Miałem wiele okazji porównać bardzo dobry egzemplarz achromatu SW 102/1000 F10 i ED-ka SW 100 F9. Stały obok siebie. Achromat miał aberrację chromatyczną a ED-ek był jej pozbawiony. Najlepiej było to widać w dzień na obrzeżach liści i przewodach energetycznych. Ten achromat miał za to bardzo dobrze " zestrojoną aberrację sferyczną " i ciągnął mnóstwo detalu na obiektach US jednak moc ED-ka od razu widać po przyłożeniu oka, obrazy są po prostu krystaliczne. Co do wilgoci to nie trzymaj żadnego sprzętu szczelnie zamkniętego w jakichś pudełkach czy szczelnych walizkach. Okulary powinny być w pojemnikach z otworami ( kapsle na okularach też powinny mieć otworki ) aby był przewiew powietrza a w zaślepce obiektywu ED-ka ( tej co się zdejmuje do zmniejszenia światłosiły ) wywierciłem 3 otwory ( 5 mm ) aby zaparowany obiektyw mógł się osuszyć.

Pytanko do fociarzy 100ed ewentualnie 80 tki.
Macie zdjecia Księżyca tego rejonu?

Jeśli tak to umieśćcie na forum, chciałem coś porównać


Zdjecie z pochodz z forum :

viewtopic.php?f=31&t=50009

Księżyc nie jest chyba tak wymagającym obiektem ododnośnie obserwacji? W realu 2x wieksze dobre lustro ukazuje duzo wiecej ksiezycowego detalu nawet w stosunku do 100mm APO na fluorycie ...praw fizyki nie zmienisz ,zresztą Marcinie masz b.duzego newtona i 100ed napisz jak prezentuje w nich sie Księżyc.

Przytoczył bym tu zdanie " Prawa Optyki"

W wizualu ( x150 - x180 ) przy dobrym seeingu obraz jest ostrzejszy i klarowniejszy niż na tych fotkach i to o takim samym szczególe. Mówimy oczywiście o ED-ku 100 SW i okularach Vixen LV 6 i NLV5 mm.

Krzysiu,

Kolega Kurp ma 100ed to co ty za bzdury tu nam opisujesz ?



J

Kontrast, przejrzystość i rozdzielczość obrazu to jedna strona medalu ED100, a zasięg gwiazdowy (zdolność zbiorcza) obrazu, za którym stoi apertura to druga strona medalu. Można tak tendencyjnie dobrać obiekt, że przy 100mm APO skapituluje 400mm innej kontrukcji. I vice versa, więc uprasza się o nie drażnienie deesiaków

Coś takiego udało mi się sfocić dziś w nocy - ED100 + Barlow 2x + EOS600D. Jakiegoś strasznie wielkiego szału nie ma, ale tragedii chyba też nie? A że większy kaliber pokaże więcej - no to akurat nic dziwnego, "praw fizyki pan nie zmienisz".

Seeing był... nie wiem, nie znam się, o taki:

Czołem.
Ostatnio nabyłem syntetyczny 6"- podobno planetarną wymiataczkę ale jak się okazuje EDek zdeklasował ją szybciutko.
Jednak co EDek do planet to EDek i już. Księżyc czy Mars od razu praktycznie ostre w EDku. W syncie -nie dość że długo się chłodzi to jeszcze obraz nie jest tak czysty i kontrastowy jak w EDku.

Tzn ona nie była kupiona docelowo do planet lecz do ogólnych obserwacji w celu zaspokojenia ciekawości. No i posłuży mi na pokazy lub zloty astro.. Ale niektórzy pytają ED czy synta. I faktycznie wśród Newtonów jest fajna- lekka mobilna ale mimo większej średnicy zwierciadła nie odczułem korzyści w stosunku do EDka

no to fajnie ,ze ci się udało to sprawdzić.

Ja podczas ostatnich lornetkowych zlotów oglądałem zarówno Marsa jak i Księżyc przez: 100ed oraz 90 Tak-a .

Marsa- żaden sprzęt nie dostarczył mi nawet cienia informacji w porównaniu do tych ze zdjęć ,które ukazują zarysy: kontynentów, itd. -Mars to malutka kuleczka z zaznaczonymi bielszymi biegunami i czymś tam co tliło się po środku...
Newton 8' również nie wnosił żadnych sensownych informacji z powodu rozmazania, którego nie bylem wstanie ścisłe zdefiniować.
Najlepszy Mars jakiego widziałem pochodził z Meade LX200 ACF 8 ale to było wiele ,wiele lat temu...
Meade wówczas ukazał nam również małą plamkę świetlna w postaci Phobosa,który jest raczej poza zasięgiem najlepszego 100mm APO.

Księżyc- W skali średnich powiększenie w stosunku do Newtona obrazy b. ostry, kontrastowe, aż dech zapiera ... brawo !!!
ale zwiększając powiększenie >150x widać , ze zbliżamy się do kresu możliwości i obraz nie są już tak ostre i kontrastowe...
W porównaniu z Newtonem 8"+ brakuje tego masakrycznego krateru widocznego przy 300x+ /pomimo braku super ostrości i kontrastu/który wywala ludzi którzy 1 raz patrzą na Księżyc przez taki teleskop.
Teraz rozumiem opisy tych co maja b.duże Newtony dają 600x i mimo pływającego obrazu wyciągają inf. z obrazu Księżyca, które są poza zasięgiem 100mm nawet 4 elemnt. refractorow APO .

To tyle, 100ed to fajny sprzęcik do miasta bo tutaj nie poszalejemy i delektujemy się w obrazach do 180x gdzie jakość dawanych obrazów będzie ważniejsza od rozdzielczości.


J

Ja mam co prawda ED80 ale z tego co można poczytać, to on nie ustępuje jakością wersji 100mm.

I powiem, że jak chodzi o "cukierkowość" obrazu to jest "miód" na oczy !

Kontrast na gwiazdach podwójnych i DSach, ostrość gwiazd, tło nieba, "czystość" mgławic jest powalająca.

Ostatnio byłem pod niebem 21,7 mag/arcsec^2 (wg. mapy) z dobrą przejrzystością, szczególnie nad horyzontem i zabrałem tylko EDka. Kolega miał WO 22x70 (nawiasem mówią - super lornetka) i Newtona 20".
I co ?
ED pokazał mi najpiękniejszą M42 jaką widziałem (z Naglerem 31 mm i Maxvision 24 mm).
Tło czarniutkie, kontrastowe a mgławica taka "czysta". I gwiazdy do tego oczywiście ostre i kolorowe jak trzeba.
15 stopni nad horyzontem !!!!
Mgławica w M45 widziałem w kilku lornetkach, refraktorze 120/600, N20" i wielu innych.
I co ? Najlepsza w ED. "Czysta" - jedno słowo starczy by to opisać.

I powiem, że jak chodzi o skalę i "moc" duży Newton masakruje EDka i koniec kropka.

Tak jak Joker pisze. Ładujesz 300x, 500x czy nawet 800x i nadal Księżyc jasny. Mnóstwo detalu. Uczucie spaceru po nim.
Szczegóły mgławic, galaktyk i reszty w Newtonie to opad szczęki.

Czyli najlepiej mieć dobrej jakości refraktor (np. ED 150 mm ) i dużego Newtona na dobrej optyce (co najmniej 16").

PS. Mi tylko brakuje apertury w EDku. Kiedyś może będę mógł jednocześnie posiadać dużego dobrego jakościowo Newtona i dużego EDka. Szkoda, że to wydatek ponad 40 tyś zł ...

Czasami mam taki mały niedosyt co do detalu Jowisza. Gdzieś w tych newtonach widać często drobiazgowe szczegóły. W edku za to detal mniejszy ale za to jak pokazany.
No i nie oszukujemy się. Masz w edku płaskie pole widzenia w którym obraz jest ostry po samutenki brzeg. A w newtonach kiwasz się na boki żeby zachować coś w stylu osiowości. Nie wiem jak to opisać. Po prostu w newtonach jest koma której w edku nie zobaczyłem. No i ta "czystość"- rzecz święta.

wszystkie teleskopy maja te same zastosowania, są tylko bardziej preferencyjne i mniej ale nie ma ścisłe przypisanych do danych obiektów - musisz to sobie uswiadomic...
zapewne myli ci się zastosowanie np. lornetkowe i teleskopowe ? gdyż w większości przypadków mija się z celem silna penetracja planet przez większości dostępnych lornetek...
jak Marcin kupi 130APO to zapewne kupie od niego na balkon właśnie 100ed ze względów które podałem w wcześniejszych postach


J

Powtarzam co prawda zasłyszane opinie ale różnica cenowa pomiędzy ED-kami 100 a 120 mm nie ma przełożenia na różnicę w jakości obrazu. Do obiektów US w zupełności wystarcza ED -100mm.

A ja powiem tak, mając ED-100 byłem nim zachwycony (w sumie miałem przez kilka lat dwie tubki, złotą i czarną), zwłaszcza w porównaniu z moimi poprzednimi teleskopami (newtony 6-10" achra PZO L40X64, achro MEADE 6" F-8). Teleskop sprawował się b.dobrze przez parę lat. Jednak póżniej też zaczęło mi ,,brakować" apertury, dlatego zakupiłem E-120. Wszystko się zgadza co piszą względem korekcji AC ED-100 vs ED-120, jest trochę gorzej, ale np; najlepszą (najbardziej wyrażną i czarną) ,,Przerwę Cassiniego" widziałem przez moje ED-120. Szczegół na Jowiszu też jest dużo lepszy (bardziej oczywisty). Ale jak to mówią ,,apetyt rośnie w miarę jedzenia", dlatego obecnie zacząłem się rozglądać za refraktorem APO lub ED 140-152mm. I myślę, że na tej aperturze poprzestanę, bo wg. mnie jest ona graniczna na moje warunki (zaświetlenie, seening- częstotliwość dobrego). Dlaczego refraktory ED, a nie większe newtony? Bo jak pisałem, warunki w moich miejscach obserwacji, kompaktowość budowy, i ostre kontrastowe obrazy, po niewielkim czasie chłodzenia.

Chciałbym dodać, że niekoniecznie wewnętrzna średnica tuby musi przycinać aperturę do 113mm. Przeciez promienie sa załamane i część brzegowa soczewki (najbardziej tej wewnętrznej) nie pracuje. Jednak nie podejmuję się oceny ile to jest milimetrów. Musiałbym sobie to rozrysować, ale i tak nie znam szeregu parametrów potrzebnych do takiego rysunku. Niemniej jednak sokro Equinox ma wiekszą średnice tuby, to znaczy, ze tak musi byc ze wzgledów optycznych lepiej - w przeciwnym razie dali by sobie spokój. No chyba, ze to ze wzgledów marketingowych

Oczywiście, że cela SW ED-120 obiektywu łączy się z tubusem w pewnej odległości (ok.55mm) od tylnej soczewki obiektywu. Jednak jest ona ukształtowana stożkowo i w tej odległości ma 115mm średnicy. Nie mniej wiadomo, że wiązka światła jest za obiektywem ukształtowana stożkowo, i w tej odległości może mieć już taką średnicę (aczkolwiek nie musi). Trzeba by to dokładnie sprawdzić. Nie uważam jednak, że nawet ,,obcięcie" (jeśli by takowe było) 2 mm apertury miało by jakiś znaczący (zauważalny) wpływ na dawane obrazy. Zauważcie co piszą posiadacze ED-100 i ED-120 o niezbyt wielkiej różnicy zasięgu dawanych przez te teleskopy. W SW ED-80 jest podobno rura tej samej średnicy co w ED-100, ale pewnie wynika to tylko z ,,chińskiej oszczędności". ,,Po co robić trzecią rurę jak można wykorzystać już istniejącą". Dlaczego chcę zamieniać ED-120 na 6"? Skoro mam już SWMN-190? Ano dlatego, że chłodzenie tego teleskopu jest dosyć długie, a jak sobie wyskoczę na 3 godzinki, to nieraz prawidłowe chłodzenie zajmuje 1,5h (wiatrak też niewiele poprawia). Ponadto mój Mac-newton musi mieć już sporo lepsze warunki atmosferyczne niż np; ED-120, żeby pokazał na co go stać.

Spadek kontrastu w ED 100 jest spowodowany odblaskami, zaraz za soczewką i przed pierwszą przysłoną , niektórzy próbują to wyeliminować flokując welurem ten fragment tubusu , razem z odrośnikiem , ja tak miałem w moim ED 100 i faktycznie była poprawa kontrastu, lecz tylko w plenerowych obserwacjach , na US nie zauważyłem wyraźnej poprawy. ED 80 pod tym względem jest perfekcyjnie wykonany, nie trzeba wprowadzać żadnych poprawek.
Biorąc pod uwagę ED 120 względem ED 100, to jest tu jeszcze znacznie gorzej , za soczewką do pierwszej przysłony (jest znacznie ciaśniej niż w ED 100 ) co da jeszcze większe odblaski.
Aby zaadoptować większą rurę do ED 100 i ED 120 trzeba przenieść mocowanie celi z wewnętrznego gwintu na gwint zewnętrzny celi , planowałem taki zabieg w moim ED 100 ale zrezygnowałem z tego z obawy na uszkodzenie obiektywu.

Co do obcięcia apertury w ED 120 to jej nie widać patrząc na obiektyw od strony wyciągu, idealnie w osi symetrii , lecz już zejście w bok z osi pokaże obcięcie ,np. Ortho ma małe pole własne i będzie OK, a z okularem szerokokątnym długoogniskowym nie będzie już idealnie, bo ma on już pokrycie w szerszym stożku ogniskowej obiektywu, oczywiście nie będzie tu winiety , lecz obcięcie apertury. To tłumaczy dużą różnicę między ED 100 i 120 w obserwacjach US a małą różnicę w Ds.

We wszystkich swoich edkach odległość od celi do pierwszej bafli wyflokowałem. Co prawda niby to zakłóca chłodzenie, ale kontrast podnosi znacząco. Jak przywiozłem ED-120 i umieściłem go na LX-80 (AZ) razem z ED-100, to ,,120" chciałem od razu zwrócić. Obraz był rozmyty-zamglony (znacznik kąta elogancji na ant. sat. odległ. 200m). Dopiero gdy to wszystko poustawialem, i wyflokowałem tę część tubusa, spokojnie mogłem ED-100 wystawić na giełdę. Oprócz obserwacji plenerowych przydaje się to również przy obserwacjach Księżyca, jak i podczas jego świecenia. A co do tego ,,obcinania w ED-120", to w wolnej chwili narysuję na papierze milimetrowym w skali 1;1 przebieg stożka światła tego teleskopu (z diafragmą 48mm w ognisku). Wtedy się zobaczy jak naprawdę to wszystko wygląda.

Włóż do ED 120 jakiś okular długoogniskowy, wyostrz na nieskończoność i przez silną lupę zobacz plamkę oczną na okularze. Powinieneś stwierdzić czy cały obiektyw jest widoczny i czy cokolwiek nie odcina niepotrzebnie promieni, np. jakaś diafragma.
Żeby pobić dobrego maknewtona 190 musiałbyś kupić firmowe APO 150 przeznaczone przede wszystkim do wizuala.

Mak 190 ma po prostu lepszą rozdzielczość od ED 120 i dlatego potrzebuje lepszego seeingu żeby pokazać, że go stać na więcej. U nas przeważnie seeing jest ok 1 sek albo gorszy i edek 120 o rozdzielczości teoretycznej 1" wpasowuje się dobrze w te warunki. Nieco rozmydlony obraz z powodu szczątkowej AC obniża tą zdolność poniżej 1".

U nas przeważnie jest seeing 2"... Seeing na dużych wysokościach można śledzić tu: https://www.meteoblue.com/pl/pogoda/pro ... ka_3085450 , z tym, że do tego trzeba dodać seeing lokalny w okolicach tuby teleskopu.
W wizualau można podzielić wynikowy seeing przez 1,6, a w stackowanych astrofotkach przez 5. Co przekłada sie na 112mm apertury w wizualu lub 350mm w składanych fotkach. Ludzie nie mogą w Polsce rozdzielać gwiazd poniżej 1 sekundy separacji (no moze 0,9...) co swiadczy o tym, ze najlepszy osiągany u nas seeing wynosi gdzieś tak 1,5" (ten z dużych wysokości + lokalny). Czyli gdzies tak na 150mm apertury dla wizuala. Moze gdzies w górach jest lepiej (lepiej jest tez na preriach USA, krajach sródziemnomorskich, nie mówiąc juz o Andach)

https://www.cityastronomy.com/seeing-mag-aperture.htm

Dokładnie to napisałem ,,większa rozdzielczość MN-190 vs ED-120, wymaga lepszego seeningu", którego u nas jest ,,na lekarstwo". Tylko ,,nieco ogródkiem", ale ten czas wychłodzenia również sprawia, że na obserwacje wożę dużo częściej ED-120. Mac-Newtona trzymam tylko po to, aby coś tam póżniej nim pofocić (f-5,26), jak się ,,dorobię" monta o większym udżwigu.

Kolor jest lepiej dostrzegalny w większych źrenicach wyjściowych (ergo większych teleskopach), większa jest jasność, chociaż ten parametr jest niezwykle uzależniony od osobistych predyspozycji.

Zwróćcie uwagę, ze barwa czerwona daje 1,5x większy krązek Airego od barwy niebieskiej.