dobę później Księżyc przesunie się kilkanaście stopni na południowy wschód, zmniejszając przy tym fazę do 74%.

Tej nocy dojdzie do najciekawszego zjawiska związanego z Księżycem w tym tygodniu, czyli zakrycia przez naturalnego satelitę Ziemi gwiazdy λ Geminorum, której jasność obserwowana to +3,6 magnitudo. Do zakrycia dojdzie jeszcze we wtorek 11 listopada wieczorem, około godziny 20:35, czyli niewiele po pojawieniu się Księżyca nad horyzontem. λ Gem w Polsce nie będzie zakrywana centralnie, tylko bliżej północnego brzegu księżycowej tarczy, zatem do odkrycia dojdzie około pół godziny później. Odkrycie będzie łatwiejsze do obserwacji, ponieważ zajdzie przy ciemnym brzegu Srebrnego Globu i nieco wyżej nad widnokręgiem. Zakrycie będzie widoczne nie tylko w Polsce, ale również w południowo-wschodniej Europie oraz centralnej i południowo-zachodniej Azji i w Egipcie.

W czwartek 13 listopada Księżyc będzie przebywał na tle gwiazdozbioru Raka. W nocy ze środy na czwartek tarcza Księżyca zmniejszy się do 65%. Księżyc pojawi się nad horyzontem w środę 12 listopada około godziny 21:00 i przez całą noc będzie można obserwować, jak wędruje on niecałe 8° na południe od znanej gromady gwiazd M44. Następnej nocy, Księżyc wzejdzie jeszcze w czwartek 13 listopada Księżyc, około godziny 22:00. W tym momencie dla obserwatorów w większej części Polsce za nim będzie się znajdowała gwiazda Acubens, czyli gwiazda z konstelacji Raka, oznaczana na mapach nieba grecką literą α, której jasność obserwowana wynosi +4,3 wielkości gwiazdowej. Tylko mieszkańcy Suwalszczyzny będą mieli więcej szczęścia i zakrycie gwiazdy Acubens zacznie się tuż po wschodzie obu ciał niebiańskich. Natomiast odkrycie - również przy ciemnym brzegu - nastąpi około godziny 22:15 naszego czasu.

Podobnie, jak zakrycie gwiazdy λ Gem, zakrycie gwiazdy Acubens będzie widoczne z południowo-wschodniej Europy oraz centralnej i południowo-zachodniej Azji. W istocie, porównując obie mapki ze sobą widać, że obszary, z których będzie można obserwować zakrycia tych gwiazd przez Księżyc są prawie identyczne. W obu przypadkach Polska znajdzie się blisko zachodniej granicy widoczności zakrycia, a północne krańce naszego kraju znajdą się dodatkowo blisko północnej granicy zjawiska, czyli blisko zakrycia brzegowego.

Tej i następnej nocy, czyli w nocy z czwartku 13 na piątek 14 listopada oraz w nocy z piątku 14 na sobotę 15 listopada Księżyc dodatkowo będzie się znajdował blisko Jowisza. W czwartek rano Księżyc będzie miał fazę 56% i o godzinie podanej na mapce będzie się znajdował niecałe 9° na prawo od naturalnego satelity Ziemi. Natomiast w poranek piątkowy Srebrny Glob zmniejszy swoją fazę do 46% (ostatnia kwadra przypada w piątek 14 listopada, o godzinie 16:16 naszego czasu). Około godziny 2:00 Księżyc będzie się znajdował około 7° pod Jowiszem i jednocześnie niecałe 6° na prawo od Regulusa, czyli najjaśniejszej gwiazdy Lwa. Cały tydzień Księżyc zakończy w gwiazdozbiorze Sekstantu, w fazie 37%, nieco ponad 10° pod Regulusem.

Sam Jowisz jest widoczny coraz lepiej, w tym tygodniu wschodzi już przed godziną 22:00 i góruje około godziny 5:30, półtora godziny przed wschodem Słońca. Jasność największej planety Układu Słonecznego wynosi obecnie -2,1 wielkości gwiazdowej, a jego tarcza urosła już do 38", dzięki czemu coraz łatwiejsze staje się obserwowanie szczegółów tarczy planety, czy wędrówki po niej cieni księżyców galileuszowych Jowisza. A w tym tygodniu z terenu Polski będzie można zaobserwować następujące zjawiska:
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 11 Lis 2014, 13:10

10 listopada, godz. 0:26 - wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia),
10 listopada, godz. 4:02 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
10 listopada, godz. 5:54 - Kalisto chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
10 listopada, godz. 22:35 - od wschodu Jowisza cień Io na tarczy planety (na wschód od środka tarczy),
10 listopada, godz. 23:02 - wejście Io na tarczę Jowisza,
11 listopada, godz. 0:04 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
11 listopada, godz. 1:20 - zejście Io z tarczy Jowisza,
11 listopada, godz. 22:32 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
12 listopada, godz. 0:30 - wejście Ganimedesa w cień Jowisza (początek zaćmienia),
12 listopada, godz. 4:12 - wyjście Ganimedesa z cienia Jowisza (koniec zacmienia),
12 listopada, godz. 5:42 - Ganimedes chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
14 listopada, godz. 5:22 - wejście cienia Europy na tarczę Jowisza,
15 listopada, godz. 22:17 - od wschodu Jowisza Ganimedes na tarczy planety (blisko zachodniej krawędzi tarczy),
15 listopada, godz. 23:14 - zejście Ganimedesa z tarczy Jowisza,
16 listopada, godz. 0:22 - wejście Europy w cień Jowisza (początek zaćmienia),
16 listopada, godz. 5:10 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
16 listopada, godz. 5:46 - wyjście Europy zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
16 listopada, godz. 6:28 - wejście Io na tarczę Jowisza,
17 listopada, godz. 2:18 - wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia),
17 listopada, godz. 5:56 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia).



W drugiej połowie nocy promieniują meteory ze znanego corocznego roju Leonidów. Maksimum aktywności przypada około 17 listopada. W tym roku będzie to 17 listopada około godziny 23 naszego czasu, czyli w nocy z poniedziałku na wtorek. Tej nocy Księżyc będzie się znajdował niecałe 40° od radiantu roju, ale jego faza będzie wynosiła tylko 19%, zatem nie będzie on bardzo jasno świecił. Zresztą radiant Leonidów wzejdzie tej nocy około godziny 22:00, a Księżyc pojawi się nad widnokręgiem ponad 4 godziny później.

W najlepszych latach obserwuje się prawdziwe deszcze meteorów, liczące nawet kilkanaście tysięcy zjawisk na godzinę. Niestety w tym roku raczej nie można liczyć na taką aktywność roju. Według prognoz można liczyć na mniej więcej 20 meteorów na godzinę. Jednak i tak warto zapolować na nie, ponieważ są to bardzo szybkie meteory, ich prędkość zderzenia z naszą atmosferą, to 65 km/s i często w wyniku takiego zderzenia powstają bolidy, a za nimi przez długi czas pozostaje smuga.
Po obserwacjach Księżyca, Jowisza i Leonidów można poczekać na wschód Merkurego, który na początku tygodnia ma miejsce o godzinie 5:15, zaś pod koniec - pół godziny później. Pierwsza planeta od Słońca przez najbliższe kilka tygodni będzie się do niego zbliżać (koniunkcja górna, oznaczona na rysunku literą „G”), będzie miała miejsce 8 grudnia) i tak samo, jak w przypadku Wenus faza planety będzie rosła, a jego średnica kątowa - malała. Merkurego od Wenus odróżnia to, że jego jasność przez cały czas będzie rosła, choć bardzo niewiele.

Na początku tygodnia na 45 minut przed świtem Merkury będzie się znajdował na wysokości niecałych 7° nad punktem SSE horyzontu, gdzie będzie świecił z jasnością -0,8 magnitudo. Tego dnia tarcza planety będzie miała średnicę niecałych 6" i fazę 83%. Niecałe 9° na zachód od Merkurego (na godzinie 2) będzie się znajdowała znacznie słabsza od niego Spika, czyli najjaśniejsza gwiazda Panny. Ostatniego ranka tego tygodnia, czyli w niedzielę 16 listopada o tej samej porze Merkury będzie się znajdował na wysokości zaledwie 3° nad widnokręgiem, jego jasność i średnica kątowa będzie prawie taka sama, jak na początku tygodnia, natomiast faza merkuriańskiej tarczy urośnie do 92%. Do tego czasu Merkury oddali się od Spiki na ponad 17°.
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 11 Lis 2014, 13:16

Po obserwacjach Księżyca, Jowisza i Leonidów można poczekać na wschód Merkurego, który na początku tygodnia ma miejsce o godzinie 5:15, zaś pod koniec - pół godziny później. Pierwsza planeta od Słońca przez najbliższe kilka tygodni będzie się do niego zbliżać (koniunkcja górna, oznaczona na rysunku literą „G”), będzie miała miejsce 8 grudnia) i tak samo, jak w przypadku Wenus faza planety będzie rosła, a jego średnica kątowa - malała. Merkurego od Wenus odróżnia to, że jego jasność przez cały czas będzie rosła, choć bardzo niewiele.

Na początku tygodnia na 45 minut przed świtem Merkury będzie się znajdował na wysokości niecałych 7° nad punktem SSE horyzontu, gdzie będzie świecił z jasnością -0,8 magnitudo. Tego dnia tarcza planety będzie miała średnicę niecałych 6" i fazę 83%. Niecałe 9° na zachód od Merkurego (na godzinie 2) będzie się znajdowała znacznie słabsza od niego Spika, czyli najjaśniejsza gwiazda Panny. Ostatniego ranka tego tygodnia, czyli w niedzielę 16 listopada o tej samej porze Merkury będzie się znajdował na wysokości zaledwie 3° nad widnokręgiem, jego jasność i średnica kątowa będzie prawie taka sama, jak na początku tygodnia, natomiast faza merkuriańskiej tarczy urośnie do 92%. Do tego czasu Merkury oddali się od Spiki na ponad 17°.
Wieczorem, po południowo-zachodniej stronie nieba, można obserwować kolejne 3 planety Układu Słonecznego: Marsa, Neptuna i Urana. Najłatwiejsza do odnalezienia będzie pierwsza z wymienionych planet, mimo że świeci bardzo nisko nad widnokręgiem. Jednak jest zdecydowanie jaśniejsza od pozostałych dwóch planet, łatwo widoczna gołym okiem i dzięki temu z jej odnalezieniem nie powinno być kłopotu, jeśli tylko znajdzie się miejsce z odpowiednio odsłoniętym horyzontem.

W następnych tygodniach widoczność Marsa na wysokich północnych szerokościach geograficznych będzie się stopniowo poprawiać, mimo tego, że Czerwona Planeta cały czas zbliża się na niebie do Słońca. A wszystko dzięki temu, że nachylenie ekliptyki do wieczornego horyzontu staje się coraz korzystniejsze i Mars stopniowo będzie widoczny coraz wyżej. Obecnie planeta zachodzi już 3 godziny po Słońcu, a o godzinie podanej na mapce, czyli na godzinę przed zachodem, znajduje się na wysokości ponad 10° nad widnokręgiem. Niestety Mars znajduje się coraz dalej od Ziemi, zatem średnica kątowa jego tarczy i jej jasność będzie stopniowo maleć. Obecnie Czerwona Planeta świeci z jasnością +1 magnitudo, a jej tarcza ma średnicę nieco ponad 5", czyli taką samą, jak Merkury. Taka sama jest również faza marsjańskiej tarczy, która wynosi 91%.

Mars wciąż wędruje przez gwiazdozbiór Strzelca. W tym tygodniu przejdzie on w niedużej odległości od Nunki, czyli jednej z jaśniejszych gwiazd w tej konstelacji, świecącej blaskiem +2 wielkości gwiazdowe. W środę 12 listopada odległość między tymi ciałami niebiańskimi spadnie poniżej 2°.
Urana i Neptuna można zacząć poszukiwać po zapadnięciu ciemności, czyli około godziny 17:30, gdy zapada noc astronomiczna. Bardziej na zachód przebywa Neptun, a w związku z tym ta planeta wcześniej wschodzi, wcześniej góruje i wcześniej zachodzi. Ósma planeta Układu Słonecznego góruje około godziny 18:30, a znika za widnokręgiem 5 godzin później. W niedzielę 16 listopada Neptun zmieni kierunek ruchu z wstecznego na prosty, co oznacza, że obecnie prawie nie porusza się on względem okolicznych gwiazd, a w kolejnych tygodniach zacznie szybko oddalać się od naszej planety. Obecnie Neptun znajduje się niecały stopień na zachód od gwiazdy σ Aquarii i świeci z jasnością +7,9 wielkości gwiazdowej, stąd do jego dostrzeżenia potrzebna jest przynajmniej większa lornetka.

Uran, drugi z widocznych wieczorem gazowych olbrzymów, góruje prawie 2,5 godziny po Neptunie, ale zachodzi prawie 4 godziny po nim, ponieważ znajduje się około 15° na północ od Neptuna. Na razie Uran porusza się ruchem wstecznym, do zmiany jego ruchu dojdzie dopiero na początku przyszłego roku. Siódma planeta Układu Słonecznego świeci z jasnością +5,7 wielkości gwiazdowej i przebywa obecnie 3° na południe od gwiazd δ Piscium, której jasność obserwowana to +4,4 wielkości gwiazdowej i jednocześnie 48 minut kątowych na południe od świecącej z taką samą jasnością jak Uran gwiazdą 96 Piscium. Na początku Uran będzie tworzył trójkąt prostokątny z gwiazdami δ i ε Psc, z kątem prostym przy pierwszej z wymienionych gwiazd, ale w następnych tygodniach trójkąt ten będzie coraz bardziej rozwarty.
Dodał: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7517
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 18 Lis 2014, 19:54

Niebo w trzecim tygodniu listopada 2014 roku
W piątek 21 listopada Słońce osiągnie deklinację -20° i tym samym zacznie się dwumiesięczny okres najkrótszych dni i najdłuższych nocy na półkuli północnej, z kulminacją w dniu przesilenia zimowego 22 grudnia. W tym czasie Słońce zmieni swoją deklinację jedynie o 3,5 stopnia. Najbliższe noce będą prawie bezksiężycowe: Srebrny Glob zacznie tydzień w fazie wąskiego sierpa, aby w sobotę 22 listopada przejść przez nów, a dzień wcześniej minąć Merkurego. Na porannym niebie widoczny będzie także Jowisz, ale tę planetę można obserwować już dwie godziny przed północą. Zaś na niebie wieczornym poprawiają się warunki obserwacyjne Marsa i coraz krócej widoczne są planety Uran z Neptunem.

Ponowną deklinację -20° nasza Gwiazda Dzienna osiągnie 21 stycznia przyszłego roku, gdy już będzie w drodze na północ i dzień się będzie wydłużał. W piątek 21 listopada w centralnej Polsce Słońce wzejdzie o godzinie 7:11, zajdzie o godzinie 15:45, zatem dzień będzie trwał 8 godzin i 34 minuty. Do przesilenia zimowego dzień skróci się jeszcze o prawie godzinę: 22 grudnia wschód Słońca nastąpi o 7:47, a zachód - o 15:34, czyli dzień będzie trwał 7 godzin i 43 minuty.

Oczywiście im bardziej na północ, tym ta różnica jest większa, a im bardziej na południe - mniejsza. W trzeciej dekadzie grudnia różnica długości dnia między przylądkiem Rozewie, a miejscowością Wołosate w Bieszczadach będzie wynosiła około 60 minut.

Natomiast w najbliższych dniach najwięcej będzie się działo na porannym niebie: w pierwszej części tygodnia będą na nim gościć Księżyc z Merkurym oraz meteory z corocznego roju Leonidów, a przez cały tydzień będzie na nim planeta Jowisz. Największa planeta Układu Słonecznego pojawia się obecnie nad widnokręgiem mniej więcej o godzinie 22 i w momencie pokazanym na mapkach animacji jest ona bliska górowania, przebywając na wysokości ponad 50° nad południowym horyzontem.

Naturalny satelita Ziemi powoli zbliża się do nowiu, który będzie miał miejsce w sobotę 22 listopada o godzinie 13:32 naszego czasu i jest teraz w fazie cienkiego sierpa, który z każdym kolejnym dniem będzie się robił coraz węższy. Każdego kolejnego poranka Księżyc będzie wschodził coraz później i o tej samej porze będzie znajdował się coraz niżej nad widnokręgiem, świecąc coraz słabiej i coraz mniej przeszkadzając w obserwacjach innych ciał niebieskich, zwłaszcza mgławicowych.

W poniedziałkowy poranek 17 listopada Księżyc miał fazę 26% i przebywał na granicy gwiazdozbiorów Lwa i Panny. 45 minut przed świtem (na tę porę wykonane są mapki animacji) znajdował się on na wysokości około 36° nad horyzontem SSE. 15° na północ od niego znajdowała się wtedy druga co do jasności gwiazda konstelacji Lwa, czyli Denebola, znajdująca się na wschodnim krańcu głównej figury tego gwiazdozbioru, zaś 2 razy dalej w kierunku północno-zachodnim znajdował się Jowisz. Nieco bliżej w tym samym kierunku, co Jowisz, bo tylko w odległości 23° świecił Regulus, czyli najjaśniejsza gwiazda Lwa.

Odległość między Ziemią a Jowiszem powoli się zmniejsza. Na razie tempo zbliżania się nie jest duże, ponieważ Jowisz wciąż porusza się ruchem prostym, czyli z zachodu na wschód. Ale za około miesiąc zmieni on kierunek ruchu na wsteczny i wtedy jego jasność i rozmiary kątowe będą wyraźnie rosły z tygodnia na tydzień. Obecnie piąta planeta Układu Słonecznego świeci z jasnością -2,2 wielkości gwiazdowej i przebywa na tle gwiazdozbioru Lwa, około 8° na północny zachód od Regulusa, którego jasność obserwowana to +1,3 wielkości gwiazdowej, a więc świeci on ponad 20 razy słabiej. Już przez lornetki da się dostrzec pasy na jowiszowej tarczy, której średnica w najbliższych dniach to 38".

Również lornetka wystarczy do obserwacji ruchu księżyców galileuszowych wokół swojej planety macierzystej, jednak do podziwiania przejść ich oraz ich cieni na tle tarczy Jowisza potrzebny jest teleskop o średnicy przynajmniej zbliżającej się do 10 cm i powiększeniu przynajmniej duże kilkadziesiąt razy.W tym tygodniu z terenu Polski będzie można dostrzec następujące zjawiska:
17 listopada, godz. 2:18 - wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia),
17 listopada, godz. 5:56 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
17 listopada, godz. 22:13 - od wschodu Jowisza Europa na tarczy planety (na wschód od środka tarczy),
17 listopada, godz. 23:38 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
18 listopada, godz. 0:12 - zejście Europy z tarczy Jowisza,
18 listopada, godz. 0:56 - wejście Io na tarczę Jowisza,
18 listopada, godz. 1:58 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
18 listopada, godz. 3:12 - zejście Io z tarczy Jowisza,
18 listopada, godz. 4:16 - wejście cienia Kalisto na tarczę Jowisza,
19 listopada, godz. 0:24 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
19 listopada, godz. 4:28 - wejście Ganimedesa w cień Jowisza (początek zaćmienia),
22 listopada, godz. 21:55 - od wschodu Jowisza cień Ganimedesa na tarczy planety (blisko zachodniej krawędzi tarczy),
22 listopada, godz. 22:06 - zejście cienia Ganimedesa z tarczy Jowisza,
22 listopada, godz. 23:28 - wejście Ganimedesa na tarczę Jowisza,
23 listopada, godz. 2:56 - wejście Europy w cień Jowisza (początek zaćmienia),
23 listopada, godz. 3:08 - zejście Ganimedesa z tarczy Jowisza,
23 listopada, godz. 7:02 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
24 listopada, godz. 4:12 - wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia).
Dodał: Ariel Majcher
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 18 Lis 2014, 19:57

Trzy następne dni Srebrny Glob ma zarezerwowane na odwiedziny gwiazdozbioru Panny. We wtorek 18 listopada jego faza zmniejszy się do 18%, a 45 minut przed wschodem Słońca będzie on na wysokości około 30° nad południowo-wschodnim horyzontem. Tego ranka niecałe 7° na lewo od Księżyca znajdowała się będzie Porrima, czyli jedna z jaśniejszych gwiazd Panny, oznaczana na mapach nieba grecką literą γ. Dobę później faza naturalnego satelity Ziemi spadnie do 11%, a jego wysokość nad widnokręgiem o tej samej porze zmniejszy się do niewiele ponad 20°. Trochę ponad 6° na wschód od niego (na godzinie 7) znajdowała się będzie Spica, czyli najjaśniejsza gwiazda w całej Pannie. W czwartek 20 listopada tarcza Srebrnego Globu zmniejszy swoją fazę już do 7%, a jego wysokość nad widnokręgiem - do 15°. Tego ranka Spica będzie się znajdowała w odległości 7° na zachód od Księżyca, czyli na godzinie 2.

W czwartek 20 listopada Księżyc zbliży się już na niedużą odległość do Merkurego. Tego dnia odległość między tymi ciałami niebiańskimi będzie wynosiła około 17°. Jeszcze ciekawsze spotkanie czeka nas w piątek 21 listopada. Jednak będzie one trudne do zaobserwowania, ponieważ o godzinie podanej na mapce dla tego dnia Księżyc będzie się znajdował na wysokości nieco ponad 5° nad południowo-wschodnim horyzontem, a jego faza będzie wynosiła już tylko 2%. Zatem nie wystarczy tylko wcześnie wstać, trzeba też jeszcze dysponować odpowiednio odsłoniętą częścią tego widnokręgu. Zwłaszcza, że Merkury będzie jeszcze niżej - tylko 1° nad horyzontem (i około 5° od Księżyca, na godzinie 7). Jeśli jednak pogoda na to pozwoli to warto wybrać się na obserwację tego złączenia i próbę uwiecznienia go na fotografii. Dodatkowo na zdjęciu powinna zarejestrować się gwiazda Zuben Elgenubi, która będzie się wtedy znajdowała 2° pod Księżycem.

Sam Merkury w tym tygodniu będzie szybko zbliżał się do Słońca i w naszych szerokościach geograficznych będzie widoczny w pierwszej części tygodnia, bardzo nisko nad widnokręgiem. W poniedziałek 17 listopada na 45 minut przed świtem Merkury będzie zajmował pozycję nieco ponad 3° nad horyzontem ESE, natomiast w niedzielę 23 listopada o tej samej porze będzie się on znajdował jeszcze pod horyzontem i jego obserwacje nie będą już możliwe. Przez cały tydzień jasność pierwszej planety od Słońca będzie wynosiła -0,8 magnitudo, zaś jej średnica kątowa będzie równa około 5 sekund kątowych. Powoli będzie za to rosła faza od 93% w poniedziałek 17 listopada do 97% w niedzielę 23 listopada. Na początku tygodnia, zanim to jeszcze zrobi Księżyc, Merkury minie gwiazdę Zuben Elgenubi. We wtorek 18 listopada odległość między tymi ciałami niebiańskimi będzie wynosiła mniej więcej 76', dobę później - 58', zaś w czwartek 20 listopada - już prawie 140' (ponad 2°).

Na pewno nie ostatnim, ale jednak opiszę go na końcu, akcentem porannego nieba są meteory z roju Leonidów. Radiant roju znajduje się w zachodniej części gwiazdozbioru Lwa, wewnątrz charakterystycznego sierpa gwiazd, zaczynającego się od Regulusa. Leonidy promieniują do końca listopada, z maksimum aktywności co roku około 17 listopada. W tym roku prognozowana aktywność roju, to około 15 meteorów na godzinę, czyli mało w porównaniu do lat poprzednich, ale warto zapolować na nie, ponieważ często są one źródłem bolidów. W tym tygodniu Księżyc, mimo swojej obecności na porannym niebie, praktycznie nie będzie przeszkadzał w obserwacjach Leonidów, zwłaszcza, że radiant pokazuje się nad horyzontem około godziny 22, czyli kilka godzin przed pojawieniem się na nim Księżyca.
W porównaniu do nieba porannego niebo wieczorne jest mniej atrakcyjne, ale wciąż można obserwować na nim 3 planety Układu Słonecznego. Tak samo, jak przed tygodniem, najlepiej z nich widoczny jest Mars, którego można obserwować na coraz ciemniejszym niebie, ponieważ zwiększa się powoli kąt, który z wieczornym widnokręgiem tworzy ekliptyka. Godzinę po zmierzchu Mars znajduje się na wysokości ponad 10° nad horyzontem SSW, a o godzinie podanej na mapce - już na ciemnym niebie - na wysokości około 7%deg;. Mars zmniejsza powoli jasność i rozmiary kątowe. W najbliższych dniach będzie on świecił blaskiem +1 magnitudo, a jego tarcza będzie miała średnicę 5 sekund kątowych, czyli praktycznie tyle samo, co tarcza Merkurego. Podobna do Merkurego jest również faza Czerwonej Planety, która wynosi obecnie 92%.

Czerwona Planeta nadal wędruje przez gwiazdozbiór Strzelca, ale w tym tygodniu opuści już główną figurę tej konstelacji i podąży w kierunku sąsiedniej konstelacji Koziorożca. W poniedziałek 17 listopada Mars będzie znajdował się niecałe 3° na południe od gwiazdy π Sagittarii (zwanej również Albaldah), czyli najbardziej na wschód wysuniętej gwiazdy z charakterystycznego łuku gwiazd w północno-wschodniej części Strzelca. Jednocześnie Mars będzie oddalony o jakieś 4,5 stopnia na wschód od gwiazdy Nunki. Do niedzieli 23 listopada Mars oddali się od gwiazdy Nunki o kolejne 4,5 stopnia, zaś jego odległość do gwiazdy π Sgr urośnie do 5,5 stopnia.
Dodał: Ariel Majcher
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 18 Lis 2014, 19:58

Kolejne dwie planety Układu Słonecznego można obserwować, jak się już dobrze ściemni, ponieważ są to Uran i Neptun, czyli dwie najdalej od Słońca krążące planety, których obecna jasność obserwowana wynosi odpowiednio +5,7 i +7,9 magnitudo, zatem nie są one widoczne na tle zorzy wieczornej (chyba, że wykona się kilkusekundową ekspozycję). Neptun obecnie wykonuje zakręt na swoje drodze po niebie i w przyszłym tygodniu będzie już poruszał się ruchem prostym, a tym samym zacznie dość szybko oddalać się od naszej planety. W najbliższych dniach Neptun będzie stał prawie nieruchomo względem okolicznych gwiazd, mniej więcej 55 minut kątowych na zachód od świecącej z jasnością +4,8 wielkości gwiazdowej σ Aquarii.

Uran z kolei dalej porusza się ruchem wstecznym i zszedł z linii łączącej gwiazdę δ Piscium z gwiazdą 96 Piscium, ale wciąż można go odnaleźć nieco ponad 3° na południe od pierwszej z wymienionych gwiazd. Zaś sama gwiazda δ Psc znajduje się mniej więcej 11,5 stopnia na południowy wschód (mniej więcej na godzinie 8) od gwiazdy Algenib, leżącej w lewym dolnym rogu znanego Kwadratu Pegaza. Jednak w przypadku Urana i Neptuna różnica odległości 300 milionów km (mniej więcej średnica orbity ziemskiej) stanowi mały ułamek ich całkowitej odległości od Słońca, stąd zmiana odległości między nimi a Ziemią w ciągu roku nie ma dużego znaczenia i jasności oraz średnicę kątowe obu planet zmieniają się bardzo niewiele.
Dodał: Ariel Majcher
Uaktualnił: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7524
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 25 Lis 2014, 08:54

Niebo w czwartym tygodniu listopada 2014 roku
Mapka pokazuje położenie Księżyca, Marsa i Neptuna w ostatnim tygodniu listopada 2014 roku
W ostatnich dniach listopada na wieczorne niebo powróci Księżyc. Pod koniec tygodnia przejdzie on przez I kwadrę, a wcześniej minie przebywające na wieczornym niebie planety Mars i Neptun. O tej samej porze można obserwować również planetę Uran, którą Księżyc minie w przyszłym tygodniu. Przed godziną 22 na niebie pojawia się Jowisz i zostaje na nim aż do rana.

W zeszłą sobotę Księżyc przeszedł przez nów, a już w poniedziałek 24 listopada, będzie go można dostrzec na wieczornym niebie. Tego wieczora Srebrny Glob zajdzie prawie 2 godziny po Słońcu, zaś w momencie pokazanym na mapce jego tarcza będzie miała fazę 6% i będzie zajmowała pozycję niecałe 5° nad południowo-zachodnim widnikręgiem. Oczywiście Księżyc będzie widoczny również wcześniej. Jeśli tylko uda się znaleźć Księżyc, bardzo ładnie powinno być widoczne tzw. światło popielate. W momencie zachodu Słońca będzie on na wysokości ponad 12° nad horyzontem. Niecałe 10° na lewo od Księżyca będzie świeciła gwiazda Kaus Borealis, natomiast 6° dalej w prawie tym samym kierunku - gwiazda Nunki, obie z konstelacji Strzelca. Ponad 23° na wschód od Srebrnego Globu będzie się znajdowała planeta Mars.

Księżyc w Strzelcu spędzi jeszcze dwa kolejne dni. We wtorek 25 listopada jego faza zwiększy się do 12% i przed godziną 17 będzie on zajmował prawie takie samo położenie, jak dzień wcześniej w momencie zachodu Słońca. Tej doby niecałe 3° na południe od naturalnego satelity Ziemi świecić będzie charakterystyczny wianuszek gwiazd z północno-wschodniej części konstelacji Strzelca, natomiast podążając 5° dalej w tym samym kierunku natrafi się na gwiazdę Nunki, czyli drugą co do jasności gwiazdę w całym Strzelcu. Planeta Mars będzie się znajdowała nieco ponad 10° na lewo od Księżyca.

Największe zbliżenie Księżyca do Marsa będzie miało miejsce kolejnej doby, czyli w środę 26 listopada. Do tego dnia faza Srebrnego Globu urośnie do 20%, a przemieści się on na granicę gwiazdozbiorów Strzelca i Koziorożca. O godzinie podanej na mapce Księżyc będzie się znajdował prawie 7° nad Marsem i jednocześnie w podobnej odległości na zachód od dwóch jasnych gwiazd Koziorożca: świecącej bardziej na północ Algedi (α Cap) oraz położonej 2° na południe od niej Dabih (β Cap). Sam Mars osłabł już do jasności +1 magnitudo, czyli świeci prawie 10 razy słabiej, niż podczas opozycji w kwietniu br. Czerwona Planeta wciąż jest najjaśniejszym obiektem w swojej okolicy, ale już tak nie dominuje swoim blaskiem.

Drugą część tygodnia Księżyc spędzi w gwiazdozbiorach Koziorożca i Wodnika, a na jego koniec wejdzie do gwiazdozbioru Ryb. Ze względu na ukształtowanie granic dwóch pierwszych gwiazdozbiorów w czwartek 27 listopada Srebrny Glob będzie przebywał na tle gwiazdozbioru Wodnika, dzień później wejdzie on ponownie do gwiazdozbioru Koziorożca, a w sobotę 29 listopada - znowu zobaczymy go na tle gwiazdozbioru Wodnika. W czwartek faza księżycowej tarczy urośnie do 30%, a dwie najjaśniejsze gwiazdy Koziorożca będzie można dostrzec w podobnej odległości, co w środę, ale tym razem na prawo od Srebrnego Globu. W piątek 28 listopada faza Księżyca będzie wynosiła już ponad 40%, a o godzinie podanej na mapce nieco ponad 6° na południe od niego będzie się znajdowała druga para jasnych gwiazd Koziorożca (niestety nie podpisana na mapce), czyli Nashira i Deneb Algiedi (odpowiednio γ i δ Cap). Troszkę bliżej Księżyca będzie można dostrzec gwiazdę Sad al Suud, czyli β Wodnika. Natomiast niecałe 10° na lewo od naturalnego satelity Ziemi znajdzie się planeta Neptun.

Największe zbliżenie Księżyca z Neptunem będzie miało miejsce w sobotę 29 listopada, kwadrans po godzinie 7 naszego czasu i będzie to nieco ponad 4°. Natomiast wieczorem tego dnia Księżyc będzie miał już fazę 53% (I kwadra przypada około godziny 11 naszego czasu) i będzie oddalony od Neptuna o mniej więcej 6°. Sama planeta Neptun zmieniła już swój ruch z wstecznego na prosty i ponownie zbliża się do gwiazdy σ Aquarii. W niedzielę 30 listopada odległość między tymi ciałami niebiańskimi będzie wynosiła 53 minuty kątowe. Jasność Neptuna, to obecnie +7,9 wielkości gwiazdowej, natomiast σ Aqr świeci ponad 3 magnitudo jaśniej od niego.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Księżyca, Marsa i Neptuna w ostatnim tygodniu listopada 2014 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 25 Lis 2014, 08:58

Mapka pokazuje położenie Urana w ostatnim tygodniu listopada 2014 roku
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Dodał: Ariel Majcher
Ostatni dzień tego tygodnia Księżyc spędzi w gwiazdozbiorze Ryb, a jego faza zwiększy się do 64%. Zatem blask Srebrnego Globu będzie już wyraźnie przeszkadzać w obserwacjach innych ciał niebieskich. Niedzielny wieczór Księżyc spędzi pod charakterystycznym wielokątem niezbyt jasnych gwiazd z zachodniej części Ryb, około 5° na południe od jego środka i zarazem 3° od najbardziej na południe położonych jego gwiazd λ i κ Psc. Jednocześnie ponad 18° na wschód od Księżyca znajdowała się będzie planeta Uran, która w przeciwieństwie do Neptuna wciąż porusza się ruchem wstecznym, coraz bardziej rozwierając trójkąt złożony z niej oraz gwiazd δ i ε Psc. Urana nadal można znaleźć nieco ponad 3° prawie dokładnie na południe od pierwszej z wymienionych gwiazd, a jego obecna jasność to +5,7 magnitudo.
Mapka pokazuje położenie Jowisza w ostatnim tygodniu listopada 2014 roku
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher
Źródło: StarryNight
Coraz lepiej na naszym niebie widoczny jest Jowisz, który zbliża się do opozycji na początku lutego przyszłego roku. Obecnie największa planeta Układu Słonecznego porusza się ruchem prostym, ale już zwalnia i za kilkanaście dni zmieni go na ruch wsteczny. Zatem odległość między nim a Regulusem osiągnie minimum niecałe 7,5 stopnia i potem zacznie się zwiększać. Jednocześnie dość szybko zacznie rosnąć jasność i średnica kątowa tarczy planety. Obecnie Jowisz świeci z jasnością -2,2 wielkości gwiazdowej, a jego tarcza ma średnicę już 40". Jest zatem zauważalnie większa, niż kilka miesięcy temu.

W układzie księżyców galileuszowych Jowisza w sierpniu br. zaczął się okres ich wzajemnych zakryć i zaćmień (niestety przegapiłem jego początek). Seria tych zjawisk zaczęła się 1 września br. i skończy się 20 lipca przyszłego roku. Ważne daty związane z tymi zjawiskami, to:
• 5 lutego 2015 r. Słońce przejdzie przez płaszczyznę równika Jowisza (będzie tam równonoc),
• 8 listopada br oraz 10 kwietnia i 5 maja 2015 Ziemia przejdzie (lub przeszła) przez płaszczyznę równika Jowisza.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: redir.cgi.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 25 Lis 2014, 09:02

Dzięki temu osoby, które dysponują nawet takim sprzętem optycznym, jak lornetki będą mogły obserwować wzajemne zakrycia i zaćmienia księżyców galileuszowych przez siebie. Oczywiście im lepszy sprzęt, tym lepiej dane zjawisko będzie widoczne. W najmniejszych sprzętach będzie można je dostrzec jako zlanie się dwóch księżyców w jeden punkt, albo osłabnięcie blasku zaćmiewanego księżyca. Nawet w tym tygodniu dojdzie do kilku takich zjawisk, które będzie można obserwować w Polsce. Szczegóły na poniższej liście (więcej szczegółów można znaleźć na stronie francuskiego instytutu IMCEE):
• 24 listopada, godz. 4:12 - wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia),
• 24 listopada, godz. 21:45 - od wschodu Jowisza cień Europy na tarczy planety (przy wschodniej krawędzi tarczy),
• 24 listopada, godz. 23:50 - wejście Europy na tarczę Jowisza,
• 25 listopada, godz. 0:14 - zejście cienia Europy z tarczy Jowisza,
• 25 listopada, godz. 1:30 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 25 listopada, godz. 2:46 - zejście Europy z tarczy Jowisza,
• 25 listopada, godz. 2:48 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 25 listopada, godz. 3:09 - częściowe zaćmienie Kalisto przez Ganimedesa (początek),
• 25 listopada, godz. 3:50 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 25 listopada, godz. 4:38 - częściowe zaćmienie Kalisto przez Ganimedesa (koniec),
• 25 listopada, godz. 5:04 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 25 listopada, godz. 22:40 - wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia),
• 26 listopada, godz. 2:16 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
• 26 listopada, godz. 4:43 - minięcie się Europy i Kalisto w odległości 3,5",
• 26 listopada, godz. 21:37 - od wschodu Jowisza Io i jej cień na tarczy planety (Io blisko wschodniej krawędzi tarczy,jej cień - na zachód od środka tarczy),
• 26 listopada, godz. 22:18 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 26 listopada, godz. 22:32 - częściowe zaćmienie Kalisto przez Europę (początek),
• 26 listopada, godz. 23:07 - częściowe zaćmienie Kalisto przez Europę (koniec),
• 26 listopada, godz. 23:32 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 26 listopada, godz. 23:36 - Kalisto chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 27 listopada, godz. 4:28 - wyjście Kalisto zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
• 27 listopada, godz. 23:04 - przejście Europy na tle Kalisto (początek),
• 27 listopada, godz. 23:14 - przejście Europy na tle Kalisto (koniec),
• 28 listopada, godz. 5:25 - minięcie się Io i Europy w odległości 1",
• 29 listopada, godz. 22:22 - wejście cienia Ganimedesa na tarczę Jowisza,
• 30 listopada, godz. 2:04 - zejście cienia Ganimedesa z tarczy Jowisza,
• 30 listopada, godz. 3:18 - wejście Ganimedesa na tarczę Jowisza,
• 30 listopada, godz. 5:28 - wejście Europy w cień Jowisza (początek zaćmienia),
• 30 listopada, godz. 6:58 - zejście Ganimedesa z tarczy Jowisza,
• 30 listopada, godz. 7:29 - częściowe zakrycie zaćmionej Europy przez Ganimedesa (początek),
• 30 listopada, godz. 7:34 - częściowe zakrycie zaćmionej Europy przez Ganimedesa (koniec),
• 1 grudnia, godz. 6:06 - wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia).




Dodał: Ariel Majcher -
Uaktualnił: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7525
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 02 Gru 2014, 08:38

Niebo w pierwszym tygodniu grudnia 2014 roku
Mapka pokazuje położenie Księżyca i planety Uran w pierwszym tygodniu grudnia 2014 roku (kliknij w miniaturkę, aby powiększyć).
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Dodał: Ariel Majcher
Źródło: StarryNight
Zaczął się grudzień, a to oznacza, że już tylko przez 3 tygodnie dzień będzie się skracał, a potem, przez kolejne pół roku, będzie się wydłużał. Ale już od 13 grudnia zacznie przybywać dnia wieczorem. W pierwszym grudniowym tygodniu na niebie dominował będzie Księżyc, którego pełnia przypada w sobotę 6 grudnia. Zanim jednak do niej dojdzie Srebrny Glob w małej odległości minie planetę Uran i gwiazdę Aldebaran. Na wieczornym niebie Mars coraz bardziej zbliża się do Neptuna, a dwie godziny po zachodzie Czerwonej Planety pojawia się na nim Jowisz.

Ostatni miesiąc br. Księżyc zacznie w Rybach i do końca tygodnia odwiedzi jeszcze gwiazdozbiory Barana, Byka, Oriona i Bliźniąt. W poniedziałek 1 grudnia o zmierzchu naturalny satelita Ziemi będzie się znajdował na wysokości ponad 20° nad południowo-wschodnim widnokręgiem, a jego tarcza będzie miała fazę 74%. Trzy godziny później Księżyc będzie już bliski górowania na dwukrotnie większej wysokości. 3,5 stopnia na wschód od niego będzie można odnaleźć planetę Uran. Do zachodu obu ciał niebiańskich (po godzinie 2 następnego dnia) Księżyc zbliży się do Urana na odległość mniejszą, niż 40'. Dobę później tarcza Srebrnego Globu będzie oświetlona w 84%, minie siódmą planetę Układu Słonecznego i będzie oddalona od niej o prawie 11° na północny wschód od niej.

Uran powoli przygotowuje się do zmiany swojego ruchu z wstecznego na prosty i już prawie stoi w miejscu względem okolicznych gwiazd. Planeta świeci obecnie z jasnością +5,8 magnitudo i nadal przebywa nieco ponad 3° prawie dokładnie na południe od gwiazdy δ Psc, której jasność obserwowana to +4,4 wielkości gwiazdowe. To oznacza, że silny już tego wieczora księżycowy blask będzie silnie wpływał na możliwość dostrzeżenia gwiazd i planet wymienionych w tym paragrafie.

W środę 3 grudnia Księżyc zawędruje do gwiazdozbioru Barana, przechodząc na południe od najjaśniejszych gwiazd tej konstelacji. Do tego dnia tarcza Księżyca zwiększy swoją fazę do 91%, zaś wieczorem będzie można go obserwować w odległości od 10 do 12 stopni od gwiazd Hamal, Sheratan i Mesarthim.

Piątek 5 grudnia i sobotę 6 grudnia Księżyc spędzi w gwiazdozbiorze Byka. Jego blask będzie wtedy bliski maksimum, ponieważ s piątek jego faza będzie wynosiła 99%, a w sobotę - 100%. W piątkowy wieczór Księżyc wzejdzie prawie dokładnie o zachodzie Słońca i będzie wtedy się znajdował niecałe 9° na południowy wschód od Plejad oraz jednocześnie trochę ponad 4° na zachód od Hiad i prawie 7° od najjaśniejszego w Byku Aldebarana. Przez całą noc z piątku na sobotę Srebrny Glob będzie się zbliżał do Hiad i Aldebarana, około godziny 2:30 minie on w odległości mniejszej niż 2' (w Łodzi, w Bieszczadach możliwa brzegówka!) gwiazdy δ2 Tauri o jasności obserwowanej +4,8 wielkości gwiazdowej, a nad samym ranem, tuż przed zachodem, zbliży się do Aldebarana na odległość mniejszą, niż 1°. W sobotni wieczór Księżyc w pełni będzie już ponad 6° na wschód od najjaśniejszej gwiazdy Byka.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Księżyca i planety Uran w pierwszym tygodniu grudnia 2014 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 02 Gru 2014, 08:42

Mapka pokazuje położenie planet Mars i Neptun w pierwszym tygodniu grudnia 2014 roku (kliknij w miniaturkę, aby powiększyć).
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Na wieczornym niebie, zanim jeszcze Księżyc wzniesie się wysoko nad horyzont i będzie silnie przeszkadzał swoim blaskiem w obserwacjach, prawie po przeciwnej stronie horyzontu, co naturalny satelita Ziemi, będą świeciły dwie planety Układu Słonecznego. Jaśniejszy Mars, świecący z jasnością +1 magnitudo, przejdzie w tym tygodniu ze Strzelca do Koziorożca, mijając po drodze gromadę kulistą M75. W środę 3 grudnia odległość między tymi ciałami niebiańskimi zmaleje poniżej 20', czyli 2/3 średnicy kątowej Słońca, czy Księżyca, natomiast w niedzielę odległość między nim a Neptunem będzie niewiele większa od 33°. To sporo, ale każdego kolejnego dnia będzie ona coraz mniejsza.

Z dostrzeżeniem Czerwonej Planety nie powinno być kłopotu, ponieważ będzie ona najjaśniejszym obiektem naturalnego pochodzenia w tym rejonie nieba i świecący daleko od niej, choć jasno, Księżyc nie będzie bardzo utrudniał obserwacji Marsa. Inaczej będzie w przypadku Neptuna. Ostatnia planeta Układu Słonecznego świeci z jasnością +7,9 magnitudo, czyli niezbyt dużą, a co za tym idzie, będzie ona ginąć w blasku księżycowej tarczy, zwłaszcza pod koniec tygodnia. Neptun zmienił już kierunek swojego ruchu na prosty i zbliża się do gwiazdy &simga; Aquarii. Pod koniec tygodnia odległość między tymi ciałami niebiańskimi spadnie poniżej 50'.
Prawie w tym samym miejscu co Księżyc, tylko kilka godzin później, wschodzi Jowisz, który pokazuje się nad widnokręgiem już przed godziną 22. Największa planeta Układu Słonecznego również bardzo niewiele przesuwa się względem okolicznych gwiazd, ponieważ też przygotowuje się do zmiany kierunku swojego ruchu. Jednak w przeciwieństwie do Urana za kilkanaście dni Jowisz zmieni ruch z prostego na wsteczny i będzie szybko zbliżał się do naszej planety, co spowoduje dość szybki wzrost jego jasności i średnicy kątowej, a dzięki temu łatwiej będzie dostrzec szczegóły na tarczy planety, czy wędrujące po niej księżyce i ich cienie. Obecnie Jowisz przebywa około 7,5 stopnia na północny zachód od Regulusa, czyli najjaśniejszej gwiazdy Lwa, świecącej z jasnością +1,3 wielkości gwiazdowej, a jego blask zwiększył się już do -2,3 wielkości gwiazdowej, przy średnicy tarczy 41".

Noce cą bardzo długie, a Jowisz przez coraz większą część nocy przebywa nad widnokręgiem. Dzięki temu coraz więcej zjawisk w układzie księżyców galileuszowych przypada na czas, kiedy znajdują się one nad horyzontem. W tym tygodniu z terenu Polski będzie można dostrzec następujące zdarzenia:
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Jowisza w pierwszym tygodniu grudnia 2014 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 02 Gru 2014, 08:43

1 grudnia, godz. 6:06 - wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia),
1 grudnia, godz. 23:52 - wejście cienia Europy na tarczę Jowisza,
2 grudnia, godz. 2:22 - wejście Europy na tarczę Jowisza,
2 grudnia, godz. 2:50 - zejście cienia Europy z tarczy Jowisza,
2 grudnia, godz. 3:24 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
2 grudnia, godz. 4:38 - wejście Io na tarczę Jowisza,
2 grudnia, godz. 5:18 - zejście Europy z tarczy Jowisza,
2 grudnia, godz. 5:44 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
2 grudnia, godz. 6:56 - zejście Io z tarczy Jowisza,
3 grudnia, godz. 0:25 - częściowe zakrycie Ganimedesa przez Europę (początek),
3 grudnia, godz. 0:33 - częściowe zakrycie Ganimedesa przez Europę (koniec),
3 grudnia, godz. 0:34 - wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia),
3 grudnia, godz. 4:08 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
3 grudnia, godz. 21:52 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
3 grudnia, godz. 22:12 - częściowe zakrycie Ganimedesa przez Io (początek),
3 grudnia, godz. 22:16 - częśćiowe zakrycie Ganimedesa przez Io (koniec),
3 grudnia, godz. 23:06- wejście Io na tarczę Jowisza,
4 grudnia, godz. 0:00 - wyjście Europy zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
4 grudnia, godz. 0:12 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
4 grudnia, godz. 1:22 - zejście Io z tarczy Jowisza,
4 grudnia, godz. 22:14 - wejście cienia Kallisto na tarczę Jowisza,
4 grudnia, godz. 22:36 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
5 grudnia, godz. 2:20 - minięcie się Io i Kalisto w odległości 2,5" (środki tarcz),
5 grudnia, godz. 3:06 - zejście cienia Kallisto z tarczy Jowisza,
5 grudnia, godz. 21:03 - od wschodu Jowisza Io, Europa i Kallisto blisko siebie na zachód od tarczy planety,
6 grudnia, godz. 3:35 - minięcie się Europy i Kalisto w odległości 1", Io 16" na wschód od tej pary (środki tarcz),
6 grudnia, godz. 23:11 - prawie całkowite zakrycie Io przez Ganimedesa (początek),
6 grudnia, godz. 23:19 - prawie całkowite zakrycie Io przez Ganimedesa (koniec),
7 grudnia, godz. 2:20 - wejście cienia Ganimedesa na tarczę Jowisza,
7 grudnia, godz. 6:02 - zejście cienia Ganimedesa z tarczy Jowisza,
7 grudnia, godz. 7:04 - wejście Ganimedesa na tarczę Jowisza.



Ciekawie będzie zwłaszcza rano 2 grudnia, gdy na tarczy Jowisza będą znajdowały się księżyce Europa (przy zachodniej krawędzi) i Io (przy wschodniej), a prawie dokładnie w połowie drogi między nimi będzie jeszcze cień Io. W nocy ze środy 3 grudnia na czwartek 4 grudnia wieczorem tuż na wschód od jowiszowej tarczy będą znajdowały się Ganimedes z Io (Ganimedes początkowo bliżej tarczy), potem Io wejdzie na tarczę Jowisza, a nieco ponad godzinę później zza tarczy wyjdzie Europa, zastępując Io przy Ganimedesie. W nocy z piątku 5 grudnia na sobotę 6 grudnia 3 księżyce galileuszowe będą blisko siebie na zachód od tarczy planety, potem 2 z nich zleją się w jeden punkt.

Dodał: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7528
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 09 Gru 2014, 09:05

Niebo w drugim tygodniu grudnia 2014 roku
Mapka pokazuje położenie Księżyca, Jowisza i radiantu Geminidów w drugim tygodniu grudnia 2014 roku
Przez kolejne kilka dni Księżyc wciąż będzie dawał się we znaki, ale z każdym kolejnym dniem coraz słabiej, ponieważ minął on już pełnię i pod koniec tygodnia przejdzie przez ostatnią kwadrę. Po drodze Srebrny Glob minie planetę Jowisz, wokół której dużo się będzie działo w tym tygodniu. Przez całą noc będą promieniowały meteory z roju Geminidów. Ich maksimum przypada w nocy z 13 na 14 grudnia i tej nocy można spodziewać się nawet ponad 100 meteorów na godzinę, choć w ich obserwacjach będzie przeszkadzał blask Księżyca. Na niebie wieczornym można obserwować 3 planety: Marsa, Neptuna i Urana.

W najbliższych dniach Księżyc odwiedzi gwiazdozbiory Bliźniąt, Raka, Lwa i Sekstantu, zmniejszając stopniowo swoją fazę po niedawnej pełni. W niedzielne popołudnie 14 grudnia Księżyc przejdzie przez ostatnią kwadrę, stąd w następnym tygodniu będzie widoczny dopiero grubo po północy. Jednak za nim to nastąpi spotka się on z kilkoma jasnymi gwiazdami oraz z Jowiszem.

Minionej już nocy, z niedzieli 7 grudnia na poniedziałek 8 grudnia naturalnego satelitę Ziemi można było dostrzec przy zachodniej części konstelacji Bliźniąt, ale na tle sąsiadującego z nimi Oriona. O godzinie podanej na mapce faza Księżyca wynosiła 97%, a niecałe 5° prawie dokładnie na północ od niego znajdowała się para gwiazd Tejat Prior i Tejat Posterior, przy których Słońce przechodzi w okolicach przesilenia letniego. Jednocześnie o stopień dalej na południowy wschód świeciła trzecia co do jasności gwiazda Bliźniąt, czyli Alhena.

Dobę później Księżyc przemieści się kilkanaście stopni na południowy wschód, zmniejszając przy tym fazę do 93%. Tej nocy będzie świecił na tle południowej części Bliźniąt i przez prawie całą będzie się zbliżał do gwiazdy λ Geminorum, której jasność obserwowana to +3,6 wielkości gwiazdowej, aż tuż przed świtem ją zakryje. O wschodzie Księżyca (w poniedziałek 8 grudnia przed godziną 18:00) odległość między oboma ciałami niebiańskimi będzie wynosiła około 6°. To dość dużo, ale grudniowe noce są długie, a Księżyc bliski pełni prawie całą noc przebywa nad widnokręgiem (zawsze, nie tylko zimą). Stąd po godzinie 1:20 Srebrny Glob zbliży się do λ Gem na odległość niecałych 3°, natomiast około godziny 7:15 gwiazda zniknie za jasnym brzegiem księżycowej tarczy. Niestety w tym momencie niebo już będzie dość jasne, zwłaszcza w południowo-wschodniej części Polski. Najlepsze warunki obserwacyjne będą mieli mieszkańcy północno-zachodnich krańców naszego kraju, gdzie Słońce wschodzi najpóźniej i o godzinie 7:15 nie ma jeszcze świtu cywilnego. Odkrycie nastąpi przy ciemnym brzegu Księżyca, mniej więcej 42 minuty później. W tym momencie już w całej Polsce Słońce będzie nad widnokręgiem i to zjawisko będzie u nas niewidoczne. Więcej szczęścia będą mieli mieszkańcy Europy Zachodniej, Grenlandii oraz północnej części Ameryki Północnej, którzy będą mogli obserwować całe zakrycie na ciemnym niebie.

W nocy z wtorku 9 grudnia na środę 10 grudnia Księżyc dotrze do gwiazdozbioru Raka, przechodząc wcześniej między Polluksem z Bliźniąt i Procjonem z Małego Psa. Faza naturalnego satelity Ziemi spadnie do 88%, a o godzinie podanej na mapce będzie można go dostrzec 11° od Procjona i 13° od Polluksa. Nie będzie to zatem bliskie sąsiedztwo.

Tej samej nocy prawie 20° na północ od Księżyca będzie się znajdował radiant corocznego roju meteorów Geminidów. Meteory z tego roju promieniują od 4 do 17 grudnia, z maksimum aktywności około 13 grudnia. Geminidy to średnio szybkie meteory, ich prędkość zderzenia z atmosferą Ziemi wynosi 35 km/s. W tym roku ich największa aktywność jest prognozowana
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Księżyca, Jowisza i radiantu Geminidów w drugim tygodniu grudnia 2014 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 09 Gru 2014, 09:06

od soboty 13 grudnia, od 20 naszego czasu do niedzieli 14 grudnia do 17 naszego czasu. W tym czasie można się spodziewać nawet 120 meteorów na godzinę. Niestety w weekend nadal dość dużą fazę będzie miał Księżyc, który będzie przeszkadzał w obserwacjach tego roju. Na szczęście radiant roju wschodzi bardzo wcześnie wieczorem, prawie równocześnie z zachodem Słońca i do wschodu Księżyca (w sobotę 13 grudnia przed 23, dobę później - około północy z niedzieli na poniedziałek) jest sporo czasu na obserwacje tych meteorów.

W nocy ze środy 10 grudnia na czwartek 11 grudnia naturalny satelita Ziemi dotrze już do gwiazdozbioru Raka, gdzie spotka się z drugą z jasnych gromad otwartych gwiazd w tej konstelacji, czyli M67. O godzinie podanej na mapce Księżyc będzie miał fazę 81% i będzie się znajdował ponad 1° od gromady, natomiast 3,5 godziny później odległość między tymi ciałami niebiańskimi zmniejszy się do niewiele ponad 20 minut kątowych.

Piątek i sobotę Księżyc przeznaczył na spotkanie z Jowiszem i Regulusem. W nocy z czwartku 11 grudnia na piątek 12 grudnia tarcza Srebrnego Globu zmniejszy fazę do 73% i po północy będzie się znajdował mniej więcej 5,5 stopnia na południe od Jowisza i jednocześnie 8,5 stopnia na południowy zachód od Regulusa. Dobę później Księżyc będzie miał fazę 64% i przesunie się na południowy wschód od Regulusa, natomiast Jowisz będzie oddalony od naturalnego satelity Ziemi już o ponad 13°.

Sam Jowisz widoczny jest coraz lepiej, ponieważ powoli zbliża się do opozycji do Słońca. W najbliższych dniach jego jasność będzie wynosiła -2,3 wielkości gwiazdowej, natomiast jego tarcza ma średnicę już 41". Największa planeta Układu Słonecznego w tym tygodniu zmieni ruch z prostego na wsteczny i w następnych dniach zacznie oddalać się od Regulusa, zawracając w kierunku gwiazdozbioru Raka. Będzie tak się poruszał aż do pierwszych dni kwietnia, gdy zbliży się do znanej gromady gwiazd M44 na odległość 5° (obecnie to jest ponad 3 razy dalej).

Bardzo wiele będzie się działo w najbliższych dniach w układzie księżyców galileuszowych Jowisza. Dwukrotnie uczestnikiem zdarzeń będzie Io, która zostanie złapana na zakręcie swojej orbity wokół Jowisza widocznej z Ziemi:
• noc 10/11 grudnia: zakrycie Ganimedesa przez Io tuż po wyjściu Ganimedesa zza tarczy planety i przed wejściem Io na tarczę planety (oba księżyce niecałe 2" na wschód od brzegu tarczy Jowisza). Cień Io na tarczy. Potem jeszcze do Ganimedesa dołączy Europa. Oba księżyce z biegiem czasu będą tworzyć coraz ciaśniejszą parę;
• 12/13 grudnia: wyjątkowo długie zakrycie Io przez Europę. Io będzie zakrywana podczas zmiany kierunku ruchu względem Jowisza i tym samym poruszania się stycznie do naszej linii widzenia, dodatkowo bardzo blisko obu księżyców będzie Kallisto, która nad ranem przejdzie najpierw 3" na południe od Europy, a pół godziny później tyle samo na południe od Io, co sprawi, że w małych instrumentach (albo przy kiepskim seeingu) wszystkie 3 księżyce zleją się w 1 punkt. Jeszcze nieco później Kallisto wejdzie w cień Jowisza i przestanie być widoczna. Wcześniej tej samej nocy na Kallisto pojawi się cień Io;
• 14/15 grudnia: znowu Io spotka się z księżycem galileuszowym podczas zakręcania na swojej orbicie. Tym razem będzie to Ganimedes, który dwukrotnie zakryje Io. Niestety za pierwszym razem (około godziny 19:54) oba ciała będą u nas pod horyzontem, wzejdą (w Łodzi) około 20:30, tuż po końcu pierwszego zakrycia, następnie księżyce oddalą się od siebie na niecałe 2" (o 21:07), a jeszcze później (około godziny 22:30) Io ponownie przejdzie za Ganimedesem. Będą to zakrycia całkowite i ze względy na wolny ruch Io będą trwały po około godzinę.


Więcej szczegółów na temat konfiguracji księżyców galileuszowych Jowisza przedstawia poniższa tabela:
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie planet Mars i Neptun w drugim tygodniu grudnia 2014 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

Użytkownicy przeglądający to forum: Brak zarejestrowanych użytkowników oraz 19 gości

AstroChat

Wejdź na chat