Mgławice Ameryka Północna ( NGC 7000 ) oraz Pelikan ( IC 5070 ) zaliczają się do największych Mgławic letniego nieba. Widoczne obłoki ukazują się jako dwa osobne obiekty ( na zdjęciu widoczny tylko Pelikan ) oddzielone pasem gęstego pyłu. Badania falami w długościach radiowych zwiększyły nasze zrozumienie ukrytej gazowej struktury kompleksu. Żarzące się obłoki i pas pyłu należą do bardziej rozciągniętej ale optycznie niewidocznej, struktury gazowej. Pyłowy składnik obłoku ukrywa masywną gwiazdę typu O, która oświetla mgławicę i powoduje jej fluoroscencję. IC 5067 jest fascynującym obszarem stanowiącym "szyję" mgławicy Pelikan. Masywne gwiazdy ukryte za gęstym pyłem obszaru uwalniają kolosalny zalew intensywnego promieniowania ultrafioletowego, które dokonuje spustoszenia w lokalnym otoczeniu. Promieniowanie jonizuje niektóre obszary obłoku molekularnego, erodując i powodując wyparowywanie innych. Gęstsza materia jest odporna na jonizację i zostaje zachowana jako długie globule pyłu i gazu. Dżety gorącego gazu, wyrzuconego z głów niektórych wydatnych kolumn, wskazują nowopowstałe gwiazdy w obrębie globul.
źródło - NIEBO Roberta Gendlera.
Fotka to część projektu, który mam nadzieję uda się dokończyć w najbliższym czasie, na razie sam kanał H-alpha, filtr Antlia 3.5nm łącznie 48x180s
Kamera-QHY294M Pro
Teleskop-TS APO65Q
montaż -HEQ5 Pro SynScan mod
Miejsce Zwardoń, Beskid Żywiecki